Είναι τρελό -αλλά δείχνει και σε ποια πελάγη ιδεοληψίας πλέει η κυβέρνηση Τσίπρα. Το Μαξίμου μπροστά σε ένα αδιέξοδο το οποίο το ίδιο δημιουργησε με τις υποσχέσεις του, σκεπασμένο από ένα βουνό σκουπιδιών εν μέσω καύσωνα έφτασε χτες να κατηγορεί την ΝΔ ότι λίγο -πολύ προδίδει τη χώρα , ότι ταυτίζεται με επιχειρηματικά συμφέροντα και ότι επιθυμεί να αναλάβουν την αποκομιδή των απορριμμάτων ιδιώτες!
Δηλαδή να μας συγχωρούν οι αριστεροί εγκέφαλοι του ΣΥΡΙΖΑ- τι το κακό υπάρχει αντί να προσλαμβάνουμε δημόσιους υπαλλήλους , να αναλάβουν ιδιωτικές επιχειρήσεις να μαζεύουν τα σκουπίδια ; Είναι η αποκομιδή σκουπιδιών καμιά στρατηγικής σημασίας υπηρεσία για το μέλλον της χώρας;
Για τα σκουπίδια μιλάμε διάολε! Είναι κατανοητό κάποιο κόμμα να αντιδρά στην ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, των ραντάρ και των αεροδρομίων της πολεμικής αεροπορίας. Ακόμη και να έχει αντιρρήσεις στην πώληση της πλειοψηφίας της ΔΕΗ. Αλλά το να δίνει ιδεολογικές μάχες και να σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης για την αποκομιδή σκουπιδιών , δείχνει ότι βρίσκεται βαθιά νυχτωμένο εμ χοντρή τσίμπλα στα μάτια – γι αυτό εξάλλου και η χώρα επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει πιάσει πάτο!
Θυμίζει εκείνη την βλακώδη ατάκα που είχε πει η χαμένη στην απραξία της Ρένα Δούρου, ότι «αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός κι αλλιώς ένας αντιμνημονιακός», όταν οι Συριζαίοι είχαν μετατρέψει την Κερατέα σε γαλατικό χωρίο και έβαζαν μπλόκο στα ΧΥΤΑ με αποτέλεσμα να μην ξέρουν τώρα τι να κάνουν τα σκουπίδια της Αττικής.
Προσέξτε: η αποκομιδή σκουπιδιών από ιδιώτες – όπως έχει γίνει σαφές σε αρκετούς δήμους της χώρας όπου τα σκουπίδια μαζεύουν ιδιωτικές επιχειρήσεις- κοστίζει πολύ φθηνότερα, οι προσφερόμενες υπηρεσίες είναι πολύ καλύτερες και δεν υπάρχει ο κίνδυνος ,όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στην τοπική αυτοδιοίκηση ,ο υπάλληλος που προσελήφθη για την καθαριότητα του Δήμου να βρεθεί σε γραφείο διοικητικού υπαλλήλου για να αναζητούνται νέοι συμβασιούχοι στη συνέχεια για να μαζεύουν τα σκουπίδια.
Το καταπληκτικό, όμως , είναι ότι έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα δημόσια κτίρια -υπουργείων και ΔΕΚΟ- καθαρίζονται πλέον από ιδιωτικές εταιρείες με αλλοδαπούς ,ως επί το πλείστον, εργαζόμενους ,αφού ελάχιστοι Έλληνες καταδέχονται να κάνουν αυτή τη δουλειά .Εκτός κι αν «βλέπουν» στο βάθος του τούνελ μονιμοποίηση στο δημόσιο – όπως είχε σπεύσει να υποσχεθεί προεκλογικά κ. Τσίπρας και μετεκλογικά ο κ. Σκουρλέτης , στη γραμμή των πελατειακών λογικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που μας έφεραν στην καταστροφή.
Το χειρότερο : σύμφωνα με τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας ,στο δημόσιο μπορούν να προσληφθούν το 2017 μόνον 13.000 νέοι δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν είναι παρανοϊκό ,όταν υπάρχουν ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία και σε εκπαιδευτικό προσωπικό από τα σχολεία να προτιμά η κυβέρνηση να προσλαμβάνει εργαζόμενους στην αποκομιδή των σκουπιδιών αντί να προτιμά σημαντικούς επιστήμονες στους κρίσιμους τομείς της παιδείας και της υγείας;
Θυμίζω ότι οι πολιτικοί υποκριτές που μας κυβερνούν έδωσαν μάχες για την επιστροφή των τετρακοσίων απολυμένων καθαριστριών στο υπουργείο Οικονομικών , για να το χρησιμοποιήσουν επικοινωνιακά έναντι της κυβέρνησης Σαμαρά, και για μήνες αφού πήραν εκείνοι την εξουσία τις ξέχασαν .Για να τις επαναπροσλάβει ο κ.Τσακαλώτος και να τις πληρώνει παράλληλα με έκτακτες καθαρίστριες που είχαν πάρει οι εφορίες αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες που είχαν εν τω μεταξύ προσληφθεί για να κάνουν το ίδιο έργο!
Πέραν όλων αυτών των αυτονόητων, όμως, υπάρχει κάτι ακατανόητο για το οποίο οι συγκεκριμένοι απεργοί συμβασιούχοι δεν θάπρεπε με τίποτα να δικαιωθούν. Το ότι επέλεξαν μέσα σε συνθήκες αποπνικτικής ζέστης ,εν μέσω καλοκαιριού, που η χώρα περιμένει εκατομμύρια τουρίστες για να μπορέσει να σταθεί οικονομικά στα πόδια της , να γεμίζουν τους δρόμους βουνά σκουπιδιών γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τόσο την δημόσια υγεία όσο και την μοναδική ισχυρή βιομηχανία της χώρας.
Καμία πολιτική ηγεσία δεν είναι δυνατόν να ενδίδει στον εκβιασμό που γίνεται με όμηρο όλη την κοινωνία. Είτε αφορά τους ταξιτζήδες , τους υπαλλήλους της ΔΕΗ, τους αεροελεγκτές, τους ναυτεργάτες , τους αγρότες ή τους εργαζόμενους στην αποκομιδή των σκουπιδιών. Μ αυτές τις παρωχημένες νοοτροπίες ικανοποίησης κάθε διεκδίκησης αφού «ο νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη» φτάσαμε στην χρεοκοπία της χώρας μέσα από ένα δημόσιο τομέα μαμούθ ,τον πιο σπάταλο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πόσα Μνημόνια χρειαζόμαστε ακόμη για να βάλουμε μυαλό;
