Παρά την απαγόρευση που ισχύει από το 2015, το έθιμο τηρήθηκε με το έτσι θέλω, γιατί εδώ είναι Ελλάδα: πρόσφατα, σε πανηγύρι της Λέσβου, σφάχτηκε μπροστά στα μάτια του φιλοθεάμονος πλήθους ένας ταύρος. Χωρίς αναισθητικό, όπως γράφτηκε, με τους παρευρισκομένους να καταγράφουν την ατραξιόν (δηλαδή την αγωνία του άμοιρου ζώου) με τις κάμερες των κινητών τους και ακολούθως, όπως το θέλει η παράδοση, να σχηματίζουν με το ζεστό ακόμη αίμα του το σημείο του σταυρού στο κούτελό τους. Λυπάμαι πολύ για λογαριασμό εκείνων που εξακολουθούν, στον 21ο αιώνα, να συμμετέχουν σε τέτοιες κτηνωδίες. Είναι ντροπή της Εκκλησίας που αντί να τις απαγορεύσει, προσθέτοντας καθημερινά στο κήρυγμα προς τους πιστούς (αν και ειλικρινά δεν μπορώ να βρω σταγόνα χριστιανικής ηθικής σε όποιον βασανίζει ένα ζώο) μία παράγραφο για τον σεβασμό προς όλα τα έμβια όντα, κάνει τα στραβά μάτια.
Υποθέτω πως η Δικαιοσύνη θα τιμωρήσει παραδειγματικά όσους οργάνωσαν αυτό το ντροπιαστικό για την Ελλάδα δρώμενο. Γιατί αυτό είναι μια ταυροθυσία στον 21ο αιώνα, αποτρόπαιο και απάνθρωπο θέαμα. Και αν κάποιοι επιεικώς στενόμυαλοι εξακολουθούν να το περιφέρουν ως έθιμο, πανάρχαιο έθιμο, κληρονομιά που πρέπει να διατηρηθεί ως μέρος της ταυτότητας της ιδιαίτερης πατρίδας τους, ας καταλάβουν πως υπάρχουν και παραδόσεις που καλό είναι να σταματήσουν να αναβιώνουν. Γιατί είναι βάρβαρες, γιατί τις δημιούργησαν η μισαλλοδοξία, ο σκοταδισμός και η θρησκοληψία, γιατί εξυπηρετούσαν συνθήκες και κοινωνικές ανάγκες που δεν υφίστανται πια. Η θυσία των ζώων είναι μία από αυτές.
Δεν αναφέροµαι µόνο στη θυσία του ταύρου. Υπάρχουν και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα παρόμοια έθιμα. Στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Τήνο, π.χ., έχουμε τα χοιροσφάγια, με το γουρούνι να πεθαίνει μαρτυρικά, ουρλιάζοντας, μπροστά στο πλήθος που τσουγκρίζει τα ποτήρια με τη στροφιλιά. Κάποτε, πολύ παλιά, το να έχει μια οικογένεια έναν χοίρο θεωρούνταν σπουδαίο, της έδινε όλο το κρέας της χρονιάς, γι’ αυτό και η σφαγή του αντιμετωπιζόταν ως γιορτή. Ηταν και οι άνθρωποι πιο σκληροί, μαθημένοι να εκτρέφουν και να σκοτώνουν για να φάνε. Σήμερα, για ποιον λόγο ο θάνατος να γίνει φιέστα, τη στιγμή μάλιστα που οι νόμοι θέλουν αυτή τη διαδικασία όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη για το σφάγιο;
Στην Ισπανία, οι προσπάθειες να ξεριζωθεί από τη συλλογική συνείδηση η αντίληψη πως η ταυρομαχία είναι διασκέδαση συνεχίζονται. Δεν είναι εύκολο, όλο όμως και περισσότεροι Ισπανοί γυρίζουν την πλάτη σε ένα από τα πιο βάρβαρα έθιμα της Ευρώπης. Η κυβέρνηση της Ταϊβάν απαγόρευσε πρόσφατα (έπειτα από τεράστιο αγώνα των φιλοζωικών εταιρειών) τη θανάτωση σκύλων και γατιών για την κατανάλωση του κρέατός τους. Το ένα μετά το άλλο, τα κράτη υιοθετούν αυστηρότατη νομοθεσία σχετικά με τη θανάτωση των ζώων που εκτρέφονται για αυτόν τον σκοπό. Και στην Ελλάδα, παρότι η σχέση μας με τα τετράποδα εξακολουθεί να είναι προβληματική για πολλούς και διάφορους λόγους, όλο και κάτι γίνεται. Το βλέπεις και από τις αντιδράσεις απέναντι σε εκείνους που κακοποιούν ζώα: όλο και πιο συχνά τούς οδηγούν ενώπιον της Δικαιοσύνης –μιας Δικαιοσύνης που, προς τιμήν της, τους τιμωρεί με αυστηρότητα.
Σε έναν κόσµο που προοδεύει, εξελίσσεται, και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη, τις αστοχίες, τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, μεμονωμένα συμβάντα ή έθιμα όπως η σφαγή του ταύρου έρχονται να μας θυμίσουν τα κατώτερα ένστικτά μας (όπως εκδηλώθηκαν ακόμη και μέσα από τις θρησκευτικές και κοινωνικές παραδόσεις μας) και να μας γεμίσουν ντροπή. Η ζωοφιλία αλλά και ο σεβασμός με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε ακόμη και τα πλάσματα που προορίζονται για να μας θρέψουν (υπάρχουν πάντα τα θύματα στη διατροφική αλυσίδα της ζωής) δεν μπορούν παρά να θεωρούνται δεδομένα, θεμελιώδη συστατικά της ιδιοσυγκρασίας του σύγχρονου πολιτισμένου ανθρώπου. Ενός εξελιγμένου μοντέλου ανθρώπου. Η τιμωρία όσων εξακολουθούν να συμπεριφέρονται στα ζώα με τρόπο ζωώδη πρέπει να είναι παραδειγματική. (Το έχω ξαναγράψει, δεν θα κουραστώ να το γράφω ξανά και ξανά, όποτε βρίσκω την ευκαιρία, όσο και αν ορισμένοι –δυστυχώς δεν είναι λίγοι –ενοχλούνται: Εγώ ονειρεύομαι και την εποχή που θα απαγορευτεί εντελώς το κυνήγι, το πιο αποτρόπαιο και ντροπιαστικό από τα χόμπι του σύγχρονου ανθρώπου).
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 14 Μαϊου 2017.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
