Λονδίνο – Δουβλίνο, ένα… Brexit δρόμος

Την ώρα που τα στελέχη των τραπεζών στο Σίτι του Λονδίνου αποφασίζουν πού θα μεταφέρουν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας σε περίπτωση ενός σκληρού Brexit, τα ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά κέντρα, συμπεριλαμβανομένης της Φρανκφούρτης, του Λουξεμβούργου και του Παρισιού, διαγκωνίζονται για μέρος από τα κέρδη –αλλά ο πιο δημοφιλής προορισμός φαίνεται πως είναι το Δουβλίνο.

Αν και δεκάδες τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, διαχειριστές κεφαλαίων και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις καταστρώνουν σχέδια για το πώς σκοπεύουν να αντεπεξέλθουν, προς το παρόν μόνο 59 από τις 222 μεγαλύτερες εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν κάνει δημόσιες δηλώσεις σχετικά με τη μετακίνηση προσωπικού από τη Βρετανία στην ΕΕ λόγω του Brexit. Και παρά το γεγονός ότι η Ιρλανδία δεν έχει ανακάμψει πλήρως από την οικονομική κρίση που την ανάγκασε να μπει σε πρόγραμμα προσαρμογής, το Δουβλίνο είναι ο κορυφαίος προορισμός, με 19 επιχειρήσεις που αναφέρουν πιθανή μετάβασή τους στην πρωτεύουσα της Ιρλανδίας.

Η Barclays Bank, ας πούμε, η οποία διαθέτει τραπεζική άδεια στην Ιρλανδία και η οποία λειτουργεί εκεί εδώ και σχεδόν 40 χρόνια, θεωρεί πως έχει μια φυσική βάση στο Δουβλίνο, δήλωσε η τράπεζα. Ο πρόεδρος της JP Morgan έχει ήδη συζητήσει επισήμως την επέκταση της αμερικανικής τράπεζας στο Δουβλίνο. Η τράπεζα, η οποία απασχολεί σήμερα 500 υπαλλήλους στην Ιρλανδία, αγόρασε ένα νέο κτίριο γραφείων στην περιοχή Docklands του Δουβλίνου, χωρητικότητας 1.000 ατόμων. «Δεδομένης της δυναμικής των τοπικών επιχειρήσεών μας, αυτό το νέο κτίριο μας δίνει περιθώρια ανάπτυξης και κάποια ευελιξία εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης» αναφέρει ανακοίνωση της JP Morgan.

Η Φρανκφούρτη είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής προορισμός, με 18 αναφορές για πιθανή μεταφορά μετά το Brexit. Το Λουξεμβούργο, με πληθυσμό μόλις 110.000, έρχεται τρίτο με 11.

Το Παρίσι, το οποίο υποσχέθηκε στους τραπεζίτες σημαντικές φορολογικές περικοπές στο πλαίσιο μιας μεγάλης επίθεσης γοητείας από τον νέο πρωθυπουργό της Γαλλίας Eντουάρ Φιλίπ, κατέλαβε την τέταρτη θέση.

Οι τράπεζες και άλλες εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών του Σίτι προσπαθούν να μεταφέρουν τμήματά τους εκτός Ηνωμένου Βασιλείου επειδή ανησυχούν ότι το Brexit θα μπορούσε να σημάνει απώλεια του λεγόμενου «διαβατηρίου της ΕΕ», ενός νομικού μηχανισμού που τους επιτρέπει να δραστηριοποιούνται σε άλλες χώρες της ΕΕ από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ενα σκληρό Brexit θα μπορούσε να οδηγήσει περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας μακριά από το Λονδίνο.

Ετσι, τρεις μήνες μετά την ενεργοποίηση του άρθρου 50 για το Brexit το Δουβλίνο αναδεικνύεται υπ’ αριθμόν ένα προορισμός. Γιατί;

Τι κάνει τόσο ελκυστική μια πόλη με πληθυσμό μόλις 1,4 εκατομμύρια κατοίκους, με χρόνια έλλειψη στέγασης, χωρίς διεθνή σχολεία και με μια βαρετή ιστορία στον τραπεζικό τομέα; Η γρήγορη απάντηση; Οι ιστορικές σχέσεις με το Λονδίνο, η εγγύτητα και η κοινή γλώσσα.

Παρότι η Φρανκφούρτη έχει ήδη εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή έδρα των ιαπωνικών τραπεζών Nomura και Daiwa, το Δουβλίνο έχει προνομιακή θέση για πολλές εταιρείες του City. Διαθέτει ήδη ορισμένες από τις δραστηριότητες back-office για κάποιες μεγάλες επενδυτικές τράπεζες και παρουσία στη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων. Εχει επίσης το πλεονέκτημα ότι είναι αρκετά κοντά στο Λονδίνο και είναι βέβαια αγγλόφωνο.

Οι Ιρλανδοί είναι βεβαίως ικανοποιημένοι με την εξέλιξη. Κάθε ώθηση στη βιομηχανία των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θα είναι ευπρόσδεκτη σε μια πόλη που εξακολουθεί να ανακάμπτει από την τραπεζική κρίση και τη συντριβή (κατά 70%) στις τιμές των ακινήτων πριν από μια δεκαετία.

Αν και οι ιρλανδοί πολίτες εξακολουθούν να έχουν χρέη, η οικονομία της χώρας είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη στην ευρωζώνη για τέταρτη συνεχή χρονιά εφέτος και υπάρχει έλλειψη στέγασης για τον αυξανόμενο πληθυσμό. Επιπλέον δέλεαρ θεωρείται ο χαμηλός φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις στο 12,5%.

Αλλά η έλλειψη στέγης είναι ένα εμπόδιο, με τα πιο πρόσφατα στοιχεία να δείχνουν ότι μόνο 3.500 ακίνητα είναι διαθέσιμα σε ολόκληρη τη χώρα και μόλις 2.800 ακίνητα διατίθενται προς πώληση στο Δουβλίνο. Πρόκειται για μια αγορά σε ανάκαμψη στον στεγαστικό τομέα και αν κατέφθαναν όλοι μαζί από το Σίτι σε μία ημέρα θα υπήρχε πρόβλημα, εκτιμούν αναλυτές. Σε αντίθεση όμως με το Λονδίνο, όπου οι τιμές συνέχισαν να αυξάνονται μετά την κρίση, οι τιμές των ακινήτων στο Δουβλίνο εξακολουθούν να είναι μειωμένες κατά 30%-35% σε σχέση με το 2008.