Περίεργες παραμορφώσεις σε μια εικόνα που μετέδωσε ο δορυφόρος LRO της NASA, ο οποίος κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, μαρτυρούν ότι η κάμερα του σκάφους δέχτηκε χτύπημα από ένα αδέσποτο πετραδάκι που κινείτο με ταχύτητα 7 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ανακοίνωσε η NASA. Η κάμερα, πάντως, αποδείχθηκε πολύ ανθεκτική.
Πριν από τρία έτη το περιστατικό
Το σπάνιο περιστατικό πρόσκρουσης μετεωροειδούς συνέβη το 2014, τα ευρήματα όμως παρουσιάζονται μόλις τώρα από τους υπεύθυνους της αποστολής.
To LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter, Αναγνωριστικός Δορυφόρος της Σελήνης) εκτοξεύτηκε το 2009 για να χαρτογραφήσει το φεγγάρι, και ιδιαίτερα τους πόλους, και να εντοπίσει ορυκτούς πόρους και κατάλληλες θέσεις για την προσσελήνωση μελλοντικών αποστολών.
Ο δορυφόρος διαθέτει δύο ασπρόμαυρες κάμερες με τηλεφακό και μια ευρυγώνια κάμερα που δίνει έγχρωμες εικόνες.
Στις 13 Οκτωβρίου 2014, μία από τις δύο ασπρόμαυρες κάμερες, οι οποίες συλλέγουν εικόνες γραμμή προς γραμμή καθώς ο δορυφόρος κινείται σε σχέση με τη Σελήνη, μετέδωσε μια φωτογραφία με περίεργες παραμορφώσεις σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ, ένδειξη ότι η κάμερα είχε ταρακουνηθεί βίαια.
Η ανάλυση των δεδομένων του σκάφους έδειξε ότι εκείνη την ώρα οι ηλιακοί συλλέκτες και η κεραία του σκάφους δεν κινούνταν και επομένως δεν θα μπορούσαν να είχαν προκαλέσει τη δόνηση. Επιπλέον, η επίμαχη παραμόρφωση δεν εμφανίστηκε στις εικόνες της δεύτερης ασπρόμαυρης κάμερας.
«Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι η κάμερα χτυπήθηκε από μετεωροειδές» λέει ο Μαρκ Ρόμπινσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα, το οποίο συμμετείχε στην κατασκευή του LRO.
Το μαθηματικό μοντέλο αποκάλυψε…
Για να προσδιορίσουν κατά προσέγγιση το μέγεθος και την ταχύτητα του εισερχόμενου αντικειμένου, ο Ρόμπινσον και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν ένα μαθηματικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προκειμένου να εκτιμηθεί η συμπεριφορά του LRO κατά την εκτόξευση, όταν εκτίθεται σε ισχυρές δονήσεις.
Το μοντέλο έδειξε ότι οι παραμορφώσεις της εικόνας είναι σύμφωνες με αυτές που θα προκαλούσε η πρόσκρουση ενός μετεωροειδούς που είχε διάμετρο 0,8 χιλιοστά, ταχύτητα 7 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και πυκνότητα πέτρας.
«Η κάμερα χτυπήθηκε αλλά επέζησε για να συνεχίσει την εξερεύνηση του φεγγαριού» σχολιάζει ο Ρόμπινσον.