Εμμονές και προχειρότητα

Τρεις υπουργοί Παιδείας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τρεις απόπειρες να επέμβουν με νόμο στα πανεπιστήμια. Οι δύο πρώτες, του Αριστείδη Μπαλτά και του Νίκου Φίλη, έμειναν στα μισά του δρόμου αφού τα νομοσχέδιά τους αποσύρθηκαν υπό το βάρος του αναχρονισμού και της προχειρότητάς τους. Ελπίζω το ίδιο να συμβεί και με το νομοσχέδιο του Κώστα Γαβρόγλου που έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.

Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά;

1 Παντελής απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού και στόχευσης. Οπως είχε πει η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Σία Αναγνωστοπούλου: «Εχουμε βαρεθεί τους υπουργούς με τα μεγάλα σχέδια που καταστρέφουν τελικά την Παιδεία και ειδικά την τριτοβάθμια». Ετσι, δεν σχεδιάζουν τίποτε και αρκούνται στο να γκρεμίζουν. Δύο χρόνια έκαναν πολλαπλούς διαλόγους σε διάφορα επίπεδα και τώρα ούτε καν τους επικαλούνται. Καλύτερα η επιστροφή στα δοκιμασμένα συνθήματα της νιότης τους.

2 Αφού δεν έχουν στόχους και σχέδια, ικανοποιούν αποσπασματικά συντεχνιακές και προσωπικές διεκδικήσεις. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τις φωτογραφικές διατάξεις για συζύγους, φίλους και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα ο υπουργός το λέει ευθέως. Ομολογεί ωμά ότι νομοθετούν μία συναλλαγή: «Εμείς λοιπόν είπαμε: Αν τυχόν δώσουμε το ενιαίο Master στους μηχανικούς του Πολυτεχνείου μπορούν οι μηχανικοί να δώσουν ένα δείγμα γραφής ότι θα αρχίσουν να συζητάνε με τους μηχανικούς των ΤΕΙ ώστε να αρχίσει η επίλυση αυτού του απίστευτα περίπλοκου προβλήματος που έχει σχέση με τα επαγγελματικά δικαιώματα;» (συνέντευξη στον ρ/σ 24.7). Δηλαδή δίνει Master ως δώρο για να πάρει επαγγελματικά δικαιώματα για τα ΤΕΙ από το ΤΕΕ ως αντίδωρο. Κατά τα άλλα, κόπτονται για την ακαδημαϊκότητα. Τα πτυχία και τα διπλώματα στον πάγκο του συντεχνιασμού.

3 Εμμονές: Εμμονή για την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος που θέσπισε ο ν. 4009, εμμονή υπέρ του ασύλου της ανομίας και της σύγκρουσης, εμμονή υπέρ του κομματισμού στη διοίκηση των ΑΕΙ μέσω της συμμετοχής των φοιτητικών παρατάξεων.

Ας δούμε αυτές τις εμμονές.
Είπε ο Κ. Γαβρόγλου στην ίδια συνέντευξη: «Μετά από τρία χρόνια [βλέπουμε] τα Συμβούλια είτε να έχουν παραιτηθεί είτε να έχουν τσακωθεί είτε να μη συζητάνε καν με τις πρυτανικές αρχές είτε, το σημαντικότερο, να έχουν μαραθεί. Κάπως, ξέρετε, εξατμίστηκε η δυναμική τους». Ετσι που τα λέει ο υπουργός είναι σαν να έπεσε φυλλοξήρα! Εξατμίστηκαν τα Συμβούλια, μαράθηκαν. Φαίνεται ξεχνάει ο υπουργός ότι ο πρώτος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αριστείδης Μπαλτάς, δήλωσε ρητά στα μέλη των Συμβουλίων ότι υπάρχει ειλημμένη πολιτική απόφαση να καταργηθούν ενώ τους είχε ήδη λοιδορήσει ως αφελείς. Οτι ο δεύτερος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Φίλης, εξέδωσε πράξη νομοθετικού περιεχομένου που τους αφαιρούσε τις αρμοδιότητες με αποτέλεσμα μαζικές παραιτήσεις, με πρώτη του διακεκριμένου επιστήμονα Γρηγόρη Σηφάκη, προέδρου του ΣΙ του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο οποίος στην επιστολή του έγραψε πως στα 50 χρόνια σχέσης του με την ανώτατη εκπαίδευση δεν είχε ποτέ πριν αισθανθεί να τον υποτιμούν και να τον προσβάλλουν έτσι.

