Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου Μακρόν

Απ’ όλα έχει ο Μακρόν. Μοιρασμένη ακριβώς ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους και νεοφερμένους από την κοινωνία των πολιτών, έμπειρους και πρωτάρηδες στην πολιτική, 30άρηδες και πιο ώριμους, είναι η πιο ποικιλόμορφη, πολυσυλλεκτική και ετερόκλητη κυβέρνηση της Γαλλίας.

Την παρουσίασε ο Εμανουέλ Μακρόν, «επιχειρώντας άνοιγμα σε όλους, με το βλέμμα στραμμένο κατ’ αρχάς στις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου» μας λέει ο Ζαν-Μαρκ Ντανιέλ, καθηγητής Πολιτικής Οικονοµίας στο Πανεπιστήµιο ESPC Europe στο Παρίσι και αρθρογράφος στην εφημερίδα «Les Echos».

«Δίνοντας τέλος σε φημολογία και σασπένς ημερών, ο νέος πρόεδρος κατέβασε τελικά μια ομάδα που τα έχει όλα. Είναι ένα «tour de force», πραγματικός άθλος ισορροπιών και πολιτικής σκοπιμότητας, σχεδιασμένος να προσελκύσει ψηφοφόρους από παντού στις κάλπες του καλοκαιριού, όπου του χρειάζεται απαραιτήτως πλειοψηφία για να μπορέσει να εφαρμόσει το υπερφιλόδοξο, μεταρρυθμιστικό πρόγραμμά του. Διαλέγοντας πρωθυπουργό και υπουργό Οικονομικών από τη Δεξιά ψαρεύει ψηφοφόρους από εκεί –και διεμβολίζει τους αντιπάλους που πασχίζουν να ανασυνταχθούν. Τα ίδια και με τους Σοσιαλιστές, που έχουν καταρρεύσει στο 6%» προσθέτει ο Ντανιέλ.

«Αλλά μόνο ο χρόνος θα δείξει αν μια τόσο ετερόκλητη σύνθεση μπορεί να εγγυηθεί κυβερνητική αποτελεσματικότητα. Επιπλέον, είναι μια κυβέρνηση που διατρέχει τον κίνδυνο να φανεί πολύ δεξιά στην Αριστερά, και πολύ αριστερή στη Δεξιά» εκτιμά ο Ντανιέλ –αν και τονίζει ότι σίγουρα το σχήμα καθησυχάζει τις αγορές και την ΕΕ.

Αν και πρώην υπουργός Οικονομίας του αποτυχημένου Σοσιαλιστή προέδρου Ολάντ, ο Μακρόν σάρωσε στις κάλπες ως ανεξάρτητος κεντρώος χωρίς στήριξη από μεγάλο κόμμα. Ιδρυσε πριν από μόλις έναν χρόνο το δικό του κίνημα En Marche! (Εμπρός!) με ανάμεικτο σοσιαλ-φιλελεύθερο πρόγραμμα: υπέρ της ελεύθερης αγοράς στην οικονομία, προοδευτικό στα κοινωνικά και με ακλόνητο φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. Με την κυβέρνησή του θέλει τώρα να δώσει το στίγμα σύνθεσης της ποικιλομορφίας για μια «γαλλική αναγέννηση», όπως του αρέσει να λέει.

Επιλογή-έκπληξη, που έδωσε τον τόνο από την αρχή. «Είμαι άνθρωπος της Δεξιάς» είπε ξεκάθαρα αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία ο 46χρονος δήμαρχος Χάβρης. Θεωρείται μαγνήτης για κεντροδεξιούς ψηφοφόρους στις βουλευτικές εκλογές (11 και 18 Ιουνίου). Κάποτε αρθρογραφούσε στη «Liberation» εναντίον του Μακρόν. Τώρα δηλώνει έτοιμος να συνεργαστεί με αριστερούς για το «ευρύτερο καλό».

Δάκρυσε από συγκίνηση την ώρα της ορκωμοσίας του νέου προέδρου ο βετεράνος γερουσιαστής και δήμαρχος Λυών. Στα 69 του, πρώην καθηγητής Φιλολογίας και μια ζωή στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ήταν ο πρώτος από τους πρωτοκλασάτους του κόμματος που στήριξε τον νεαρό δελφίνο. Ο Μακρόν τον ανταμείβει με το δεύτερο τη τάξει υπουργείο.

Από τους ελάχιστους δημοφιλείς υπουργούς του Ολάντ, μετακομίζει από το Αμυνας στο Εξωτερικών, που μετονομάστηκε και σε ΕΕ για να δείξει το βάρος του Μακρόν στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Σκληρός σε θέματα τρομοκρατίας, προώθησε εντατικά πωλήσεις γαλλικών εξοπλιστικών με ντιλ δισεκατομμυρίων ευρώ –ανάμεσά τους και τις πρώτες εξαγωγές μαχητικών Rafale.

Μπρουνό Λε Μερ
Υπουργός Οικονομίας

«Προπύργιο» της Δεξιάς θα είναι το υπουργείο Οικονομικών με δύο «φιλελεύθερους μεταρρυθμιστές» στο τιμόνι. Ευρωπαϊστής, γερμανομαθής, τεχνοκράτης πρώην υπουργός του Σαρκοζί, ο Λε Μερ τερμάτισε πέμπτος στις προκριματικές για το προεδρικό χρίσμα της Δεξιάς πέρυσι. Μαζί του, υπεύθυνος για τον προϋπολογισμό, θα είναι ένας άλλος συντηρητικός, ο 34χρονος Ζεράλντ Νταρμανέν, πρώην σύμμαχος Σαρκοζί.

Φανατική ευρωπαΐστρια, η 52χρονη κεντρώα ευρωβουλευτής είναι πιο γνωστή στις Βρυξέλλες παρά στο Παρίσι. Μιλάει τέσσερις γλώσσες και έχει αφήσει άριστες εντυπώσεις ως σύμβουλος του πρώην προέδρου της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι. Γίνεται τώρα υπ’ αριθμόν τρία στην κυβερνητική ιεραρχία της Γαλλίας σε πόστο κρίσιμο λόγω της τρομοκρατικής απειλής και της ευρύτερης αμυντικής συνεργασίας στην ΕΕ που θέλει να προωθήσει ο Μακρόν.

Φρανσουά Μπαϊρού
Υπουργός Δικαιοσύνης

Με πρώτη αποστολή νομοσχέδιο για την «ηθικοποίηση» της πολιτικής ζωής μετά τα σκάνδαλα διαφθοράς (Σαρκοζί, Φιγιόν και Σοσιαλιστών υπουργών), ο ιδρυτής του κεντρώου MoDem υποστήριξε αιφνιδιαστικά Μακρόν, εγκαταλείποντας τη δική του απόπειρα, την τέταρτη, να εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας. Στο παρελθόν έχει διατελέσει υπουργός τόσο του Σοσιαλιστή Μιτεράν όσο και του δεξιού Σιράκ.

Νικολά Ιλό
Υπουργός Περιβάλλοντος

Τεράστια επιτυχία του Μακρόν θεωρήθηκε το γεγονός πως κατάφερε να πείσει τον εξαιρετικά δημοφιλή και πασίγνωστο ακτιβιστή – εξερευνητή – τηλεπαρουσιαστή οικολόγο να μπει στην κυβέρνησή του. Εκπρόσωπος της Γαλλίας στη μεγάλη σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα (Παρίσι, 2015), ο 62χρονοςΙλό είχε απορρίψει προτάσεις υπουργοποίησης από Σιράκ και Σαρκοζί.

Φρανσουάζ Νισέν
Υπουργός Πολιτισμού

Εκδότρια συγγραφέων βραβευμένων με Νομπέλ και Γκονκούρ (και Ελλήνων) αναλαμβάνει στα 66 της υπουργείο αφήνοντας τη διεύθυνση του οικογενειακού εκδοτικού οίκου Actes Sud. Το 2015, μετά τον θάνατο του γιου της, «ενός παιδιού που είχε δυσλεξία, ήταν τρομερά δημιουργικό και δεν βρήκε ποτέ τη θέση του στο σχολείο», ίδρυσε το δικό της σχολείο για εφήβους με «ατυπική ευφυΐα».

Νιάτα, ισότητα και ανανέωση

«Προεκλογικά ο Μακρόν υποσχόταν νιάτα, ισότητα, ανανέωση σε ένα μικρό, ευέλικτο σχήμα και κράτησε τον λόγο του εν μέρει» μας λέει και ο Ζιλ Ιβαλντί, κοινωνιολόγος του Ινστιτούτου CNRS. «Αν και μιλούσε για ένα «κομάντο» μόλις 15 υπουργών, παρουσίασε κυβέρνηση με 22 άτομα, που είναι οπωσδήποτε η πιο πολυσυλλεκτική στην Ιστορία μας: από τη Δεξιά έχουμε τον πρωθυπουργό και δύο υπουργούς που «συγκατοικούν» με τέσσερις από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, τρεις από το κεντρώο MoDem και δύο από τη ριζοσπαστική Αριστερά. Οι άλλοι 11 προέρχονται από την κοινωνία των πολιτών, οι λεγόμενοι «νεόφυτοι» χωρίς πολιτική εμπειρία. Εξίσου προσεκτικά μοιρασμένα είναι τα χαρτοφυλάκια ανάμεσα στα δύο φύλα, με 11 άνδρες και 11 γυναίκες υπουργούς, αν και μόνο μία ανέλαβε ένα από τα λεγόμενα «βαριά» υπουργεία (σ.σ.: η Σιλβί Γκουλάρ στο Αμύνης)» προσθέτει ο Ιβαλντί.Αλλο σημάδι ανανέωσης: μόνο τέσσερις από τους υπουργούς έχουν προηγούμενη κυβερνητική εμπειρία και μόνο τρεις είναι απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Διοίκησης (ΕΝΑ), παραδοσιακό φυτώριο της πολιτικής ελίτ. Δύο δεν έχουν καν πτυχίο πανεπιστημίου. Ως προς τα νιάτα, ο 39χρονος Μακρόν είναι βέβαια ο νεότερος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας από την εποχή του Ναπολέοντα, και ο 46χρονος πρωθυπουργός του Εντουάρ Φιλίπ από τους πιο νέους στο αξίωμα και σχεδόν άγνωστος εκτός Νορμανδίας όπου εκλέγεται (με τη Δεξιά). Αλλά ο μέσος όρος ηλικίας των υπουργών είναι τα 54 χρόνια, με τρεις 30άρηδες και τρεις 69χρονους βετεράνους.