Μπορεί η πολιτική ζωή του τόπου να έχει επιστρέψει στο 2015, στα εγκλήματα και στα παρ’ ολίγον εγκλήματα του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος προετοίμαζε με υπερηφάνεια το εναλλακτικό νόμισμα (I Ow You) για την Ελλάδα, το οποίο μαζί με τον Κορεάτη Γκλεν Κιμ «πουλάνε» τώρα στην Ιταλία, η ζωή όμως προχωράει.
Ολοι γνώριζαν για τα σχέδια Βαρουφάκη και ότι για αυτά ήταν ενήμεροι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ.
Ευτυχώς όμως ο Γιάνης δεν πρόλαβε, και πριν από δύο χρόνια τέτοιες μέρες πήγε σπίτι του. Ακολούθησε μια δραματική και κρίσιμη περίοδος για τη χώρα. Κανένας δεν θα ξεχάσει τις συσκέψεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τις ψηφοφορίες στη Βουλή, την αγωνία για τις ολονύκτιες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες και σίγουρα όλοι θέλουν να τα αφήσουν πίσω.
Τελικά μαζί με τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψήφισαν «Ναι» στη συμφωνία με τους Ευρωπαίους που οδήγησε στο τρίτο Μνημόνιο και η χώρα παρέμεινε στο ευρώ και δεν γύρισε στη δραχμή, με ό,τι θα σήμαινε αυτό για τον τόπο.
Ο κόσμος της οικονομίας, οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι πλήρωσαν ακριβά τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν το 2015, αυτό που εύστοχα έχουν ονομάσει Syriza Effect.
Αυτό όμως που ενδιαφέρει σήμερα είναι να προχωρήσουμε.
Να εξοφλήσει το κράτος τις οφειλές του σε προμηθευτές και φορολογουμένους, να τρέξει η τρίτη αξιολόγηση για να μπουν οι δόσεις του Μνημονίου στα Ταμεία στην ώρα τους, να αυξηθεί η ρευστότητα στην οικονομία και επιτέλους να γίνουν τα επόμενα βήματα για να χαλαρώσουν, μέχρι να εκλείψουν, τα capital controls.
Αυτό είναι το μεγάλο εμπόδιο, όχι μόνο στο εμπόριο και στις επενδύσεις, αλλά και στις τοποθετήσεις κεφαλαίων στις αγορές μετοχών και ομολόγων που έστω δειλά-δειλά δείχνουν να ανακάμπτουν.
Οι κλειστές τράπεζες και τα capital controls είναι το έγκλημα που δεν παραγράφηκε και πληρώνουμε ακόμη. Και είναι ίσως το πιο σημαντικό θέμα για το οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση, έστω και δύο χρόνια μετά, το καταλογίζει στην κυβέρνηση και αναζητεί ευθύνες.
Ολα τα άλλα είναι περιττά.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