«Μικρή επανάσταση» στη Βουλή, «ριζική ανανέωση» πολιτικού προσωπικού, «ιστορική αλλαγή» και στη νομοθετική εξουσία με τον Εμανουέλ Μακρόν. Ετσι μιλάνε, γεμάτοι ενθουσιασμό, στο κόμμα του 39χρονου προέδρου για τη νέα γαλλική Εθνοσυνέλευση. Στα μάτια των δικών του και πολλών ψηφοφόρων του La Republique En Marche (LRM), η σύνθεση της νέας Βουλής, με την άνετη προεδρική πλειοψηφία μετά τις πρόσφατες εκλογές (11 και 18 Ιουνίου), συμβολίζει ξεκάθαρα την αλλαγή σελίδας. «Ισότητα, ανανέωση, νιάτα» είχε υποσχεθεί ο σοσιαλ-φιλελεύθερος ευρωπαϊστής Μακρόν και φαίνεται ότι, σε μεγάλο βαθμό, το πέτυχε.
Μια γρήγορη ματιά στο προφίλ των 577 μελών της νέας Εθνοσυνέλευσης αποκαλύπτει, ας πούμε, ότι οι περισσότερες γυναίκες και νέοι σε ηλικία βουλευτές εξελέγησαν πράγματι με το LRM.
Για πρώτη φορά στην ιστορία η γυναικεία εκπροσώπηση ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η οποία εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής, είναι ανάμεσα στις 223 γυναίκες της νέας Εθνοσυνέλευσης (το 47% εκ των οποίων εξελέγη με το κόμμα του Μακρόν). Πρόκειται για ρεκόρ όλων των εποχών. Αυτός ο αριθμός εκτόξευσε τη Γαλλία στη 17η (από την 64η) θέση στη σχετική παγκόσμια κατάταξη –και στην 6η στην Ευρώπη, μπροστά από τη Γερμανία και τη Βρετανία.
Ως προς την ηλικία, αυτή είναι όντως η πιο «νεαρή» Εθνοσυνέλευση, με 38 βουλευτές να είναι μάλιστα κάτω των 31 ετών. Αλλη μια μικρή επανάσταση στο ημικύκλιο καθώς πριν από πέντε χρόνια οι «νεολαίοι» βουλευτές ήταν μόλις τέσσερις. Και ο γενικός μέσος όρος της ηλικίας έχει πέσει στα 48 χρόνια, από 54 το 2012.
Από τους 350 βουλευτές του LRM, πολλοί δεν έχουν προηγούμενη πολιτική εμπειρία. Αλλά είναι αρκετά λιγότεροι από τους μισούς, επομένως είναι υπερβολικό να μιλάμε για «μαζική είσοδο της κοινωνίας των πολιτών» στην Εθνοσυνέλευση.
Η γενική ανανέωση είναι, όμως, βέβαιη: το 75% των νεοεκλεγέντων βουλευτών μπαίνει πράγματι για πρώτη φορά στη Βουλή. Από πού προέρχονται; Οι μεγαλύτερες κατηγορίες είναι 97 στελέχη του ιδιωτικού τομέα, 82 από το Γαλλικό Δημόσιο (και άλλοι 71 ειδικά από τον χώρο της εκπαίδευσης). Υπάρχουν επίσης 50 επιχειρηματίες, 43 δικηγόροι και δικαστικοί, και 41 βουλευτές από τον ιατρικό χώρο. Επαγγελματίες της πολιτικής είναι 73 βουλευτές.
Το αίτημα της πιο ισότιμης κοινωνικής αντιπροσώπευσης απαντήθηκε μόνο εν μέρει καθώς υπερεκπροσωπούνται (με 289 βουλευτές) οι απόφοιτοι των λεγομένων «μεγάλων σχολών», που είναι τα παραδοσιακά φυτώρια της οικονομικής και πολιτικής ελίτ της Γαλλίας. Σε βαθμό που λέγεται ότι οι πρώτες συνεδριάσεις της Εθνοσυνέλευσης μοιάζουν με πάρτι αποφοίτων της Sciences Po, της Εθνικής Σχολής Διοίκησης (ΕΝΑ) και άλλων σχολών μεγάλου γοήτρου (Εssec, HEC, ENS).
Περισσότεροι από το 70% των βουλευτών διαθέτουν πτυχίο πανεπιστημίου (έναντι 27% στον γενικό πληθυσμό), με τη συντριπτική πλειοψηφία να έχει σπουδάσει νομικά. Πιο μορφωμένοι από όλους είναι οι βουλευτές του LRM, όπου ανήκει το 70% όσων έχουν διδακτορικό.
Το 25% των βουλευτών της Δεξιάς (LR) είναι πολιτικοί καριέρας που δεν δηλώνουν άλλο επάγγελμα.
Μεγάλη αλλαγή στα κοινοβουλευτικά ήθη φέρνει πάντως για όλους το λεγόμενο «Non cumul», η διάταξη του Μακρόν που απαγορεύει τη συσσώρευση εκλεγμένων πολιτικών θέσεων. Μέχρι τώρα, οι γάλλοι πολιτικοί είχαν τη δυνατότητα να κατέχουν πολλές θέσεις, με αποτέλεσμα να είναι δήμαρχοι, περιφερειακοί σύμβουλοι και μέλη της Εθνοσυνέλευσης ταυτόχρονα. Τουλάχιστον 223 βουλευτές θα πρέπει τώρα να εγκαταλείψουν τα άλλα αξιώματά τους.

Η οικογενειοκρατία ζει και βασιλεύει
Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ, ούτε στη Γαλλία. Η πολιτική, ας πούμε, παραμένει οικογενειακή υπόθεση, ακόμα και σε αυτή την «ανανεωμένη» Βουλή: το 14,2%, ήτοι τουλάχιστον 82 βουλευτές, έχουν συγγενή πολιτικό, νυν ή πρώην. Από αυτούς, οι 57 έχουν συγγένεια με κάποιον δήμαρχο, δημοτικό σύμβουλο, βουλευτή ή υπουργό και οι 25 είναι γιοι ή κόρες πολιτικών –οι «πολιτικοί κληρονόμοι» δεν περιορίζονται στην ακροδεξιά οικογένεια Λεπέν. Αλλοι 17 έχουν σύζυγο/σύντροφο νυν ή πρώην πολιτικό, με πιο γνωστό παράδειγμα και εδώ τη Μαρίν Λεπέν και τον σύντροφό της Λουί Αλιό, ο οποίος πρωτοεξελέγη βουλευτής με το Εθνικό Μέτωπο που ίδρυσε ο «πατριάρχης» Ζαν- Μαρί Λεπέν.


Ο μαθηματικός, ο κομάντο και ο οικονομολόγος από τη Ρουάντα

Δεκάδες είναι οι λεγόμενοι «νεόφυτοι» της πολιτικής, «πρωτάρηδες» βουλευτές, άνδρες και γυναίκες, του κόμματος Μακρόν που φέρνουν φρέσκο αέρα στο επιβλητικό Παλέ Μπουρμπόν, το νεοκλασικό κτίριο όπου στεγάζεται η γαλλική Εθνοσυνέλευση, στο αριστοκρατικό 7ο διαμέρισμα του Παρισιού.

Ανάμεσα σε πολλούς άλλους ξεχωρίζουν μια μαθηματική ιδιοφυΐα, ένας κομάντο-ήρωας της αστυνομίας και ένας 27χρονος μαύρος οικονομολόγος που σώθηκε από τη γενοκτονία της Ρουάντα και εξελέγη πανηγυρικά στη Βρετάνη.
Από τους σταρ της νέας προεδρικής πλειοψηφίας είναι ο 43χρονος Σεντρίκ Βιλανί, ο οποίος κέρδισε το 2010 το μετάλλιο Fields, ισοδύναμο με το βραβείο Νομπέλ στα μαθηματικά. Διευθύνει το Ινστιτούτο Henri Poincaré στο Παρίσι με το λαμπρό πνεύμα του αλλά είναι πιο γνωστός ως «ιδιοφυΐα με το παπιγιόν» για τις εκκεντρικές εμφανίσεις του.
Σαρωτικά εξελέγη, απέναντι σε υποψήφιο της Δεξιάς, ο Ζαν-Μισέλ Φοβέργκ, πρώην επικεφαλής της επίλεκτης αστυνομικής μονάδας RAID, η οποία ανέλαβε δράση κατά των τζιχαντιστών μετά το μακελειό στο Μπατακλάν το 2015 στο Παρίσι. Ο Φοβέργκ έγινε ήρωας στα ΜΜΕ επειδή διηύθυνε προσωπικά την έφοδο στο διαμέρισμα του Σεν Ντενί, όπου εντοπίστηκε και σκοτώθηκε ο δράστης Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ.
Από τους πιο προβεβλημένους στον Τύπο είναι και ο Ερβέ Μπερβίλ, οικονομολόγος που γεννήθηκε στη Ρουάντα το 1990. Επέζησε της γενοκτονίας του 1994, υιοθετήθηκε από οικογένεια Γάλλων στη Βρετάνη, σπούδασε στη Λιλ και έκανε μεταπτυχιακά στη London School of Economics. Αν υπάρχει ένα βιογραφικό που συνοψίζει την ανανέωση και τη μεγαλύτερη ποικιλομορφία που θέλησε να φέρει ο Μακρόν είναι το δικό του.
Αλλά η γυναίκα-ταυρομάχος, η πιο διάσημη προεκλογικά υποψήφια του LRM, δεν κατάφερε να εκλεγεί. Η Μαρί Σαρά έχασε οριακά την έδρα στο Γκαρ, στη Νότια Γαλλία, με διαφορά μόλις 0,3% από τον Ζιλμπέρ Κολάρ, προβεβλημένο στέλεχος του ακροδεξιού κόμματος της Μαρίν Λεπέν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