Οι δικοί του τις λένε «δεύτερη φάση της νίκης». Οι αντίπαλοι «τρίτο γύρο των προεδρικών», όπου ο καθένας πρέπει να συσπειρώσει τις πολιτικές δυνάμεις του και να δείξει αντιστάσεις –ιδίως απέναντι στις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζει ο Εμανουέλ Μακρόν στα εργασιακά και στο συνταξιοδοτικό.
Στη μάχη με ένα νέο κόμμα
Για τον 39χρονο πρόεδρο αυτές οι βουλευτικές εκλογές, που θα γίνουν σε δύο γύρους, στις 11 και 18 Ιουνίου, είναι απλώς ζήτημα πολιτικής ζωής ή θανάτου: θα κρίνουν αν θα μπορέσει να κυβερνήσει πραγματικά ή αν τα χέρια του θα είναι δεμένα και θα καταδικαστεί σε κάποιο είδος «συγκατοίκησης» με την αντιπολίτευση.
«Το μεγαλύτερο στοίχημα για τον Μακρόν είναι να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στις βουλευτικές» λέει στο «Βήμα» ο Ζιλ Ιβαλντί, κοινωνιολόγος πολιτικός αναλυτής στο Ινστιτούτο CNRS. «Οι γάλλοι ψηφοφόροι συσπειρώνονται παραδοσιακά γύρω από κάθε νεοεκλεγέντα πρόεδρο στις βουλευτικές εκλογές, που διεξάγονται λίγες εβδομάδες μετά τις προεδρικές. Αλλά για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία μας, ο νέος ηγέτης της Γαλλίας δεν έχει πίσω του ένα μεγάλο κόμμα και οι δύο παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, η γκωλική Δεξιά και οι Σοσιαλιστές, έμειναν εκτός του β’ γύρου των προεδρικών εν μέσω της οργής για το κατεστημένο».
«Είδαμε λοιπόν ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο να χωρίζεται σε πολλές διαφορετικές παρατάξεις, που κυμαίνονται από την άκρα Δεξιά της Μαρίν Λεπέν έως τη σκληρή Αριστερά του Ζαν-Λικ Μελανσόν. Η πρώτη θέλει να γίνει ισχυρή αντιπολίτευση στη Βουλή, και ο δεύτερος η «αντίσταση στους δρόμους απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα του Μακρόν». Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα του προέδρου (REM) θα είναι η μεγαλύτερη δύναμη στη νέα εθνοσυνέλευση, εκτοπίζοντας τους Σοσιαλιστές. Αλλά κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία. Και η Δεξιά θέλει πάση θυσία να πάρει τη ρεβάνς στερώντας του την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο» τονίζει ο Ιβαλντί.
Ο γάλλος πρόεδρος, ακόμη και αν δεν αποκτήσει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση (κατάσταση γνωστή ως «συγκατοίκηση»), εξακολουθεί να έχει ευρείες εξουσίες σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, αλλά η εσωτερική ατζέντα βρίσκεται στα χέρια της πολιτικής αντιπολίτευσης.Ετσι, η συμβατική σοφία λέει ότι οι γάλλοι ψηφοφόροι –σε μια συλλογική προσπάθεια συνοχής, συνέπειας και σταθερότητας –θα παράσχουν νομοθετική πλειοψηφία στον νεοεκλεγμένο πρόεδρό τους, ώστε να μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμα για το οποίο πήρε την εντολή. «Αλλά εκλογικώς το 2017 δεν είναι καθόλου συμβατική χρονιά, καθώς είδαμε τον δικομματισμό να καταρρέει και νέες δυνάμεις να ανέρχονται: τον κεντρώο ανεξάρτητο Μακρόν με ένα σοσιαλ-φιλελεύθερο πρόγραμμα και την ακροδεξιά αντι-ευρωπαΐστρια Λεπέν» προσθέτει ο Ιβαλντί.
«Πλειοψηφία για την αλλαγή»
Σύνθημα του Μακρόν στις βουλευτικές είναι «πλειοψηφία για την αλλαγή». «Αυτό θέλει η Γαλλία και αυτό της αξίζει» λέει και ξαναλέει ο πρόεδρος, που θέλει η κοινοβουλευτική ομάδα του να είναι ανάμικτη: θα προέρχεται, όπως και η κυβέρνησή του, και από τη Δεξιά και από την Αριστερά. Την αποκαλεί μάλιστα από τώρα «μια οικογένεια προοδευτικών με γαλλικές δημοκρατικές αξίες».
