«Άκουγα παλιότερα από άλλους οτι ζω σε έναν γυάλινο κόσμο δικό μου. Ήταν μια φράση που με ενοχλούσε γιατί θεωρούσα οτι έβλεπαν μόνο την επιφάνεια και όχι την ουσία. Στεκόμαστε και κρίνουμε πολλές φορές αυτό που δείχνει μια εικόνα, χωρίς να έχουμε βαθιά γνώση της ζωής και του ψυχικού κόσμου των γύρω μας. Έτσι αυτός ο δίσκος είναι ένα άνοιγμα για να αποκαλύψω στους ακροατές του πολλές πτυχές του εαυτού μου. Δεν παραπέμπει λοιπόν στο θεατρικό έργο, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν βρίσκονται κάποιοι συσχετισμοί με τους εμμονικούς χαρακτήρες του».
Υπάρχουν στον δίσκο μπαλάντες, τραγούδια με πιο θεατρική ατμόσφαιρα, έντεχνα κομμάτια, ακόμη και λάτιν ρυθμοί. Εχουν χωρέσει όλες σας οι βασικές επιρροές σε αυτή τη δουλειά;
«Δεν σκέφτηκα σε αυτό το δίσκο καθόλου με γνώμονα το ύφος που θα βγει ή σε τι στυλ θα καταταχθεί. Διάλεξα τραγούδια που εξέφραζαν τα τελευταία βιώματά και συναισθήματά μου. Μουσικά έχει μια ποικιλία ακουσμάτων που κι αυτή με εκφράζει απόλυτα. Υπάρχουν κι άλλες επιρροές που σιγά σιγά θα σας αποκαλύψω».
Πώς αποφάσισατε να διασκευάσετε το «Ητανε Αερας» και το «Εφτα Τραγούδια Θα Σου Πω»;
«Το “Ήτανε αέρας” είναι ένα τραγούδι που λατρεύω από τη Λιζέτα Καλημέρη και ήθελα πολύ να το πω κι εγώ. Με τη σύμφωνη γνώμη των δημιουργών του (Γιώργος Καζαντζής και Γιώργος Χρονάς) μπόρεσα να το συμπεριλάβω στο δίσκο μου. Το “Εφτά τραγούδια θα σου πω” το είχαμε ανανεώσει με τον ενορχηστρωτή Δημήτρη Καλαντζή στα πρώτα μου live και έγινε μία από τις αγαπημένες μου στιγμές σε αυτά. Οπότε θέλησα κι αυτό να το κάνω “δικό μου”. Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον γιο του Μάνου Χατζιδάκι και τη Seedpoint Publishing».
Ποιος είναι ο πιο προσωπικός στίχος που ερμηνεύετε σε αυτά τα τραγούδια;
«“Σε ποιον να πιστέψω, Θεό να διαλέξω, αφού μας χωρίζουν χίλιοι ορίζοντες”».
Ποιες παλιές σας συνήθειες έχετε καταφέρει να αλλάξετε;
«Να μην απομακρύνομαι από τους δικούς μου ανθρώπους στις δύσκολές μου στιγμές, να αποβάλω την αναβλητικότητα που με χαρακτήριζε για χρόνια, να διατηρώ την αισιοδοξία μου και να απομακρύνω από κοντά μου την αρνητική ενέργεια και διάθεση άλλων».
Τι σας δυσκόλεψε πιο πολύ κατά τη διάρκεια της δημιουργίας αυτού του δίσκου; Για ποιο πράγμα είστε περισσότερο περήφανη;
«Σε σύγκριση με τον πρώτο μου δίσκο, δεν δυσκολεύτηκα καθόλου σε αυτόν. Έχοντας τώρα λίγη περισσότερη εμπειρία, είδα και στην πράξη οτι η οργάνωση είναι το ήμισυ του παντός. Είμαι χαρούμενη που βλέπω τη μουσική μου εξέλιξη σε αυτόν, αλλά ιδιαιτέρως περήφανη είμαι για τη φιλία και τη συνεργασία μου με όλους αυτούς τους ταλαντούχους ανθρώπους που συνέβαλλαν στη δημιουργία του «Γυάλινου Κόσμου»».
Τι μοιάζει απλό αλλά δεν είναι;
«Όλα θα μπορούσαν να είναι απλά, αλλά εμείς οι ίδιοι τα κάνουμε πιο δύσκολα. Ο άνθρωπος περιπλέκει τα πράγματα, δημιουργεί προβλήματα χωρίς αιτία και δεν καταλαβαίνει οτι αυτά που μοιάζουν απλά είναι τελικά τα σημαντικότερα και αυτά που φέρνουν στιγμές ευτυχίας».
Είναι παγίδα η νοσταλγία για τις ωραίες εποχές που δεν έχουμε ζήσει;
«Αντιθέτως, θεωρώ οτι είναι κίνητρο να βλέπουμε τα καλά αλλοτινών εποχών και να θέλουμε να τα βιώσουμε κι εμείς. Όπως αντίστοιχα πρέπει να κρίνουμε και τα δεινά που δημιούργησε η ίδια η ανθρωπότητα στο παρελθόν και να κάνουμε τα πάντα για να μην επαναλαμβάνονται».
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που να θεωρείτε τέλειο;
«Σκεπτόμενη τους συντελεστές του δίσκου μου, μου έρχεται στο μυαλό η “Μαρμαρυγή” του Γιώργου Καζαντζή. Ένα τραγούδι που η μελωδία και οι στίχοι του, τους οποίους έχει γράψει η Ελένη Φωτάκη, είναι ανατριχιαστικοί. Τόσο απλά όλα, κι όμως τόσο άμεσα και έντονα».
Ποιες φωνές θα χαρακτηρίζατε αξεπέραστες;
«Φωνές εξαιρετικές υπάρχουν πάρα πολλές. Μου αρέσει να θαυμάζω το σύνολο της προσωπικότητας ενός καλλιτέχνη, το ήθος, την πορεία του και τις μουσικές του επιλογές. Είναι πολλοί αυτοί που θαυμάζω και ακούω. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο πάθος με κανέναν».
Η Γιάννα Βασιλείου παρουσιάζει τον «Γυάλινο Κόσμο» στο Passport – Κεραμεικός Upstairs (Κεραμεικού 58 και Μαραθώνος) τη Δευτέρα 22 Μαίου
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Χρήστος Νικολάου
Ενορχηστρώσεις: Γιάννα Βασιλείου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Σεβδαλής
Συμμετέχουν οι μουσικοί:
Τρομπέτα: Δημήτρης Παπαδόπουλος
Τρομπόνι: Γιώργος Ζαρέας
Βιολί: Μπάμπης Καρασσαβίδης, Γιώργος Κότσικας
Βιόλα: Μιχάλης Καταχανάς
Βιολοντσέλλο: Γιώργος Ταμιωλάκης
Κιθάρα: Δημήτρης Σιάμπος
Πιάνο: Γιάννης Παπαδόπουλος
Μπάσο: Ντίνος Μάνος
Τύμπανα: Βασίλης Ποδαράς