«Πηγή του κακού ο Σημίτης» έγραφε στο πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα «Δημοκρατία» την περασμένη Πέμπτη. Το εικονογραφούσε μάλιστα, με φωτογραφία του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου να καταθέτει στα πρακτικά της Βουλής την κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας με αποκαλύψεις για μια ακόμα ενδεχόμενη εμπλοκή του πρώην πρωθυπουργού σε ύποπτη αμοιβή ύψους 6,5 εκατ. ευρώ.

Ο Κώστας Σημίτης αποτελούσε πάντα σταθερό στόχο του καραμανλικού συστήματος, το οποίο αφενός αγωνιούσε να περάσει τον πήχη που είχε θέσει η θητεία του πρώην πρωθυπουργού και αφετέρου ονειρευόταν να βάλει φυλακή τους «νταβατζήδες». Από τις αρχές του καλοκαιριού όμως δέχεται ανηλεή επίθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος την Τετάρτη είπε στη Βουλή ότι «ο κ. Σημίτης θα καταγραφεί στην ιστορία ότι ήταν ο πρωθυπουργός που έβλεπε τις μίζες με τα εκατομμύρια ευρώ να περνούν δίπλα του χωρίς να αντιδρά».

Ο συμβολισμός και η αντίδραση
Η συγκυρία της επίθεσης δεν είναι τυχαία. Ο συμβολισμός της παρουσίας Σημίτη στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ήταν πολύ ισχυρός και μάλιστα σε μια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει δυνάμεις. Η προοπτική ενίσχυσης ή ακόμα χειρότερα η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς προκαλεί ρίγη στο Μέγαρο Μαξίμου. Επιχειρείται, λοιπόν, στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού να απαξιωθεί όλο το εκσυγχρονιστικό, προοδευτικό κομμάτι του χώρου, να εξωθηθεί η Φώφη Γεννηματά να τον υπερασπίζεται συνεχώς ώστε το ΠαΣοΚ να συρρικνωθεί και άλλο με τη στάμπα του «τοξικού και διεφθαρμένου» κόμματος και ο κ. Τσίπρας να γίνει κυρίαρχος για πολλά χρόνια στην Κεντροαριστερά.
«Επιτίθεται για να σώσει την πλειοψηφία του» παρατηρούν πρόσωπα του χώρου που γνωρίζουν τα παρασκήνια του δημόσιου βίου και μιλούν για «οργανωμένη εκστρατεία», φωτογραφίζοντας τον κ. Παπαγγελόπουλο ως καθοδηγητή της. Πιστεύουν επίσης ότι η εκστρατεία αυτή «θα συνεχιστεί και θα ενταθεί στον μέγιστο βαθμό προκειμένου να δημιουργηθεί ένας αντιπερισπασμός στην υπόθεση Καμμένου». Κάποιοι άλλοι εκτιμούν ότι «η επίθεση στον Σημίτη είναι στην ουσία επίθεση στο ευρώ», ένα κλείσιμο του ματιού στο αντιευρωπαϊκό ρεύμα, με το οποίο ποτέ δεν έπαψε να φλερτάρει ο κ. Τσίπρας.
Στις 13 Μαΐου, η εφημερίδα «Documento» είχε στο πρωτοσέλιδό της μια φωτογραφία του κ. Σημίτη σε μαύρο φόντο και τίτλο «Οι Γάλλοι εμπλέκουν και τον Σημίτη, Ολυμπιακές μίζες – Εξοπλιστικά. Η ανακρίτρια επαναφέρει δικόγραφα θαμμένα από το 2005». Από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά ξεκίνησε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων στη «Δημοκρατία», τη «Real News», την «Kontra News» που αποκαλύπτουν περισσότερα για τις πραγματικές προθέσεις όσων ενορχηστρώνουν την επίθεση παρά για τις ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού. Σύμφωνα με αυτά τα πρωτοσέλιδα, ο κ. Σημίτης πρέπει «να μπει φυλακή» ως «αρχιερέας της διαπλοκής» αλλά και ως «νεόκοπος υποστηρικτής του Κυριάκου», οι ευθύνες του όμως δεν διερευνώνται επειδή τον καλύπτει Ομερτά.

Σε αυτόν τον ιστό επιχείρησαν να πιάσουν και τον αδελφό του, Σπύρο Σημίτη, ο οποίος απάντησε ότι «η φήμη που κυκλοφόρησε –ότι τα χρήματά μου έχουν «παράνομη προέλευση» –είναι αναληθής και άκρως συκοφαντική» και απείλησε με προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Είχε προηγηθεί δημοσίευμα με τίτλο «ύποπτο έμβασμα από εξωτική offshore καίει τον Σημίτη», το οποίο αναπαρήχθη μεταξύ άλλων από το site olympia.gr, διαχειριστής του οποίου είναι ο συνεργάτης Καμμένου, Ανδρέας Παπακυριακόπουλος.

Οταν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στοχοποιούν ένα πρόσωπο ενεργοποιούνται ταυτόχρονα και κάποια περίεργα «αντισυστημικά» πλοκάμια. Η «Ελεύθερη Ωρα» καλεί επίμονα να συλληφθεί «ο Ααρών Αβούρι» ώστε να ξεκινήσει η «νέμεση-κάθαρση» στη χώρα. Η ίδια λογική αναπαράγεται σε διάφορα αντισημιτικά, συνωμοσιολογικά site. Ποιος είναι ο Ααρών Αβούρι Μαρδοχάι; Πρόκειται για «το πραγματικό όνομα του Κώστα Σημίτη», «ραβίνου» και «μισέλληνα εβραίου πράκτορα». Το ζήτημα θα ήταν αστείο αλλά τα γέλια κόπηκαν μετά την υπόθεση Σώρρα και τους εκατοντάδες οπαδούς του. Στους παραπάνω προστέθηκε και ο Ακης Τσοχατζόπουλος ως κατήγορος του κ. Σημίτη (τον χαρακτήρισε «νονό») και υπερασπιστής του ΣΥΡΙΖΑ.
α «θαμμένα» επί δωδεκαετία έγγραφα, τα οποία ανακάλυψε η Εισαγγελέα Διαφθοράς και τα αξιοποιεί η κυβέρνηση σε συνεργασία με ένα κομμάτι του Τύπου, διηγούνται την ακόλουθη ιστορία. Ο Μισέλ Ζοσεράν, πρόεδρος μιας θυγατρικής της γαλλικής εταιρείας Thales, ενέπλεξε σε μια κατάθεσή του τον κ. Σημίτη, τον Γιάννο Παπαντωνίου και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για εξοπλιστικές δαπάνες και για την επιλογή της εταιρείας η οποία ανέλαβε την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Ο Ζοσεράν, τον Μάιο του 2005, κατέθεσε στους γάλλους εισαγγελείς ότι το 2002 και το 2003 κλήθηκε να παρουσιάσει στην Αθήνα ένα σχέδιο για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Στις επαφές που είχε, όπως λέει, με τον Λουκά Ρωμανό, πρόεδρο της εταιρείας Τhales Internationale Greece, έμαθε ότι στην αγορά του C4I η εταιρεία τους έχασε επειδή δωροδόκησαν χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί στόχευσαν στον υπουργό Εσωτερικών και στον πρωθυπουργό.

Ο μάρτυρας και οι καταδίκες
Η… ξεχασμένη μαρτυρία παρατίθεται αυτούσια στην «Καθημερινή» τον Οκτώβριο του 2005, η οποία αναπαράγει δημοσίευμα της «Liberation» –οι αποκαλύψεις Ζοσεράν είχαν γίνει πρωτοσέλιδες τότε σε όλον τον ευρωπαϊκό Τύπο. «Σε ένα σημείο αναφέρει: «Το 2002-2003 επισκέφθηκα την Ελλάδα πολλές φορές, οπότε και είχα συναντήσεις με τον πρόεδρο της Thales Ελλάδος, τον κύριο P. O πρόεδρος μου είπε ότι έπρεπε να προβλέψει προμήθεια ύψους 7% με 10% για τον έλληνα υπουργό Αμυνας.

Δυστυχώς, η αμερικανική εταιρεία, με την υποστήριξη του Ντικ Τσένι, εξασφάλισε το συμβόλαιο. Σύμφωνα με τον κ. P. χάσαμε το συμβόλαιο επειδή «ποτίσαμε» πολύ χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί «στόχευσαν» τον υπουργό Εσωτερικών και τον πρωθυπουργό». Αυτά αποκάλυπταν οι εφημερίδες το 2005 και ακριβώς τα ίδια, λέξη προς λέξη, τα αποκαλύπτουν ξανά κάποιες άλλες εφημερίδες σήμερα ως συγκλονιστικά καινούργια και σκοπίμως κρυμμένα.

Ο Ζοσεράν έκανε τις καταγγελίες αυτές όντας προφυλακισμένος έπειτα από αγωγή που του άσκησε η Thales, επειδή την είχε κατηγορήσει ότι διαθέτει ειδικό κονδύλι για δωροδοκίες. Καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμηση από όσους ενέπλεξε και προσέφυγαν στη γαλλική Δικαιοσύνη, από την πρώην εταιρεία του ως τον Αλέν Ζιπέ, δημάρχους της περιοχής της Νίκαιας και τον Γιάννο Παπαντωνίου, επειδή δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία.

Μάλιστα έμεινε και κάποια χρόνια στη φυλακή. Μαζί του καταδικάστηκαν και οι γαλλικές εφημερίδες «Liberation», «Le Monde» κ.ά. που υιοθέτησαν τις καταγγελίες του και υποχρεώθηκαν να ανασκευάσουν.

Ποιοι κουνάνε το δάχτυλο: Η διαφθορά, οι ευθύνες και οι «κατήγοροι»

Τα εξοπλιστικά και τα υποβρύχια εξετάστηκαν από τη Βουλή και από τη Δικαιοσύνη. Για το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων είχαν προηγηθεί τρεις συνεδριάσεις του ΚΥΣΕΑ. Στοιχεία μέχρι στιγμής βρέθηκαν για τον Ακη Τσοχατζόπουλο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε διαφθορά στο πολιτικό σύστημα. Αλλωστε, το ΠαΣοΚ και η ΝΔ πληρώνουν την αδυναμία τους να προχωρήσουν σε αυτοκάθαρση. Δικαιούται όμως ο κ. Τσίπρας να κουνάει το δάχτυλο στον κ. Σημίτη όταν ο ίδιος καλύπτει κάθε αδιαφανή και εξωθεσμική συμπεριφορά του εταίρου του Πάνου Καμμένου; Και όταν παραβλέπει ότι για τη διαχείριση του C4I υπήρξαν αναπάντητα ερωτήματα που αφορούσαν επίσης τον Προκόπη Παυλόπουλο, τον Βύρωνα Πολύδωρα και τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη, και περιλαμβάνονται στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens;

Μπορεί ο κ. Παπαγγελόπουλος να ζητεί την παραπομπή ολόκληρου του ΚΥΣΕΑ και του τότε πρωθυπουργού για την υπόθεση Τσοχατζόπουλου και να επιπλήττει «κάποιους εισαγγελείς και δικαστές» που «έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν»; Αν η εταιρεία Thales είναι κέντρο διαφθοράς πολιτικών, γιατί ο Νίκος Παππάς επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις της στις Κάννες στον περασμένο Φεβρουάριο στο πλαίσιο ελέγχου της συναρμολόγησης του δορυφόρου Hellas Sat 3 και γιατί o Χρήστος Σπίρτζης παρέστη το 2016 σε εκδήλωση της ίδιας εταιρείας στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα στο πλαίσιο της υπογραφής συμφωνίας με την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας;

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