Κατά της τοποθέτησης μηχανημάτων POS στα ιατρεία τάσσονται οι γιατροί καθώς, όπως τονίζει σε επιστολή προς τους ιατρικούς συλλόγους ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, οι γιατροί δεν διαθέτουν ούτε «κατάστημα», ούτε «ταμείο», αλλά «ιατρείο» ή μονάδα παροχής φροντίδας υπηρεσιών υγείας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 84/2001.
Ο ΠΙΣ στην επιστολή του τονίζει μεν πως είναι κατά της φοροδιαφυγής, αλλά είναι και υπέρ της προστασίας του λειτουργήματος της ιατρικής δραστηριότητος. Στο πλαίσιο αυτό υπογραμμίζει ότι κατά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών ο γιατρός έχει σχέση με τον ασθενή σύμφωνα με τους κανόνες του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας (Ν.3418/2015), επομένως ο ασθενής δεν έχει την ιδιότητα του καταναλωτή και ο ιατρός δεν είναι «προμηθευτής» υπό την έννοια που παρέχεται στην Νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών.
Ο ΠΙΣ τονίζει ότι «το ιατρικό απόρρητο πρέπει να προστατεύεται, καθόσον απορρέει όχι μόνο από τις Ιπποκρατικές αρχές, αλλά και από την ιατρική ηθική και δεοντολογία και τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ιατρού-ασθενή και απορρέει από το Σύνταγμα (9 εδάφιο 1, ΕΣΔΑ 8), που προστατεύουν τα έννομα αγαθά της προσωπικής και οικογενειακής ζωής και της ιδιωτικής σφαίρας απορρήτου του ατόμου».
«Επομένως και μόνη η χρέωση δια μέσου POS, είναι ικανή να άρει το ιατρικό απόρρητο» υποστηρίζει το θεσμικό όργανο των γιατρών και ζητά να γνωμοδοτήσει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, για την εφαρμογής πληρωμών μέσω POS στα ιατρεία.
Να σημειωθεί ότι, προσφάτως η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) απεφάνθη ότι οι δικηγόροι δεν υποχρεούνται να τοποθετήσουν POS δεχόμενη τον ισχυρισμό τους περί του απορρήτου μεταξύ δικηγόρου και πελάτη.
