Στη Μόσχα των αρχών της δεκαετίας του 1990, η Πολίνα, ένα οκτάχρονο κορίτσι με φυσικό ταλέντο στον χορό, γίνεται δεκτή στη φημισμένη σχολή του καθηγητή Μποζίνσκι, από τα χέρια του οποίου «πλάθονται» χορευτές για τα μπαλέτα Μπαλσόι. Ο Μποζίνσκι αντιλαμβάνεται το ταλέντο της μικρής, όμως μετατρέπει τη ζωή της σε κόλαση ώστε στα 18 της να κερδίσει μια θέση στα Μπαλσόι.
Είναι όμως τελικά αυτό το πραγματικό όνειρο της Πολίνα;
«Νομίζω ότι είναι πολύ απογοητευτικό να βλέπεις μια ταινία «χορού» όπου ξέρεις πάνω-κάτω τι πρόκειται να συμβεί» θα πει στο «Βήμα» ο Ανζελίν Πρελζοκάζ, ένας εκ των δύο σκηνοθετών της ταινίας «Polina: ο Χορός είναι η ζωή μου» όπου η παραπάνω ιστορία περιγράφεται. «Τα κλισέ σε τέτοιες ταινίες μπορούν να σου προκαλέσουν ως και κατάθλιψη».
Βρισκόμαστε σε ένα δωμάτιο του InterContinental Le Grand Hotel στο Παρίσι όπου τον περασμένο Ιανουάριο έλαβε χώρα το φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου της Unifrance όπου η «Polina» συμμετείχε.
Χορογράφος ο ίδιος, ο Ανζελίν Πρελζοκάζ ξέρει τι λέει. Και πράγματι η «Polina» ξεφεύγει από τα κλισέ διότι ο Πρελιοκάτζ και η σεναριογράφος, συν-σκηνοθέτρια και σύζυγός του Βαλερί Μουλέρ προσχωρούν σε κάτι αρκετά διαφορετικό, όσο και συνηθισμένο: η ταινία ενδιαφέρεται περισσότερο για τον άνθρωπο και το όραμά του και λιγότερο με τον ίδιο τον χορό.
Βασισμένη σε μια γραφική νουβέλα του Μπαστιέν Βιβέ, η «Polina» είναι η ιστορία μιας νεαρής χορεύτριας που διατρέχεται από μοντέρνες ιδέες οι οποίες ενδεχομένως να μην μπορούν να ευδοκιμήσουν στον αυστηρό χώρο του κλασικού μπαλέτου. «Το γεγονός ότι η Πολίνα είναι μια κοπέλα με μοντέρνες ιδέες τις οποίες θέλει να ενσωματώσει στον κλασικό χορό είχε πολύ ενδιαφέρον» είπε η Μουλέρ. «Ειδαμε την ταινία περισσότερο σαν ένα ταξίδι στον χώρο του χορού, μια γέφυρα από τον κλασικό χορό στον μοντέρνο».
Η γέννηση της ταινίας «Polina» που θα αρχίσει να προβάλλεται στην Ελλάδα στις 25 Μαΐου, οφείλεται στον παραγωγό Ντιντιέ Κρεστ που μόλις διάβασε τη νουβέλα ανέτρεξε στον διάσημο χορογράφο Ανζελίν Πρελζοκάζ για την ανάθεση της σκηνοθεσίας ταινίας. Ομως εκείνος, καθότι χορογράφος, ήξερε μεν πώς να κάνει τις χορογραφίες της ταινίας, όχι όμως και το πώς να αφηγηθεί κινηματογραφικά την ιστορία. Κάπως έτσι μπήκε στη μέση η Βαλερί Μουλέρ, έμπειρη σεναριογράφος και σκηνοθέτρια.
«Είχα κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τον χορό στη γαλλική τηλεόραση» μας είπε η Μουλέρ. Της είχε ήδη κινήσει το ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε χορευτής κινούνταν και ήθελε να κάνει μια ταινία μυθοπλασίας με το ίδιο θέμα. «Δεν ήξερα όμως τι είδους ταινία ήθελα να κάνω μέχρι τη στιγμή που ο Ντιντιέ μας έδωσε την ιδέα της γραφικής νουβέλας. Εκεί είδα κάτι που ξέφευγε από τα συνηθισμένα».
Χρειάστηκε να δοκιμαστούν περίπου 600 χορεύτριες μέχρι το ντουέτο να καταλήξει στην Αναστασία Σέβτσοβα. Πρώτα έκαναν μια οντισιόν στο Παρίσι, όπου τελικά δεν βρήκαν αυτό που ήθελαν παρότι ενδιαφέρον έδειξαν από πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης. Μετά πήγαν στη Ρωσία, όπου τελικά ανακάλυψαν τη Σέβτσοβα στην Αγία Πετρούπολη. «Δεν ήταν καθόλου εύκολο αυτό το κομμάτι της δουλειάς γιατί υπάρχουν πολλά ταλαντούχα κορίτσια εκεί έξω» είπε ο Πρελζοκάζ.
Σε έναν μικρό ρόλο στην ταινία εμφανίζεται η Ζιλιέτ Μπινός που υποδύεται μια καθηγήτρια χορού στη Γαλλία όπου η Πολίνα κάποια στιγμή πηγαίνει. «Ξέραμε ότι η Μπινός είχε ένα παρελθόν με τον χορό, είχε δουλέψει με χορογράφους και το θέμα την ενδιέφερε». Οπως το συνηθίζει, η γαλλίδα ηθοποιός ασχολήθηκε παθιασμένα με τον ρόλο της ανεξαρτήτως από το πόσο μεγάλος ήταν. Εκανε εκπαίδευση δύο ώρες τη μέρα και παρακολουθούσε συνέχεια τον Ανζελίν Πρελζοκάζ ενώ καθοδηγούσε τους χορευτές. «Η φυσική εκπαίδευση δεν αρκούσε, ήθελε να νιώσει το συναίσθημα».
«Δεν θέλω να δω μια ακόμα καλή χορεύτρια, θέλω να δω την Πολίνα» λέει χαρακτηριστικά η ηρωίδα της Μπινός στην Πολίνα. «Αυτή ήταν η κεντρική ιδέα της ταινίας και για εμάς» είπε η Μίλερ. «Ακόμα και με τις αδυναμίες σου πρέπει να είσαι συγκεκριμένος σε αυτό που είσαι έτοιμος να δώσεις».
«Οπως παντού, έτσι και στον χορό η ψυχή είναι το παν» κατέληξε ο Πρελζοκάζ. «Αν βλέπεις έναν πολύ σωστό χορευτή χωρίς ψυχή, είναι σαν να έχεις ένα πανέμορφο, αστραφτερό όστρακο που όμως μέσα είναι άδειο. Αυτό που κάθε καλός χορογράφος, κάθε καλός σκηνοθέτης θέλει είναι να κλέψει το ζώο μέσα από το όστρακο».
Η ταινία «Polina: ο Χορός είναι η ζωή μου» θα προβάλλεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 25 Μαΐου σε διανομή ODEON.
HeliosPlus
