Ραντεβού για την ανάπτυξη στη συνελευση του ΣΕΒ

Λίγες ημέρες μετά το κρίσιμο Eurogroup της 22ας Μαΐου, όπου όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν σε ευοίωνες προβλέψεις για τη ρύθμιση του χρέους, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει στην ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Και μάλιστα, απουσιάζοντος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ –θα τον αντικαταστήσει ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης -, θα είναι ο πολιτικός κυρίαρχος της βραδιάς της Τετάρτης 31 Μαΐου.

Το οικονομικό στίγμα βέβαια θα δώσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Θεόδωρος Φέσσας. Είναι γνωστό πως οι σχέσεις των δύο ανδρών δεν είναι οι καλύτερες δυνατές –έχουν περάσει από αρκετές φάσεις εναλλαγής.

Ετσι κι αλλιώς η θέση του προέδρου του ΣΕΒ είναι μια πολιτική θέση, και οι απόψεις του συνδέσμου δεν έχουν πολλά «σημεία επαφής» με τις κυβερνητικές θέσεις. Πολλές φορές είναι έκδηλη η «πολιτική ψυχρότητα» μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και της οδού Ξενοφώντος. Διεκδικώντας την πολιτική αυτονομία της επιχειρηματικής τάξης, η διοίκηση του ΣΕΒ στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων εκπέμπει με θαυμαστή τακτικότητα έναν ιδιαίτερο πολιτικό λόγο, αυστηρά διαμορφωμένο και απολύτως συμβατό με τα συμφέροντα της επιχειρηματικής κοινότητας σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο.

Παράλληλα ο κ. Φέσσας αξιοποιώντας τις θεσμικές διεθνείς σχέσεις και ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού χώρου έχει κατορθώσει να τύχει ευήκοων ώτων σε κέντρα και μηχανισμούς που έχουν αποφασιστικό ρόλο στα οικονομικά πράγματα της χώρας. Ο λόγος όμως του ΣΕΒ και η κινητικότητα του κ. Φέσσα δεν κάνουν ευτυχείς ούτε τους οικονομικούς υπουργούς ούτε το Μέγαρο Μαξίμου. Εκεί οφείλεται και η ψυχρότητα.

Τα «κοινωνικά αντίμετρα» που έχει αποσπάσει η κυβέρνηση από τους δανειστές, αλλά και οι υποχρεώσεις της οικονομικά ιθύνουσας τάξης της ελληνικής κοινωνίας θα βρεθούν –με βάση τα όσα λέγονται –στο επίκεντρο του πρωθυπουργικού λόγου το βράδυ της 31ης Μαΐου.

Στην προκειμένη όμως περίπτωση ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση, μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, βρίσκονται από την ίδια πλευρά, εφόσον το ζητούμενο και από τις δύο πλευρές, και με συγκεκριμένο οικονομικό πλαίσιο, είναι η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Μάλιστα, μοιάζει με «δώρο» προς τον κ. Τσίπρα η πρόσκληση του διευθύνοντος συμβούλου της Fairfax Financial Holdings κ. Πρεμ Γουάτσα στο βήμα της κεντρικής εκδήλωσης της ετήσιας γενικής συνέλευσης του συνδέσμου.

Ο κ. Watsa στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, των πιο δύσκολων και υψηλής πολιτικής αβεβαιότητας, έχει επενδύσει περί το 1 δισ. ευρώ στην ελληνική αγορά –400 εκατ. ευρώ στη Eurobank, 320 εκατ. ευρώ στη Eurolife, περί τα 150 εκατ. ευρώ στην Grivalia και σημαντικά επίσης κεφάλαια και σε άλλες ελληνικές εταιρείες. Επί της ουσίας, ο κ. Φέσσας θέλει να ακούσει ο Πρωθυπουργός από «πρώτο χέρι» πώς βλέπουν οι ξένοι επενδυτές την ελληνική αγορά και γενικότερα την ελληνική οικονομία και πώς οι ίδιοι ερμηνεύουν αυτό που αποκαλείται «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον».

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ θα τονίσει πως με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης ο κύκλος της οικονομικής αβεβαιότητας κλείνει και θα επιμείνει –μεταξύ όλων των άλλων –στην ανάγκη να προετοιμαστούν 5-10 μεγάλα επενδυτικά έργα, τα οποία να έχουν τη δυνατότητα μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας. Θα τονίσει πως η κυβέρνηση, η επιχειρηματική κοινότητα και οι επενδυτικές τράπεζες πρέπει να προκρίνουν έργα με εμπορική αξία και να αναζητήσουν χρηματοδότηση και επενδυτές στην παγκόσμια αγορά.

Μεταρρυθμίσεις

Μεγάλη σημασία στην προκειμένη περίπτωση έχει η προετοιμασία ενός καταλόγου έργων ώστε να είναι ελκυστικά στους επενδυτές. Και θα επαναλάβει ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί αυτή η μακρόχρονη, επίμονη κρίση εμπιστοσύνης που ταλαιπωρεί τη χώρα μας είναι να πιέσουμε για ακόμη πιο βαθιές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Μεταρρυθμίσεις, δηλαδή, που όπως έχει επισημάνει πολλές φορές ο ΣΕΒ, απελευθερώνουν αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, καταργούν ειδικά προνόμια, χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης με την παγκόσμια επενδυτική κοινότητα, δημιουργούν προϋποθέσεις δυναμικής ανάπτυξης και παραγωγής νέου πλούτου για τους πολλούς.

Διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να έλθουν μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις και να δημιουργηθούν πολλές και καλές θέσεις εργασίας. Με τη δημιουργία ενός φιλικού προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλοντος και με τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές, οι ελληνικές επιχειρήσεις θα μπορέσουν να συμβάλουν στην εξυγίανση και στην ανάπτυξη της χώρας.