Πριν από περίπου έναν μήνα ο ολλανδός μηχανικός Χενκ Χέσελινκ δημοσίευσε στo Facebook ένα βίντεο περιγράφοντας την πρωτοποριακή του ιδέα ενός κυκλικού διαδρόμου απογείωσης-προσγείωσης για νέα, πιο «μαζεμένα» αεροδρόμια. Το επίμαχο βίντεο σύντομα έγινε viral, συγκεντρώνοντας περισσότερα από 36 εκατ. views και πυροδοτώντας δημόσια συζήτηση στον χώρο της αεροπλοΐας από ειδικούς που εμφανίζονταν μάλλον επιφυλακτικοί.
Γύρω-γύρω όλοι
Ο διάδρομος Endless Runway, όπως ονομάζεται, βασίζεται στην ιδέα ενός κυκλικού διαδρόμου ο οποίος θα περικυκλώνει τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου και θα επιτρέπει την ταυτόχρονη προσγείωση και απογείωση πολλών αεροσκαφών. Ο… ατελείωτος διάδρομος, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Χέσελινκ, θα μπορούσε να έχει διάμετρο 3,5 χλμ. –περιορίζοντας έτσι την απαιτούμενη έκταση μόλις στο 1/3 των συμβατικών αεροδρομίων.
«Από τη στιγμή που δεν υπάρχει τέλος στον εν λόγω διάδρομο, ένα αεροσκάφος σε διαδικασία απογείωσης σε περίπτωση ανάγκης θα μπορεί να φρενάρει με μεγαλύτερη ασφάλεια από ό,τι υπό τις υπάρχουσες συνθήκες. Θα πρέπει ωστόσο να τηρείται μια απόσταση ασφαλείας μεταξύ των αεροσκαφών, πράγμα το οποίο λάβαμε ήδη υπόψη μας στο πλαίσιο των δοκιμών μας» εξηγεί ο Χέσελινκ, υπερασπιζόμενος το όραμά του.
«Οταν πάλι τα αεροσκάφη παίρνουν σειρά για την προσγείωση, το υπάρχον σύστημα τυφλής προσγείωσης (Instrument Landing System –ILS) δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί στην προκειμένη περίπτωση ενός κυκλικού διαδρόμου προσγείωσης. Ωστόσο οι εξελίξεις στον τομέα αυτόν πιστεύω ότι θα κινηθούν πολύ γρήγορα, καθώς δημιουργείται μεγαλύτερη ανάγκη για ένα σύστημα πληροφοριών ακριβούς θεσιθεσίας για τρένα, οχήματα, drones κ.ά. Ηδη οι καμπύλες που ακολουθούνται σε κάποιες περιπτώσεις στην αεροπλοΐα έχουν δημιουργήσει την ανάγκη για την ανάπτυξη νέων συστημάτων πλοήγησης των αεροσκαφών» προσθέτει ο ίδιος.
Η ασφάλεια στο επίκεντρο
Οι σκεπτικιστές ωστόσο εγείρουν ζητήματα ασφάλειας σε συνθήκες βροχής και παγετού, οι οποίες μειώνουν τη φυγόκεντρο δύναμη επάνω στην οποία βασίζεται το concept του Χέσελινκ.
«Οπως ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση των σημερινών διαδρόμων, ο πάγος και η βροχή θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη διαδικασία της προσγείωσης. Τα σύγχρονα υλικά κατασκευής των διαδρόμων παρ’ όλα αυτά επιτρέπουν την απορρόφηση του μεγαλύτερου μέρους του νερού που συσσωρεύεται στην επιφάνειά τους. Εχουμε σκεφτεί μάλιστα κάτω από τον Endless Runway να υπάρχουν γραφεία και χώρος στάθμευσης ούτως ώστε η παραγόμενη θερμότητα να μεταφέρεται στον διάδρομο, όμως πρόκειται για μια ιδέα η οποία χρήζει περαιτέρω μελέτης» υποστηρίζει ο ολλανδός μηχανικός.
Τι θα συνέβαινε όμως σε περίπτωση που ένα αεροσκάφος γλιστρούσε εκτός της κυκλικής πίστας; «Το πλάτος του διαδρόμου έχει μεγαλώσει κατά 20 επιπλέον μέτρα για λόγους ασφαλείας. Τηρώντας την απαραίτητη απόσταση ασφαλείας από προπορευόμενα αεροσκάφη, ένα αεροσκάφος που προσγειώνεται θα κινείται στο εξωτερικό μέρος του διαδρόμου» απαντά ο ίδιος.
Η μελέτη και οι δοκιμές του Χέσελινκ πραγματοποιούνται στο Ολλανδικό Κέντρο Αεροδιαστημικής υπό τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πέντε ευρωπαϊκών ερευνητικών κέντρων.
«Αυτό που θα πρέπει να καταλάβει ο κόσμος είναι ότι για την υλοποίηση ενός «ατελείωτου διαδρόμου» απαιτείται χρόνος. Στην παρούσα φάση είναι όπως ένα concept όχημα σε μια έκθεση αυτοκινήτου –δεν θα υλοποιηθεί απαραίτητα ακριβώς έτσι, όμως μαθαίνουμε πολλά από τις ιδέες, από τις προσομοιώσεις και στη συνέχεια από τις πραγματικές δοκιμές που θα ακολουθήσουν. Αν κάποιος μας έλεγε πριν από 100 χρόνια ότι ένα αεροσκάφος θα μπορούσε να μεταφέρει τον αριθμό των επιβατών που μεταφέρει ένα τρένο, δεν θα το πιστεύαμε» καταλήγει ο Χέσελινκ.
HeliosPlus
