Σε συνεργασία με τις χορεύτριες-χορογράφους Χαρά Κότσαλη και Κατερίνα Σπυροπούλου , 14 κρατούμενες διαφορετικών ηλικιών _ από λίγο πριν την ενηλικίωση ως τα 73 χρόνια_ έδειξαν μια διαφορετική χοροθεατρική παράσταση με χιούμορ, αυτοσαρκασμό, συγκίνηση αλλά κι εντυπωσιακό επαγγελματισμό και προσήλωση. Απρόσμενες μουσικές επιλογές_ από τον Μότσαρτ και τον Πουτσίνι ως την Εντίθ Πιαφ και τη Σμαρούλα Γιούλη_ αποτέλεσαν τον «καμβά» μιας σύνθεσης με άξονα τον χορό που στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτέλεσε «όχημα» για εξωτερίκευση συναισθημάτων και σκέψεων, επικοινωνίας και κοινωνικότητας.
Το εργαστήριο ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2017 και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης και με την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Στις εβδομαδιαίες συναντήσεις συμμετείχαν όσες κρατούμενες είχαν ενδιαφέρον για τον χορό, χωρίς να προαπαιτείται κάποια προηγούμενη σχετική εμπειρία. Φέροντας η κάθε μια τα δικά της βιώματα και τις δικές της ξεχωριστές ιστορίες, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα εντός της φυλακής στη διάρκεια του εξάμηνου εργαστηρίου αλλά και να κερδίσουν το κοινό της παράστασης, αποτελούμενο από σωφρονιστικούς υπαλλήλους, καλλιτέχνες της Λυρικής και του χορού_ ανάμεσά τους ο χορογράφος και σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος _ αλλά και συγγενείς των κρατουμένων. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να πραγματοποιηθεί η παράσταση στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής αλλά τελικά δεν κατέστη δυνατό. Ισως στο επόμενο εργαστήριο…
