Οι ψηφιακές στρατηγικές καθοριστικές για τις εταιρείες

Την ανάγκη για ένα νέο είδος ηγέτη στην περιοχή της ψηφιακής καινοτομίας τονίζει η έρευνα «CIO Survey 2017» της KPMG, την οποία διεξήγαγε σε συνεργασία με τη Harvey Nash και πέτυχε τη συμμετοχή 4.498 στελεχών σε 86 χώρες. Παρότι τα δύο τρίτα (64%) των οργανισμών προσαρμόζουν την τεχνολογική τους στρατηγική εξαιτίας και της αστάθειας διεθνώς, το 89% αυτών διατηρεί σταθερές τις επενδύσεις στην καινοτομία ή τις αυξάνει και περιλαμβάνει σε αυτές και τους τομείς της ρομποτικής και του digital labour. Επίσης, περισσότεροι από τους μισούς οργανισμούς (52%) επενδύουν σε ευέλικτες τεχνολογικές πλατφόρμες, ώστε να καινοτομήσουν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

H έρευνα αναφέρει ακόμη ότι ενώ η οικονομική αβεβαιότητα καθιστά τον επιχειρηματικό προγραμματισμό δύσκολο για πολλούς οργανισμούς, είναι σαφές ότι οι ψηφιακές στρατηγικές έχουν διεισδύσει στις επιχειρήσεις σε όλο τον πλανήτη, σε μια εντελώς νέα κλίμακα.

Το ποσοστό των εταιρειών που διαθέτουν ψηφιακές στρατηγικές αυξήθηκε κατά 52% τα τελευταία δύο χρόνια και οι οργανισμοί με γενικό διευθυντή Ψηφιακής Τεχνολογίας έχουν αυξηθεί κατά 39% σε σχέση με πέρυσι. Για να συμβάλουν στην υλοποίηση αυτών των περίπλοκων ψηφιακών στρατηγικών, οι οργανισμοί αναφέρουν επίσης τεράστια ζήτηση για υπεύθυνους επιχειρησιακής αρχιτεκτονικής (Enterprise Architects) –πρόκειται για την ταχύτερα αναπτυσσόμενη τεχνολογική δεξιότητα, αυξημένη κατά 26% από το 2016.

Οι κίνδυνοι στον κυβερνοχώρο βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και το ένα τρίτο των ηγετών στον κλάδο της τεχνολογίας της πληροφορίας (32%) αναφέρει ότι ο οργανισμός τους είχε δεχθεί μία τουλάχιστον μεγάλη επίθεση στον κυβερνοχώρο τούς τελευταίους 24 μήνες –ποσοστό αυξημένο κατά 45% σε σχέση με το 2013. Μόνο ένας στους πέντε (21%) δηλώνει ότι είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσει αυτές τις επιθέσεις ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2014 ήταν 29%. Παρότι μόνο οι επιθέσεις τύπου WannaCry παίρνουν μεγάλη δημοσιότητα, το μεγαλύτερο άλμα στις απειλές προέρχεται από επιθέσεις εκ των έσω, οι οποίες αυξήθηκαν από 40% σε 47%.

n Σχεδόν ένας στους πέντε CIOs (18%) αναφέρει ότι ο οργανισμός του έχει «πολύ αποτελεσματικές» ψηφιακές στρατηγικές.

n Οι CIOs στους οργανισμούς με «ψηφιακή κουλτούρα», όπως οι παραπάνω, έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να ηγούνται της καινοτομίας σε ολόκληρη την επιχείρηση (41% έναντι 23%) και να επενδύουν σημαντικά στην αυτοματοποίηση διαδικασιών (cognitive automations).

n Σχεδόν τα δύο τρίτα (61%) των CIO στους μεγαλύτερους οργανισμούς επενδύουν ήδη ή σχεδιάζουν να επενδύσουν στην ψηφιακή εργασία (digital labour).

n Το ποσοστό των CIOs που αισθάνονται «πολύ ικανοποιημένοι» με τον ρόλο τους βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό τριετίας, έχοντας αυξηθεί από 33% το 2015 σε 39% εφέτος.

n Για πρώτη φορά μέσα σε μια δεκαετία, πάνω από επτά στους δέκα CIOs (71%) πιστεύουν ότι ο ρόλος τους γίνεται όλο και πιο στρατηγικός.

n Το 92% των CIOs συμμετείχαν σε μία τουλάχιστον συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου τους τελευταίους 12 μήνες.

n Η θητεία του CIO διαρκεί μόλις πέντε έτη ή λιγότερο (59%), ενώ πολλοί δηλώνουν ότι θα ήθελαν να παραμείνουν περισσότερο.

n Οι γυναίκες CIOs είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν λάβει αύξηση μισθού σε σχέση με τους άνδρες κατά το τελευταίο έτος (42% και 32% αντίστοιχα), αλλά ο αριθμός των γυναικών σε ηγετικές θέσεις στον κλάδο της τεχνολογίας πληροφοριών παραμένει εξαιρετικά χαμηλός, στο 9%, όπως και πέρυσι.

n Αν και η τεχνολογική δεξιότητα με την ταχύτερα αναπτυσσόμενη ζήτηση, εφέτος, ήταν η επιχειρησιακή αρχιτεκτονική, τα big data/analytics παρέμειναν η δεξιότητα με τη μεγαλύτερη ζήτηση, στο 42%, σημειώνοντας αύξηση κατά 8% σε σχέση με πέρυσι.

n Τα δύο τρίτα (61%) των CIOs υποστηρίζουν ότι τα έργα τεχνολογίας πληροφοριών είναι πιο πολύπλοκα απ’ ό,τι ήταν πριν από πέντε χρόνια και οι κυριότεροι λόγοι που αποτυγχάνουν είναι η αδύναμη υποστήριξη εσωτερικά και η ιδιοκτησία (46%), μια υπερβολικά αισιόδοξη προσέγγιση (40%) και οι ασαφείς στόχοι (40%).

n Πάνω από το ένα τέταρτο (27%) των στελεχών λένε ότι η έλλειψη ταλέντου είναι η βασική αιτία αποτυχίας ενός έργου, ενώ οι δεξιότητες διαχείρισης έργου απουσιάζουν από την κορυφή της λίστας με τις τεχνολογικές δεξιότητες που απαιτούνται από τους CIOs.