Στόχος του είναι να εξουδετερώσει την αντιπολίτευση προσελκύοντας μετριοπαθείς και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος, με αποτέλεσμα να έχει προκύψει μια ετερόκλητη ομάδα. Μεταξύ των υποψηφίων του είναι ο πρώην επικεφαλής της επίλεκτης αστυνομικής μονάδας RAID, η οποία ανέλαβε δράση κατά των τζιχαντιστών μετά το μακελειό στο Μπατακλάν το 2015 στο Παρίσι. Αλλά και αγρότες, δάσκαλοι, υπάλληλοι νοσοκομείων μαζί με πολλούς μικρομεσαίους επιχειρηματίες και δεκάδες πρώην βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματος που έχουν περάσει στις τάξεις του Μακρόν.
Προωθεί άφθαρτους, νέους και γυναίκες στη Βουλή
Μια πρώην ταυρομάχος, ένας ιδιοφυής μαθηματικός και μια γυναίκα πιλότος της πολεμικής αεροπορίας ξεχωρίζουν ανάμεσα στους εκατοντάδες υποψήφιους βουλευτές που κατεβαίνουν για πρώτη φορά στην πολιτική με τις λίστες του Μακρόν. Από τις πιο «εξωτικές» υποψηφιότητες είναι της Μαρί Σαρά, η οποία έκανε καριέρα ταυρομάχου και θα είναι υποψήφια στο Γκαρ, στη Νότια Γαλλία, εναντίον του Ζιλμπέρ Κολάρ, προβεβλημένου στελέχους του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου.
Ο 43χρονος Σεντρίκ Βιλανί, ο οποίος κέρδισε το 2010 το μετάλλιο Fields, ισοδύναμο με το βραβείο Νομπέλ στα μαθηματικά, θα είναι υποψήφιος σε προάστιο του Παρισιού. Είναι γνωστός και σαν «ιδιοφυΐα με το παπιγιόν» για τις εκκεντρικές εμφανίσεις του. Επίσης υποψήφιος με το κόμμα του προέδρου είναι ο Ερίκ Αλφέν, διάσημος δικαστής κατά της διαφθοράς, και η Μαριόν Μπουσέ, πιλότος της γαλλικής πολεμικής αεροπορίας που υπηρέτησε στη Συρία.Αθλος για το Republique En Marche, το κίνημα που ίδρυσε ο Μακρόν πριν από μόλις έναν χρόνο, θεωρείται το γεγονός ότι κατάφερε χωρίς κομματικό μηχανισμό να έχει υποψηφίους και στις 577 περιφέρειες.
Οι λίστες καταρτίστηκαν μέσα σε λίγες εβδομάδες ενώ συνήθως χρειάζονται δύο χρόνια, με διαδικασία επιλογής από 20.000 βιογραφικά, με μεγάλη προσοχή στις ισορροπίες: οι μισοί είναι άνδρες και οι μισές γυναίκες, οι μισοί πολιτικοί και οι υπόλοιποι από την κοινωνία των πολιτών. Ο νεότερος υποψήφιος είναι 24 και ο μεγαλύτερος 72 ετών. Το 93% εργάζονται και 1.000 είναι άνεργοι, συνταξιούχοι ή φοιτητές.
Σύμφωνα με το REM, πέντε ήταν τα κριτήρια στην επιλογή:η ανανέωση, η ισότητα των φύλων, η ηθική ακεραιότητα, ο πολιτικός πλουραλισμός, η γνώση και υποστήριξη του προγράμματος Μακρόν.
Ορος απαράβατος: οι υποψήφιοι του REM πρέπει να έχουν καθαρό ποινικό μητρώο και να μην κατέχουν άλλη εκλεγμένη πολιτική θέση. Μέχρι τώρα, οι γάλλοι πολιτικοί είχαν τη δυνατότητα να συσσωρεύουν θέσεις, με αποτέλεσμα να είναι δήμαρχοι, περιφερειακοί σύμβουλοι και μέλη της Εθνοσυνέλευσης ταυτόχρονα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
