Στην Κύπρο εξελίσσονται ήρεμα κι απλά οι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις, χωρίς κραυγές και ιαχές πολέμου, αγνοώντας ή καλύτερα αποδίδοντας τη σημασία που αρμόζει στις όποιες τουρκικές παρενοχλήσεις.
Η ηγεσία του πολύπαθου νησιού έχτισε συστηματικά και οργανωμένα το δικαίωμά της στηριγμένη στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας, εξασφάλισε με τον ίδιο τρόπο διεθνείς συμμαχίες και ανέθεσε το έργο των ερευνών σε πανίσχυρες δυνάμεις , απόλυτα συνδεδεμένες με τα συμφέροντα μεγάλων χωρών, επιτυγχάνοντας έτσι προστασία ικανή να αποκρούσει τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Η κυπριακή ηγεσία συμπεριφέρεται ώριμα , ψύχραιμα και πειθαρχημένα, παραδίδει μαθήματα ήρεμης και ειρηνικής δύναμης, δείχνει ότι η άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στον σύγχρονο κόσμο δεν είναι μόνο ζήτημα υπεροπλίας, αλλά και εφαρμογής του διεθνούς δικαίου κατ’ απόλυτο τρόπο.
Το δικαίωμά της, θεμελιωμένο και μη αμφισβητήσιμο, τυγχάνει έτσι γενικευμένης υποστήριξης και κάθε μέρα που περνά κερδίζει τη μάχη της ΑΟΖ και δημιουργεί προϋποθέσεις μεγάλης εθνικής επιτυχίας.
Ωστόσο αυτό το αίσθημα ειρηνικής δράσης και υπεροχής δεν φαίνεται να επικρατεί στην Αθήνα.
Εδώ κυριαρχούν οι παραφωνίες των εθνοκάπηλων, που κηρύττουν από τηλεοπτικού άμβωνας καθημερινά τον πόλεμο στη γείτονα.
Έχει διαχρονικά αποδειχθεί ότι το τεχνηέντως καλλιεργούμενο πολεμικό κλίμα μόνο τους εμπόρους και τους συνοδούς εμποράκους όπλων ευνοεί.
Αυτό έκαναν πάντα, αυτό κάνουν και τώρα ορισμένοι από τους υποτιθέμενους φρουρούς της πατρίδος.
Σηκώνουμε το κλίμα,φτιάχνουμε την ατμόσφαιρα για να ακολουθήσει η προπαγάνδα των εξοπλισμών και η προετοιμασία για τη συνήθη λεηλασία.
Το παράδειγμα της Κύπρου ωστόσο άλλα φανερώνει και άλλα δείχνει. Υπάρχει τρόπος, υπάρχει μέθοδος, αρκεί να υπηρετούν την πολιτική πραγματικοί πατριώτες και όχι φιγουρατζήδες της κακιάς ώρας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
