Η διάρροια είναι ίσως από τα πιο δυσάρεστα συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος, αλλά αμερικανοί ερευνητές εξηγούν ότι εξυπηρετεί έναν ουσιαστικό σκοπό στον οργανισμό μας, και το τεκμηριώνουν επιστημονικά.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Cell Host and Microbe επιστήμονες του Νοσοκομείου Brigham and Women’s της Βοστόνης, μελέτησαν τον ανοσοποιητικό μηχανισμό του προκαλεί τη διάρροια και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκκαθάριση των παθογόνων οργανισμών, στα πρώιμα στάδια μιας λοίμωξης.
Η μελέτη φέρνει επίσης στο φως έναν μέχρι πρότινος άγνωστο ρόλο της ιντερλευκίνης-22, ενός μορίου του ανοσοποιητικού, στην άμυνα του ξενιστή έναντι της λοίμωξης.
«Η υπόθεση ότι η διάρροια καθαρίζει τα εντερικά παθογόνα έχει διατυπωθεί εδώ και αιώνες. Όμως, η επίπτωσή της στην εξέλιξη των εντερικών λοιμώξεων δεν είναι πλήρως κατανοητή. Γι’ αυτό κι εμείς θελήσαμε να καθορίσουμε τον ρόλο της διάρροιας και να δούμε αν η πρόληψή της μπορεί να καθυστερήσει την εκκαθάριση των παθογόνων και να παρατείνει τη νόσο», εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζερρολντ Τερνερ.
Για την διερεύνηση του θέματος, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα ζωικό μοντέλο μολυσμένο με Citrobacter rodentium (αρνητικό κατά Γκραμ βακτήριο), που στα τρωκτικά αντιστοιχεί με την μόλυνση του ανθρώπου από το Escherichia coli (Το Εσερίχια κόλι είναι ένα αρνητικό κατά Γκραμ, ραβδοειδούς σχήματος κολοβακτήριο).
Παρατήρησαν, λοιπόν, μια αύξηση στην διαπερατότητα του εντερικού φραγμού εντός δύο μόλις ημερών από τη λοίμωξη, πολύ πριν τη φλεγμονή και την επιθηλιακή βλάβη. Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν τον καίριο ρόλο της ιντερλευκίνης-22 (IL-22), η οποία επηρεάζει με τη σειρά της την κλαουδίνη-2, ένα μόριο που είναι ήδη γνωστό ότι εμπλέκεται στην πρόκληση διάρροιας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι διάρροια που προέκυψε από τη σηματοδότηση αυτών των δύο μορίων συνέβαλε στην προώθηση της κάθαρσης των παθογόνων και τη περιορισμένη σοβαρότητας της νόσου.
Αρκετοί επιστήμονες έχουν προτείνει κατά καιρούς την ανάπτυξη θεραπευτικών παραγόντων που θα μπλοκάρουν την κλαουδίνη-2, στην προσπάθεια αντιμετώπισης της διάρροιας. Όμως, ο Δρ Τέρνερ και οι συνεργάτες του εξηγούν ότι η ενεργοποίηση αυτής της οδού μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη για την καταπολέμηση μια λοίμωξης, ειδικά στα πρώιμα στάδια της νόσου. Καταλήγουν, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η διάρροια είναι σημαντική για την εκκαθάριση των εντερικών παθογόνων και ότι η IL-22 μπορεί να παίζει ρόλο-κλειδί για την άμυνα του ξενιστή.
