Πυκνώνουν τις τελευταίες ημέρες τα γερμανικά αλλά και τα γαλλικά δημοσιεύματα για το πόσα χρήματα κέρδισε η Γερμανία από την ελληνική κρίση. Η αρχή έγινε από την γερμανική εφημερίδα SüddeutscheZeitung και στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε η γαλλική Figaro.

Η SüddeutscheZeitung έκανε λόγο για καθαρό όφελος 1,34 δισ. ευρώ από δάνεια προς την Ελλάδα και αγορές ελληνικών ομολόγων εξετάζοντας συγκεκριμένους λογαριασμούς και αναφερόμενη σε αντίστοιχες πράξεις. Αλλά αναφέρεται και σε άλλα καθαρά κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων, τα οποία σαφώς κατέληξαν, ως μη όφειλαν, στο γερμανικό ομοσπονδιακό δημόσιο ταμείο καθώς και σε κονδύλια που ενώ έπρεπε να αποδοθούν στην Ελλάδα αυτό ουδέποτε συνέβη.

Ο Figaroπάλι κάνει λόγο για περίπου 100 δις ευρώ – και η αναφορά δεν αποτελεί δική του μέτρηση αλλά εκτίμηση έγκυρων γερμανικών οικονομικών ινστιτούτων στην οποία η παρούσα στήλη έχει αναφερθεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Αναφέρεται επίσης σε συμβάσεις που έγιναν προς όφελος γερμανικών εταιριών, όπως αυτή για τα δεκατέσσερα περιφερειακά αεροδρόμια – συμβάσεις που, αν δεν θέλουμε να κοροιδευόμαστε, στην ουσία επιβλήθηκαν πολιτικά από το Βερολίνο στην Ελλάδα στα πλαίσια της «διάσωσής» της.

Είναι κάτι το γεγονός ότι ο ευρωπαϊκός Τύπος αρχίζει πλέον, έστω και τόσο καθυστερημένα, να βλέπει πια αυτή τη σκοτεινή πλευρά της κρίσης, στην οποία όποιος αναφερόταν στο παρελθόν ήταν για το πυρ το εξώτερον…

Και αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που το Βερολίνο έχει πλέον ανοικτά εκφράσει την επιθυμία του να ελέγξει, προς το εθνικό και μόνον συμφέρον του, το τι συμβαίνει στη θάλασσα, στην ποντοπόρο ναυτιλία. Και που για να το πετύχει χρησιμοποιεί το γνωστό τέχνασμα με το οποίο λειτουργεί όλη την τελευταία δεκαετία: βάζει μπροστά το ανδρείκελο που λέγεται Ε.Ε.

Σε αυτά τα πλαίσια, η Γερμανική /ευρωπαϊκή επίθεση στον ελληνικό στόλο, ο οποίος αντιπροσωπεύει περίπου το 50% του συνόλου του ευρωπαϊκού, είναι ήδη γεγονός. Οι πρώτες βολές είχαν έρθει εδώ και καιρό από τον υπουργό Σόιμπλε, ο οποίος επανειλημμένα έχει επιτεθεί ανοιχτά στην Ελλάδα για ζητήματα σχετικά με τη φορολογία του εφοπλισμού – επιθέσεις που διόλου τυχαίες είναι. Και, τώρα, μετά τη ρητορική, έχουμε πλέον εισέλθει στη φάση της θεσμικής επιθετικότητας.

Ενώ λοιπόν το Βερολίνο δεν έχει θάλασσα, η Γερμανία έχει και θάλασσα και εφοπλιστές και, σε αντίθεση με τους Ελληνες που είναι κυρίαρχοι στην Ευρώπη και στον κόσμο, το Βερολίνο τα έχει κάνει… θάλασσα στη θάλασσα με τους «εφοπλιστές» του. Ειδικά δε με τα δάνεια που τα έχουν αφειδώς και χωρίς περίσκεψη χορηγήσει οι γερμανικές τράπεζες οι οποίες επίσης έχουν σε αυτόν τον τομέα πολύ μεγάλες επισφάλειες.

Με τον κλάδο να καρκινοβατεί επικίνδυνα στη Γερμανία ενώ μεγαλουργεί στα ελληνικά χέρια, η επίθεση, που ουσιαστικά αφορά τον ελληνικό εφοπλισμό, είναι η «απάντηση» των… φίλων και εταίρων μας που, κατά τα λοιπά, μας… διασώζουν.

Επί της ουσίας, οδηγούν την ποντοπόρο ελληνική ναυτιλία προς έξοδο από την Ε.Ε.Όπως δήλωσε προ ημερών ο αρμόδιος θεσμικός παράγοντας πρόεδρος της Ε.Ε.Ε. Θεόδωρος Βενιάμης, «η Ε.Ε. προβαίνει σε ενέργειες που κλονίζουν την ασφάλεια δικαίου της ναυτιλιακής δραστηριότητας στην Ευρώπη», για να συμπληρώσει ότι «το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης εκτός Ευρώπης, ή ίσως και εντός Ευρώπης αλλά εκτός Ε.Ε., φαίνεται να μην αποτελεί πια υποθετικό σενάριο».

Ο κεντρικός στόχος της υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκής ναυτιλιακής πολιτικής δεν είναι άλλος από τον ελληνόκτητο στόλο. Και αυτό την ώρα που Βρυξέλλες και Βερολίνο… βοηθούν την Ελλάδα να ανακάμψει.

Αλλά εν προκειμένω δεν θα τους είναι εύκολο. Τα πλοία, ως γνωστόν, έχουν μηχανές και φεύγουν. Και το Λονδίνο είναι τόσο, μα τόσο κοντά…

Τουλάχιστον, αυτή τη «ναυμαχία» θα τη χάσουν.

Τη ζημιά που κάνουν όμως στην Ελλάδα, φυσικά, ούτε καν την σκέπτονται.