Χορεύουν στον ρυθμό του Καμμένου

Στους ρυθμούς του υπουργού Αμυνας χορεύει πλέον το Μέγαρο Μαξίμου, αναγκαζόμενο να εκδίδει καθημερινές ανακοινώσεις στήριξης του Π. Καμμένου. Επειτα από τη συμφωνία στο Eurogroup και παρά τους πανηγυρισμούς του Αλέξη Τσίπρα και τα σπασμωδικά όσο και πρωτοφανή χειροκροτήματα του Υπουργικού Συμβουλίου, τα μέτωπα που έχουν ανοίξει μοιάζουν ανεξέλεγκτα. Ειδικότερα δε οι πληροφορίες για τις δραστηριότητες του κ. Καμμένου και η κρίση των σκουπιδιών κλονίζουν σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις μεταξύ κόμματος και κυβέρνησης, υπουργών και κυβερνητικών εταίρων.

Οι απόπειρες αποπροσανατολισμού της συζήτησης και τα εναλλακτικά σενάρια δεν φαίνεται να είναι οργανωμένα και βάσιμα, και υπό την έννοια αυτή οι όποιες αντιδράσεις της ηγετικής ομάδας στην προσπάθειά της να ανακόψει τη φθορά της κυβέρνησης και την κοινωνική αποδοκιμασία σχεδιάζονται εκ του προχείρου και αναλόγως του τι ανακύπτει καθημερινώς. Οπως χαρακτηριστικά λέγεται ακόμη και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, «η κυβέρνηση βρίσκεται στο έλεος των γεγονότων».

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και ενώ το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου επιχειρούσε να στήσει μια εκστρατεία εξωραϊσμού όλων των επώδυνων μέτρων τα οποία συμφωνήθηκαν, η κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά σε δύο μέτωπα, τα οποία σε κάποιους κύκλους της προκαλούν μεγάλη ανησυχία.

Το πρώτο από αυτά είναι η υπόθεση των τηλεφωνικών επαφών που ο υπουργός Αμυνας Π. Καμμένος φέρεται να είχε με κατάδικο σχετικά με την υπόθεση «Noor 1».

Η αλληλουχία των αποκαλύψεων προκάλεσε νευρικότητα που δεν κρυβόταν, με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να παίρνουν αποστάσεις (Φίλης, Ξυδάκης κ.ά.), υπουργούς όπως ο επί της Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής να προσπαθούν να καλύψουν τον κ. Καμμένο, με εμφανή πάντως αμηχανία, και το Μέγαρο Μαξίμου να εκδίδει εν τέλει αλλεπάλληλες ανακοινώσεις στήριξης του υπουργού Αμυνας, φτάνοντας να καταγγέλλει ως και την ύπαρξη «συμβολαίου πολιτικής εξόντωσής» του… Σύμφωνα με πληροφορίες όλα αυτά έγιναν κατόπιν και δικών του πιέσεων, καθώς δεν θεωρήθηκε επαρκής η χλιαρή στήριξη από τον Πρωθυπουργό στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Οποια και αν είναι η τροπή της υπόθεσης, το στοιχείο που αναδεικνύεται για μία ακόμα φορά είναι πως ο Αλ. Τσίπρας τελεί υπό καθεστώς πολιτικής ομηρείας από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, χωρίς να έχει πολλά περιθώρια και επιλογές ελιγμών.

Ολα αυτά αναμένεται να φανούν και στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση της 3ης Ιουλίου, την οποία έχει ζητήσει η ΝΔ. Επισήμως θέμα της συζήτησης είναι η συμφωνία στο Eurogroup, όμως όλοι προεξοφλούν ότι η αντιπαράθεση θα επικεντρωθεί στον ρόλο του κ. Καμμένου και στις επιλογές της κυβέρνησης των τελευταίων εβδομάδων. Κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβουν δε τον προβληματισμό τους για το ενδεχόμενο να υποβληθεί πρόταση μομφής κατά του υπουργού Αμυνας, οπότε και θα κληθούν να τον στηρίξουν ανοιχτά και να ταυτιστούν μαζί του, προκειμένου να αποφευχθεί μια κυβερνητική κρίση, με απροσδιόριστες συνέπειες.

Το δεύτερο μέτωπο που φαίνεται ότι έχει προκαλέσει αναστάτωση στην Ηρώδου Αττικού 19 είναι αυτό που άνοιξε με τους συμβασιούχους των δήμων, αφότου διαψεύστηκαν με πάταγο οι προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης, όταν υποσχόταν τη μονιμοποίησή τους.

Η κατάρρευση και αυτής της ελπίδας και οι αντιδράσεις που πυροδοτήθηκαν έχουν προξενήσει ανησυχία σε κάποιους κύκλους της κυβέρνησης και του κόμματος, καθώς το πρόβλημα πλήττει την όποια αξιοπιστία μπορεί να είχε απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, στις οποίες ο Αλ. Τσίπρας είχε υποσχεθεί τα πάντα και τώρα φαίνεται ότι δεν είναι σε θέση να τους προσφέρει τίποτε.

Η διάψευση των προσδοκιών των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα αντιμετωπίζεται με τρόμο από κάποιους υπουργούς, οι οποίοι ασκούν έντονη κριτική στον κ. Σκουρλέτη για τις υπέρμετρες προσδοκίες που καλλιέργησε. «Ας τα βγάλει τώρα πέρα, με αυτά που έλεγε και υποσχόταν» ανέφερε σχετικά μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου σε συνομιλία του. Με δεδομένο ότι λύση δεν διαφαίνεται με τα σημερινά δεδομένα, το μέτωπο με τους συμβασιούχους του Δημοσίου θεωρείται από κυβερνητικούς παράγοντες μία από τις ενδεχόμενες θρυαλλίδες για εξελίξεις του επόμενου διαστήματος και πάντως ένα πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση θα δεχθεί έντονες πιέσεις.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το στοιχείο της απογοήτευσης και της παραίτησης τείνει να κυριαρχήσει στην κυβέρνηση, ενώ στο εκλογικό σώμα φαίνεται πως η αποδοκιμασία της είναι πλέον μια τάση που καταγράφεται με δημοσκοπική σαφήνεια και αρχίζει να μοιάζει μη αναστρέψιμη. Στις πρώτες έρευνες μετά τη συμφωνία του Eurogorup, οι επιλογές και οι αποφάσεις απορρίπτονται χωρίς περιστροφές, οι επικοινωνιακές προσπάθειες του κ. Τσίπρα πέφτουν στο κενό, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται αδύναμος να επηρεάσει πλέον τις εξελίξεις.

Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και σε έρευνες που δημοσιεύονται σε φιλοκυβερνητικά έντυπα η πλειονότητα των ερωτωμένων απορρίπτει την εικόνα που επιχειρεί να περιγράψουν ο Πρωθυπουργός και το επικοινωνιακό επιτελείο σε ποσοστά συντριπτικά. Την ίδια στιγμή τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καθηλώνονται κάτω από το 20%, με τη ΝΔ να αρχίζει να εμφανίζει μια δυναμική με διαφορές άνω των 10 μονάδων.

Η συζήτηση για ανασχηματισμό

Μετά και τη νέα υποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και την αποδοχή της συμφωνίας επιτροπείας της χώρας για τον επόμενο μισό αιώνα, άρχισαν να αναζωπυρώνονται τα σενάρια ανασχηματισμού. Η απεγνωσμένη προσπάθεια καλλιέργειας μιας εντύπωσης επίσπευσης του κυβερνητικού έργου είναι πρόδηλη, πλην όμως πολλοί –ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση –αμφιβάλλουν όχι μόνο για το ότι… η σαρξ είναι ασθενής, αλλά ακόμα και για το αν το πνεύμα είναι πρόθυμον.

Είναι ενδεικτικό ότι μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου σε κατ’ ιδίαν συνομιλία την προηγούμενη εβδομάδα και αφότου ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο ανασχηματισμού απάντησε ως εξής: «Για να κάνεις ανασχηματισμό, πρέπει να έχεις «πάγκο». Και δεν υπάρχει τίποτε…».

Στην ίδια συνομιλία ο υπουργός της κυβέρνησης επισήμανε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα, που μοιάζει να είναι και ανεπίλυτο, εντοπίζεται στο πεδίο του συντονισμού του κυβερνητικού έργου. Οπως όμως διαπιστώνεται, η συγκεκριμένη αρμοδιότητα είναι ανατεθειμένη σε πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του Αλ. Τσίπρα, με πρώτους τους υπουργούς Επικρατείας Χριστ. Βερναρδάκη και Αλ. Φλαμπουράρη. Κατά την ίδια πηγή, αν δεν υπάρξουν αλλαγές σε αυτό το πεδίο, καμία πρόοδος δεν πρόκειται να σημειωθεί και συνεπώς οι όποιες προσδοκίες για αλλαγές και βελτιώσεις θα πρέπει να είναι εξαιρετικά συγκρατημένες…

«Δεν εκβιάζομαι, όπως δεν εκβιάζω. Δεν απειλούμαι, όπως δεν απειλώ»

Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν και τα όσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες ημέρες ο κ. Μαρινάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Τα όρια της υπομονής εξαντλήθηκαν. Οι διαστάσεις της εις βάρος μου μεθοδευμένης, κατά τρόπο κυνικά ωμό, σκευωρίας, καθημερινά μεγεθύνονται από όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Αποκαλύπτονται οι συντελεστές και η ευτέλεια των μεθόδων τους. Η μικρότητα που τις χαρακτηρίζει και η σκοπιμότητα την οποία υπηρετούν.

Ποτέ δεν αναζήτησα την εύνοια κυβερνητικών ή άλλων παραγόντων και για κανέναν λόγο. Δραστηριοποιούμαι διεθνώς στον τομέα της Ναυτιλίας και ουδέποτε συνδέθηκα με αναθέσεις έργων που καλύπτονται από τις δημόσιες επενδύσεις, ούτε ωφελήθηκα από την παραχώρηση οποιασδήποτε πλουτοπαραγωγικής πηγής της χώρας.
Η εναντίον μου σκευωρία μεθοδεύτηκε συστηματικά για να αξιοποιηθεί δημόσια την κατάλληλη στιγμή προς τον σκοπό να εκβιαστώ και να παραμερίσω, για να αλωθεί ο ευαίσθητος χώρος του Τύπου και της Ενημέρωσης.
Εκ των βασικών οργανωτών, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας. Πρόθυμο όργανο ένας επίορκος λιμενικός, που καταχράται της εξουσίας του, και συμπαραστάτες οι συνήθεις ύποπτοι του δημοσιογραφικού «κιτρινισμού» και όσοι άλλοι μετέρχονται τη συκοφαντία ως τρόπο ζωής.

Τους διαβεβαιώνω ότι δεν εκβιάζομαι, όπως δεν εκβιάζω. Δεν απειλούμαι, όπως δεν απειλώ κανέναν.
Διεκδικώ στο πλαίσιο των καθορισμένων κανόνων και δεν απαιτώ τίποτα.

Με την καθαρότητα αυτή προσέφυγα, ως όφειλα, υποβάλλοντας μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για τον προσδιορισμό της ευθύνης καθενός εκ των σκευωρών. Αυτή είναι η δική μου απάντηση».