Συχνά νομίζουμε πως πρόκειται για δύο λέξεις που αναφέρονται στο ίδιο καρύκευμα, εκείνο που τα καταστήματα μπαχαρικών εμπορεύονται συνήθως με το τουρκικό όνομα κακουλές. Δεν είναι όμως έτσι. Ειδικά όταν διαβάζουμε ότι κάποιοι προσθέτουν ψιλοκομμένο κάρδαμο σε ένα γλυκό ή όταν φτάνουν σε μας σχόλια πως τάχα κάναμε λάθος που αναφερθήκαμε σε αυτό ως καρδάμωμο. Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους λοιπόν, το κάρδαμο (Lepidium sativum) ή αλλιώς νεροκάρδαμο, είναι ένα νωπό χορταράκι που νοστιμίζει σαλάτες με την πικάντικη και ελαφρώς καυτερή γεύση του. Τα φύλλα του πρέπει να είναι τρυφερά και πράσινα και συντηρείται στο ψυγείο για λίγες μέρες με τυλιγμένες τις ρίζες του σε βρεγμένο χαρτί και καλυμμένο με διάτρητη πλαστική σακούλα. Δεν έχει όμως σχέση με το καρδάμωμο (Elettaria cardamomum), ένα από τα ακριβότερα μπαχαρικά του κόσμου. Και στις περισσότερες συνταγές αυτό που χρησιμοποιείται είναι το μπαχαρικό, το καρδάμωμο δηλαδή ή αλλιώς κακουλές.
Η πατρίδα του καρδάμωμου είναι η Ινδία και από εκεί εισάγονταν οι κάψες του, από την αρχαιότητα ήδη, στην Ελλάδα. Παράγεται από την πολυετή πόα που ευδοκιμεί σε εκείνα τα μέρη και το χρησιμοποιούσαν για τις φαρμακευτικές ιδιότητες των σπόρων του που ωφελούσαν το γαστρεντερικό σύστημα. Οι πράσινες κάψες του καρδάμωμου εξακολουθούν να είναι καλύτερες σε σχέση με τις ξασπρισμένες με χημικό τρόπο ή τις μεγάλες καφέ χρώματος που κυκλοφορούν στην αγορά. Και σαφώς ανώτερες από τη σκόνη που και νοθεύεται και ξεθυμαίνει εύκολα. Καλό είναι λοιπόν να προτιμούμε εκείνες – ειδικά τις Κεράλα που είναι οι καλύτερες – και να τις διατηρούμε σε αεροστεγές βάζο. Όταν έρθει η ώρα να φτιάξουμε μια συνταγή με καρδάμωμο, απλώς πετάμε το τσόφλι και χτυπάμε στο γουδί. Το καρδάμωμο συνδυάζεται όμορφα με κόλιαντρο, πιπέρι και κρεμμύδι σε σούπες και ρύζι, ενώ σε χαλβάδες, μπισκότα, τσουρέκια, γλυκά ταψιού και παγωτά το προτιμάμε με τζίντζερ, ζαφορά και μοσχοκάρφι.
