Τσάρλι Χάναμ: «Παίζοντας» με σπαθιά και ματσέτες

Οταν ο σκηνοθέτης Τζέιμς Γκρέι συνάντησε τον ηθοποιό Τσάρλι Χάναμ μερικές ημέρες προτού αρχίσουν τα γυρίσματα της ταινίας του «Η χαμένη πόλη του Ζ», παραλίγο να πάθει αποπληξία. «Προς στιγμήν τρόμαξα, έτσι που είδα το πρόσωπό του να γίνεται σαν λευκό πανί» μου είπε ο Χάναμ πριν από μία εβδομάδα στο Λονδίνο, όπου τον συνάντησα για να μιλήσουμε για μια άλλη ταινία, η οποία, όπως αποδεικνύεται, ήταν και ο λόγος της παρ’ ολίγον… αποπληξίας του Τζέιμς Γκρέι.

Τι είχε συμβεί; Ο Τσάρλι Χάναμ είχε μόλις ολοκληρώσει τα γυρίσματα της ταινίας του Γκάι Ρίτσι «Βασιλιάς Αρθούρος: Ο Θρύλος του Σπαθιού» –την αφορμή γι’ αυτήν τη συνέντευξη. Στη συγκεκριμένη ταινία ο 37χρονος βρετανός ηθοποιός από το Νιούκασλ υποδύεται τον ήρωα του τίτλου, τον μυθικό βασιλιά Αρθούρο, του οποίου παρακολουθούμε τις απίστευτες πολεμικές εμπειρίες προτού ακόμη χριστεί βασιλιάς, όταν ήταν πολύ νέος, όταν το αίμα του έβραζε, όταν ήταν έτοιμος να κόψει κεφάλια στον πόλεμο εναντίον του σφετεριστή της εξουσίας Βόρτιγκερν, τον οποίο στην ταινία υποδύεται ο Τζουντ Λο.

Με άλλα λόγια, ο ρόλος του Χάναμ στον «Αρθούρο» απαιτούσε πολύ φαγητό και ατσαλένιους μυς ώστε η εικόνα του να είναι αυτή ενός ανθρώπινου θηρίου –ακριβώς όπως τον βλέπουμε στην ταινία. Μόνο που ο Τζέιμς Γκρέι ήθελε την ακριβώς αντίθετη εικόνα από τον Χάναμ για τη «Χαμένη πόλη του Ζ» όπου ο ξανθός ηθοποιός υποδύεται έναν βρετανό αριστοκράτη, τον Πέρσιβαλ Φόσετ, ο οποίος εξαφανίζεται στη δεκαετία του 1920 αναζητώντας μια χαμένη πόλη στον Αμαζόνιο (η ταινία έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα πριν από λίγο καιρό στο πλαίσιο του 1ου En Lefko Film Festival). «»Περίμενα να δω έναν λεπτεπίλεπτο δανδή», μου είπε ο Τζέιμς, «και αυτό που βλέπω είναι έναν πεζοναύτη των Ειδικών Δυνάμεων!»» θυμάται ο Χάναμ.

«Μην ανησυχείς, κανένα πρόβλημα!», έσπευσε ο πρωταγωνιστής να διαβεβαιώσει τον σκηνοθέτη. Και, πράγματι, με το «σύστημα διαίτης» που εφάρμοσε, μέσα σε μόλις οκτώ εβδομάδες ο Χάναμ κατάφερε να χάσει σχεδόν 20 κιλά. «Δεν νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να χάσει τόσο πολύ βάρος σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα εάν δεν βρισκόταν σε μια κατάσταση παρόμοια με τη δική μου» σχολιάζει ο Χάναμ. «Ηταν επικίνδυνο. Εκοψα τελείως το φαγητό και πέρασα όλο αυτό το διάστημα στο γυμναστήριο υποβάλλοντας τους μυς μου σε ένα πολύ, πάρα πολύ δυσάρεστο στρεσάρισμα. Λύσσαξα στην πείνα και πέθανα στην κούραση, όμως ήταν ο μόνος τρόπος για να τα καταφέρω».

Λίγο αργότερα, στην ίδια αίθουσα, ο σκηνοθέτης του «Βασιλιά Aρθούρου», Γκάι Ρίτσι, θα μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον πρωταγωνιστή του, ο οποίος παρεμπιπτόντως ανήκει στις νέες, πολύ σίγουρες δυνάμεις της βρετανικής υποκριτικής. Ο Ρίτσι εντυπωσιάστηκε εξίσου (αλλά από την… ανάποδη) με αυτό που είδε στον Χάναμ. Για τον ρόλο του Αρθούρου ο ηθοποιός είχε αναγκαστεί να πάρει βάρος, περίπου 20 κιλά μυϊκής μάζας. «Τι να πω, αυτός ο τύπος έχει γίνει στην κυριολεξία γιογιό σε ό,τι έχει σχέση όχι μόνο με το βάρος αλλά με τις δυνατότητές του εν γένει. Οταν τον είδα για πρώτη φορά έτσι ισχνό και αδύνατο σκέφτηκα μέσα μου: «Ωχ, τι να τον κάνω τούτον εδώ;». Και όταν τον ξαναείδα έτοιμο στα γυρίσματα έπαθα πλάκα. Είχε πραγματικά μεταμορφωθεί σε Αρθούρο!».

