Παρουσιάστηκε επιτέλους το επίσημο πορτρέτο του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας που κοσμεί δημόσιες υπηρεσίες, πρεσβείες κλπ. Με την αλλαγή σκυτάλης στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ήρθε η ώρα για τη φωτογραφία του Μακρόν και οι ειδικοί έπεσαν επάνω να ανακαλύψουν τη σημειολογία.

Καταρχήν, μια μικρή αναδρομή. Ο Σαρλ ντε Γκωλ (ιδρυτής της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας), ο Ζορζ Πομπιντού, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Νικολά Σαρκοζί είχαν ποζάρει με φόντο μια βιβλιοθήκη.

Ο Ζακ Σιράκ και ο Φρανσουά Ολάντ είχαν φόντο το Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν ήταν πιο πρωτότυπος: προτίμησε ένα φόντο με τα χρώματα της γαλλικής σημαίας.

Και τώρα στον τοίχο κρεμάστηκε το κάδρο με τον Εμανουέλ Μακρόν με τα χέρια να ακουμπά σε ένα γραφείο και πίσω του ένα ανοιχτό παράθυρο με θέα τους κήπους του Μεγάρου.

Το πρώτο που θυμήθηκαν αρκετοί ήταν το επίσημο πορτρέτο του Μπαράκ Ομπάμα στην δεύτερη θητεία του, καθώς και εκείνος πόζαρε, έχοντας πίσω του το παράθυρο από το Οβάλ Γραφείο.

«Στην επικοινωνία του Μακρόν ανέκαθεν υπήρχε ένας αμερικανικός αέρας» δηλώνει στο τηλεοπτικό δίκτυο BFM TV ο καθηγητής Επικοινωνίας, Φιλίπ Μορό.

Και όπως ο Ομπάμα εμπιστευόταν έναν φωτογράφο, τον Πιτ Σόουζα, έτσι και ο Μακρόν άφησε στην άκρη τα μεγάλα ονόματα και μένει πιστός στην Σοαζίγκ ντε λα Μουασονιέρ.

Μια ακόμα λεπτομέρεια: Ο Μακρόν πλαισιώνεται από δύο σημαίες. Τη γαλλική και την σημαία της ΕΕ. Σαφέστατο μήνυμα της πίστης του στο ευρωπαϊκό όραμα. Το τόνιζε άλλωστε σε όλη την προεκλογική του εκστρατεία, ιδίως όταν βρέθηκε στον β’ γύρο με την Λεπέν που ήθελε να βγάλει τη Γαλλία από την Ένωση και το Ευρώ.

Oι παρατηρητικοί θα προσέξουν επίσης κάτω αριστερά στο χέρι του την ύπαρξη δύο κινητών τηλεφώνων. Προφανώς smartphones. Ο πρόεδρος δεν εγκαταλείπει τις ανέσεις και τις δυνατότητες της τεχνολογίας.

Στη φωτογραφία υπάρχει φυσικά και αναφορά στη λογοτεχνία, στο διάβασμα εν γένει που αγαπά ο πρόεδρος.

Όπως προκύπτει, τα βιβλία που υπάρχουν πάνω στο γραφείο είναι το Κόκκινο και το Μαύρο του Marie Henri Beyle, γνωστότερου με το ψευδώνυμο Σταντάλ.

Επίσης, οι Γήινες τροφές, οι καινούργιες τροφές του Αντρέ Ζιντ, αλλά και οι «Αναμνήσεις» του στρατηγού Ντε Γκωλ, Memoires de guerre.