Καθαρές κουβέντες. Η συμφωνία που έκλεισε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές είναι μια ήττα απερίγραπτη, όχι μόνο για κόμμα της Αριστεράς αλλά ακόμη και για τον πλέον φιλελεύθερο πολιτικό σχηματισμό. Δύο είναι τα βασικά στοιχεία της. Πρώτον, η μείωση μέχρι και δύο συντάξεων τον χρόνο! Δεύτερον, η μείωση του αφορολογήτου στα 5.685 ευρώ. Και τα δύο μέτρα, μετά από επτά χρόνια περικοπών, πλήττουν βάναυσα τους πλέον ανυπεράσπιστους πολίτες, αυτούς που κάθε δημοκρατία οφείλει να νοιάζεται. Πόσω μάλλον μια δημοκρατία στο τιμόνι της οποίας βρίσκεται η Αριστερά. Δεν αναφέρομαι στους πρόωρα συνταξιοδοτημένους, όσους πιθανόν βρίσκουν ακόμη κάποια εργασία ή έχουν συμπληρωματικό εισόδημα από περιουσιακά στοιχεία, αστικά ή αγροτικά, αλλά στους απόμαχους. Στους εκατοντάδες χιλιάδες γονείς και παππούδες μας που ζουν αποκλειστικά από τη σύνταξή τους, συχνά χωρίς καν να διαθέτουν δικό τους σπίτι. Για αυτούς μιλώ. Απέναντί τους ο ΣΥΡΙΖΑ –και κανείς άλλος –διαπράττει έγκλημα. Στις νέες περικοπές δεν υπάρχουν, ως συνήθως, εισοδηματικά κριτήρια. Οι έσχατοι πέφτουν πιο χαμηλά, χωρίς καμία ελπίδα.
Δεν ξέρω πόσο θλίβεται από τη νέα συμφωνία ο πρώην υπουργός Εργασίας, ο κομμουνιστής κατά δήλωσή του, ή πόσο σκάει από στενοχώρια η νεαρά νυν υπουργός και τέως δεξί του χέρι Εφη Αχτσιόγλου, που μετά τη σκληρή της διαπραγμάτευση κατάφερε ακόμη και συνταξιούχοι των 700 ευρώ να χάσουν 1.200 ευρώ τον χρόνο από το εισόδημά τους!
Σταχυολογώ ενδεικτικά ορισμένα παραδείγματα, από τα πολλά που δημοσιεύτηκαν, για την κατακρήμνιση των συντάξεων που θα επισυμβεί τον Ιανουάριο του 2019: Σύνταξη 1.182 ευρώ γίνεται 969, απώλεια 2.256 ευρώ τον χρόνο, ήτοι περίπου δύο συντάξεις μείον! Αντί για δεκατρείς και δεκατέσσερις συντάξεις που έταζε ο ΣΥΡΙΖΑ –και κανείς άλλος –πέτυχε να παίρνουμε δέκα! Αλλο θύμα: από 1.044 πέφτει στα 916. Αλλος, από 721 πάει στα 606. Ας πάρουμε και έναν «προνομιούχο» των 1.600 ευρώ, που δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα των «Νέων» της Τετάρτης. Η σύνταξη το 2019 θα καταλήξει 1.312 ευρώ, η μείωση είναι 288 ευρώ τον μήνα, 3.456 τον χρόνο, δηλαδή δύο συντάξεις λιγότερες επίσης!
Οι στοιχειωδώς μυαλωμένοι άνθρωποι κρατούσαν την ανάσα τους μέχρι να ολοκληρωθεί το θρίλερ της περίφημης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης. Ολοι ανακουφίστηκαν στην προοπτική τού τέλους του επταετούς Γολγοθά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσουμε τα θύματα του τελευταίου επεισοδίου. Ανεξάρτητα από τι δυνατότητες έχει η όποια μελλοντική κυβέρνηση, συμμαχική ή αυτοδύναμη, να αναιρέσει αμέσως τα επώδυνα για την κοινωνία μέτρα, οφείλει να αναδείξει την πολιτική ευθύνη, το μέγα πρόβλημα. Αυτό που η κυβέρνηση επιχειρεί με επικοινωνιακά τρικ και συντονισμένη προπαγάνδα να καταχωνιάσει, ελπίζοντας, ότι λόγω της ετεροχρονισμένης εφαρμογής των περικοπών, το ανάθεμα θα πέσει στην επόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Καμιά δημοκρατία δεν μπορεί να μακροημερεύσει με ένα μεγάλο τμήμα των πολιτών της κατατρεγμένο και δυστυχές. Τίποτα καινούργιο δεν θα ευδοκιμήσει, πάνω σε συντρίμμια. Στη Βουλή όλα τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, κατά την ψήφιση των μέτρων της τελευταίας αξιολόγησης, οφείλουν να αγορεύσουν έχοντας κατά νου τα χιλιάδες θύματα του ακήρυχτου πολέμου δανειστών και κυβέρνησης. Με ψυχραιμία και λογική περιμένουμε να αναλύσουν τις ευθύνες της κυβέρνησης. Αλλά βεβαίως και να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις, που θα περιλαμβάνουν όλους τους Ελληνες, όχι μόνο εκείνους που τους υποδεικνύουν ως πιθανούς ψηφοφόρους οι δημοσκόποι.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
