Η ανεκτίμητη αξία του ΔΟΛ

Εχει αναφερθεί και τονισθεί, και από τον υπογράφοντα αλλά και από άλλους ειδικότερους εμού, η πολύχρονη και πολύτιμη προσφορά του ΔΟΛ στην πολιτική, οικονομική και, πάνω από όλα, στην πνευματική και πολιτισμική ιστορία του τόπου. Εδώ και έναν αιώνα περίπου. Κανένα έντυπο, καμιά εφημερίδα δεν προσέφερε στη δημοκρατία και στο έθνος τόσες αγαθές υπηρεσίες.

Προφανώς πάντοτε κυκλοφορούσαν εφημερίδες και περιοδικά άξια του ονόματός τους (ακόμη και σήμερα υπάρχουν, ευτυχώς) όμως λόγοι πολιτικοί και ιδεολογικοί όρισαν τον ΔΟΛ ως ένα εθνικό κεφάλαιο της δημοσιογραφίας μας. Και όχι μόνο. Πολιτικές σκοπιμότητες πάντα υπήρξαν, σφάλματα έχουν διαπραχθεί, παλινωδίες και αστοχίες έχουν σημειωθεί. Όμως ο ΔΟΛ (με τα όποια κατά καιρούς ατοπήματά του) εξακολουθεί και ορίζει και να προβάλλει, ακόμη και σήμερα, καθαρές, άδολες τις αστικές, δημοκρατικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές αξίες των Ελλήνων. Αφήνω τελευταία την πολιτισμική και πνευματική προσφορά του.

Και τώρα, λοιπόν, τί; Sic transit gloria mundi? Έτσι, απλά και γρήγορα, παρέρχεται και χάνεται η δόξα του κόσμου; Ενδεχομένως ναι. Πλην για έναν δημοσιογραφικό οργανισμό που γαλούχησε και εξεπαίδευσε πολλές γενιές Ελλήνων δημοκρατών η δόξα του και η βαθύτερη πολιτική αξία του δεν έχουν χαθεί. Παραμένουν εγγεγραμμένες τιμές στο πολιτικό και πνευματικό DNA εκατομμυρίων αναγνωστών.

Αυτή λοιπόν την πολλαπλή αξία/υπεραξία του ΔΟΛ έχουν χρέος να διαφυλάξουν και να επαυξήσουν, ει δυνατόν, οι νέοι ιδιοκτήτες του. Μέλλημά τους δεν πρέπει να είναι απλώς και μόνο η οικονομική και πολιτική δύναμη που έχει ο ΔΟΛ. Ενδεχομένως να φαίνεται σήμερα πως τα πολιτικά πράγματα δείχνουν σε μια κάποια «νέα» κατεύθυνση. Όμως δεν χρειάζεται να είμαστε μάντεις για να διακρίνουμε τη μελλοντική πορεία των πολιτικών πραγμάτων. Δεν είμαστε τυφλοί εμείς οι αναγνώστες του ΔΟΛ (το ίδιο, ελπίζω, και οι νέοι ιδιοκτήτες του) για να μη βλέπουμε ότι μέσα σε αυτή τη ρευστή πολιτική και οικονομική κατάσταση που ζούμε ο όποιος λαϊκισμός, η όποια πολιτικάντικη συμπεριφορά, αργά ή γρήγορα, θα εξανεμισθεί. Η χώρα προώρισται να ζήσει. Και θα ζήσει, όπως το έκανε τόσες φορές. Σε αυτή, λοιπόν, την επιβιώση της χώρας και της δημοκρατίας, σε αυτή τη μέλλουσα άνθιση του πολιτισμού μας και των γραμμάτων μας ο ΔΟΛ δεν μπορεί παρά να διατηρήσει αταλάντευτη την πολιτική και ιδεολογική του γραμμή. Ο λαϊκισμός μοιάζει και σήμερα να «πουλά». Ειδικά στον χώρο του τύπου και της τηλεόρασης. Ας μοιάζει.

Έχουμε περάσει και χειρότερα και (είναι βέβαιο) θα έρθει πάλι μια μέρα που θα βρεθούμε μόνοι ενώπιον των ευθυνών μας (προσωπικών και συλλογικών). Θα είναι, λοιπόν, μέγα κρίμα. Θα είναι μέγα εθνικό έγκλημα να απονευρωθεί ο ΔΟΛ, να αλλοιωθεί το δημοκρατικό και φιλελεύθερο πνεύμα του. Θα είναι λάθος και οικονομικό (!), να αλλοιωθεί το εθνικό και δημοκρατικό πνεύμα του ΔΟΛ. Η οικονομική αξία του ΔΟΛ δεν είναι απλώς τα 22 τόσα εκατομμύρια ευρώ. Η αξία του ΔΟΛ δεν μετριέται μόνο στο χρηματιστήριο. Η αξία του υπερβαίνει τους πλειστηριασμούς. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο ΔΟΛ δεν είναι μόνο μια οικονομική επιχείρηση. Συνιστά ένα εθνικό, πολιτικό, δημοκρατικό κεφάλαιο. Το οποίο υπερβαίνει, όπως έδειξαν οι καιροί, τις πολιτικάντικες προβλέψεις και επιβουλές. Ειδικά αυτές τις ημέρες μιας αφόρητης οικονομικής δυσπραγίας και ταπείνωσης του λαού μας ο ΔΟΛ συνιστά σταθερή αξία της δημοκρατίας. Φρουρά και καταφύγιο της ίδιας της ψυχής μας. Και (κατά συνέπεια) τί αραγε κερδίσει άνθρωπος αν απολέσει την ψυχή αυτού;