«Αν είναι να ξαναπείς μια ήδη γνωστή ιστορία και μάλιστα στον κινηματογράφο, πρέπει να την ντύσεις με έναν διαφορετικό τρόπο, γιατί μόνο αυτό θα την κάνει ενδιαφέρουσα» σχολίασε ο Χάναμ για τον «Βασιλιά Αρθούρο» του Γκάι Ρίτσι. «Ο,τι ανέκαθεν υπήρξε σημαντικό και ουσιαστικό για τον Αρθούρο, αυτό που είδαμε στο αριστούργημα του Τζον Μπούρμαν «Εξκάλιμπερ», του 1981, παραμένει αυτούσιο. Απλώς εμείς εδώ το ντύσαμε διαφορετικά, με ένα πιο μοντέρνο, hip, κοστούμι. Του δώσαμε μια πιο σέξι, φρέσκια εικόνα. Στην πραγματικότητα η ταινία μάς μιλάει για το ταξίδι ενός ανθρώπου προς τον καλύτερο εαυτό του μέσα από μια εσωτερική μάχη φόβου και πίστης».

Ενδιαφέρουσα βρήκε επίσης την ιδέα ότι ο Αρθούρος είναι τελικά ένας τρωτός θνητός όπως όλοι μας: «Την ώρα που τον βλέπεις ατρόμητο μαχητή, νιώθεις ότι μέσα του βασανίζεται προσπαθώντας να βρει τις απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Ποιος είμαι;» και «Τι κάνω σε αυτή τη ζωή;», ερωτήματα που νομίζω απασχολούν λίγο έως πολύ όλους μας».

«Ελπίζω να μη χρειαστεί ποτέ να απαντήσω αυτήν την ερώτηση στην πραγματική ζωή» αποκρίνεται ο ηθοποιός όταν τον ρωτώ αν η εκπαίδευση με τα ξίφη και τις μάχες σώμα με σώμα άφησε πίσω της «ίχνη» που –ο μη γένοιτο –θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στ’ αλήθεια. «Η ιδέα να πολεμήσεις με ξίφος είναι τρομακτική –δεν είναι;». Με αφορμή αυτήν την ερώτηση, όμως, ο Χάναμ θα θυμηθεί μια εξαιρετικά δυσάρεστη εμπειρία που έζησε στο Λος Αντζελες (όπου πλέον ζει μόνιμα), όταν έπεσε θύμα διάρρηξης, βλέποντας τον διαρρήκτη σε απόσταση αναπνοής.

«Ηταν 3 τα ξημερώματα και εργαζόμουν σε έναν ρόλο που θα έπρεπε να παίξω το επόμενο πρωινό» περιγράφει ο ηθοποιός. «Η κοπέλα μου βρισκόταν μαζί μου». Κάποια στιγμή, από τη συμπεριφορά της γάτας του ο Χάναμ κατάλαβε ότι κάτι έτρεχε στην πίσω αυλή. Υπέθεσε ότι θα έβλεπε κάποιο ρακούν ή κάτι τέτοιο. «Αυτό που είδα, όμως, ήταν ένας δίμετρος γίγαντας, τουλάχιστον 150 κιλών, με μια κουβέρτα τυλιγμένη στο ένα χέρι. Και περπατούσε –δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα –με έναν τρομερά χαλαρό τρόπο από την πίσω αυλή προς το υπνοδωμάτιό μου. Τα παντζούρια ήταν ανοιχτά και η κοπέλα μου κοιμόταν μέσα…».

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Χάναμ έπεφτε θύμα διάρρηξης, ίσως γι’ αυτό να είχε τα σωστά αντανακλαστικά. «Εξάλλου είμαι ηθοποιός, η φαντασία μου «τρέχει» συνέχεια και φτιάχνω σενάρια για το τι θα μπορούσε να γίνει σε μια τέτοια κατάσταση». Συμπτωματικά, ο Χάναμ είχε μια ποικιλία όπλων στο σπίτι του. Τσεκούρια, ρόπαλα του μπέιζμπολ, ακόμη και περίστροφο («Στο Λος Αντζελες επιτρέπεται να έχεις τέτοιο όπλο»). Μόνο που εκείνη ακριβώς τη στιγμή, στο δωμάτιο όπου βρισκόταν, δεν είχε τίποτε άλλο παρά μια… ματσέτα. Αρπαξε, λοιπόν, το όπλο και βγήκε έξω ξεστομίζοντας στον διαρρήκτη «όλες αυτές τις «tough guy» μαλακίες που λέμε σε καταστάσεις σαν αυτές. Ομως την ίδια ώρα σκεφτόμουν «Πώς θα χτυπήσω αυτόν τον τύπο με τη ματσέτα χωρίς να του κόψω το χέρι;». Δεν μπορείς να χτυπήσεις κάποιον ευγενικά με μια ματσέτα! Δεν είναι ρόπαλο του μπέιζμπολ. Με αυτό μπορείς να κάνεις ζημιά, εντάξει, όμως με τη ματσέτα πας αναγκαστικά μέχρι το τέλος! Πρέπει να κόψεις χέρι ολόκληρο, πόδι ολόκληρο! «Μα γιατί να μην έχω ρόπαλο να τον χτυπήσω και να το ευχαριστηθώ κιόλας» έλεγα μέσα μου! Δόξα τω Θεώ, δεν χρειάστηκε να τη χρησιμοποιήσω. Η θέα ήταν αρκετή για να τον τρομάξει».

«Και τι του είπατε;» ήταν η εύλογη ερώτηση. «Εχεις δέκα δευτερόλεπτα να φύγεις από τον κήπο μου, διαφορετικά δεν θα βρουν ποτέ το πτώμα σου» απαντά ο Χάναμ. Ιδανική επιλογή για τον ρόλο τελικά. l

Η ταινία «Βασιλιάς Αρθούρος: Ο Θρύλος του Σπαθιού» προβάλλεται στις αίθουσες σε διανομή Tanweer, την οποία ευχαριστούμε για αυτήν τη συνέντευξη.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Μαϊου 2017.