Το χρέος και τα μαθήματα του παρελθόντος

Την ώρα που οι πάντες προειδοποιούν ότι στο Eurogroup της Πέμπτης θα υπάρξει μεν συμφωνία για την εκταμίευση της δόσης, αλλά ουσιαστική λύση για το χρέος δεν προβλέπεται, η κυβέρνηση δια στόματος του πρωθυπουργού, εμφανίζεται διατεθειμένη να οδηγήσει το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής.

Ενώ τα μηνύματα τόσο από την Κομισιόν, όσο από τη γερμανική αλλά και τη γαλλική πλευρά είναι σαφή ότι η απόφαση θα κινείται στο πλαίσιο της απόφασης του προηγούμενου Eurogroup ο κ.Τσίπρας σηκώνει πάλι ψηλά τον πήχη ,διακινδυνεύοντας απρόβλεπτες εξελίξεις.

Μετά το αρχικό λάθος να συνδέσουν το κλείσιμο της αξιολόγησης με τη ρύθμιση του χρέους,που οδήγησε σε μεγάλες καθυστερήσεις και νέα επώδυνα μέτρα,δείχνουν να επιμένουν πάλι σε μια τακτική που πολλάκις έχει αποδειχθεί καταστροφική για τη χώρα.

Προφανώς η Ελλάδα χρειάζεται μια ρύθμιση του χρέους, προφανώς αυτό είναι υποχρέωση των δανειστών μας, αλλά αυτή τη στιγμή μια τέτοια ρύθμιση δεν έπρεπε να αποτελεί την βασική προτεραιότητα.

Η Ελλάδα για την ώρα και για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια δεν έχει άμεσο πρόβλημα χρέους. Από το 2012 λόγω του …επάρατου PSI η χώρα πληρώνει χαμηλότερους τόκους ως ποσοστό του ΑΕΠ, παρά το ύψος του χρέους ,από την Ιταλία και την Πορτογαλία.

Όσο για τη βιωσιμότητα για την οποία διαγκωνίζονται ΔΝΤ και Ευρωπαίοι, που θα μας επέτρεπε να γυρίσουμε στις αγορές,ο κ.Τσίπρας και οι συνεταίροι του καλό θα ήταν να θυμούνται ότι την είχαμε το 2014 και τη χάσαμε λόγω της ανερμάτιστης και εγκληματικής πολιτικής που ακολούθησαν το 2015.

Τα ηθικά πλεονεκτήματα και τις συμμαχίες που επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο ,τα έχουμε ακούσει πολλές φορές ,αλλά μονίμως τα αποτελέσματα ήταν αντίθετα από αυτά που προσδοκούσαμε.

Αρκετά μαθήματα πήραμε και πήραν από τα παθήματα μας, δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε,για να καθησυχάσει ο κ.Τσίπρας την παραζαλισμένη από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις κομματική νομενκλατούρα του Σύριζα…

ΤΟ ΒΗΜΑ