Οτι ο υφυπουργός Θ. Πελεγρίνης του ΣΥΡΙΖΑ έκανε αγωγή ζητώντας 1.000.000 ευρώ από τα μέλη του ΣΙ του ΕΚΠΑ που ακόμη εκκρεμεί χαρακτηρίζοντάς τους πέμπτη φάλαγγα και ναζιστές καθηγητές. Και όλα αυτά δύο χρόνια από την έναρξη της θητείας των Συμβουλίων και όχι τρία, διότι η παράταξη του κ. Υπουργού παρεμπόδιζε την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου εμποδίζοντας εκλογές, κατεβάζοντας σέρβερ, καταλαμβάνοντας κτίρια. «Ηταν», είπε ο υπουργός στη συνέντευξή του, «ένας θεσμός ο οποίος μάλλον μας διέσυρε».

Μας διέσυραν οι καθηγητές του Harvard, του Princeton, του Cambridge, του ΜΙΤ, που ήρθαν να βοηθήσουν αφιλοκερδώς την πατρίδα τους, αλλά δεν μας διασύρουν οι υπάλληλοι των υπουργείων που βάζει το νομοσχέδιο του κ. Γαβρόγλου σε κάτι διακοσμητικά Περιφερειακά Συμβούλια αμφίβολης συνταγματικότητας, όπου καθηγητές ενός ιδρύματος μαζί με τους υπαλλήλους αυτούς θα παρεμβαίνουν, παραβιάζοντας το αυτοδιοίκητο, στις υποθέσεις ενός άλλου.

Από ένα πανεπιστήμιο που κοίταζε με αυτοπεποίθηση το διεθνές περιβάλλον με τη βοήθεια των Συμβουλίων αυτών σε ένα πανεπιστήμιο που συναλλάσσεται με υπαλλήλους υπουργών στο περιβάλλον μιας περιφέρειας. Η κατάργηση των Συμβουλίων στερεί από τα πανεπιστήμια έναν θεσμό που υπάρχει σε όλον τον κόσμο, ακόμη και τον τριτοκοσμικό τον οποίο τόσο συχνά επικαλείται ο υπουργός, έναν θεσμό στρατηγικής, λογοδοσίας και ουσιαστικής εποπτείας που απουσιάζουν παντελώς από το παρόν νομοσχέδιο αφήνοντας τα ιδρύματα στο έλεος ομάδων συμφερόντων.

Η διάταξη για το άσυλο στο νομοσχέδιο είναι τραγελαφική. Επιτρέπει την αυτεπάγγελτη επέμβαση της Αστυνομίας για πλημμελήματα και κακουργήματα αλλά θέλει απόφαση επταμελούς Πρυτανικού Συμβουλίου με συμμετοχή φοιτητή και διοικητικού υπαλλήλου για τις υπόλοιπες παραβάσεις. Δηλαδή για ποιες; Για τα πταίσματα; Στην ίδια συνέντευξη για να δικαιολογήσει ο υπουργός τις ρυθμίσεις για το άσυλο και τη συμμετοχή των φοιτητών στα διοικητικά όργανα λέει: «Το πανεπιστήμιο δεν είναι ένας θεσμός όπου όλοι ενδιαφέρονται για την παραγωγή της γνώσης, όλοι είναι ευγενικοί ο ένας με τον άλλον κ.λπ.

Είναι ένας θεσμός στον οποίο συγκρούονται οι άνθρωποι και συνυπάρχουν ταυτοχρόνως». Σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει βία, λαθρεμπόριο, αποθήκες μολότοφ, ανακαλύπτονται πτώματα, διακινούνται ναρκωτικά και γίνονται παράνομες καταλήψεις, έρχεται ο υπουργός να μιλήσει υμνητικά για το πανεπιστήμιο της σύγκρουσης.

Πώς νομίζει ότι θα εκληφθεί αυτό; Ως μια θεωρητική κουβέντα περί ειρηνικού πλουραλισμού και ζύμωσης σε ακυβέρνητα όργανα ή σαν κλείσιμο ματιού στους κάθε λογής μπαχαλάκηδες ότι εμάς δεν μας πειράζει τόσο η ανομία; Θα ήθελε να ακροβατεί ανάμεσα στα δύο για να χειραγωγεί κομματικό ακροατήριο και γενικό κοινό. Αλλά πόση αδιαφορία αποκαλύπτουν οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου τους για τους νέους που αγωνίζονται τις ημέρες αυτές για μια θέση στα ΑΕΙ και πόση περιφρόνηση στις θυσίες των οικογενειών τους!

Η κυρία Βάσω Κιντή είναι καθηγήτρια Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ.