Μη σας φανεί παράξενο, εάν οι Παναλέξηδες, οι μισοί κομψοί και οι άλλοι μισοί προγάστορες, αγκαλιαστούν με το αριστερό και με το δεξί υψώσουν και πάλι σήμα «ν» της «νίκης» μετά την περάτωση της πιο επαίσχυντης εθνικής μειοδοσίας του 4ου και φαρμακερότερου Μνημονίου τους. Μαθημένες οι πλάτες των Ελλήνων, από τα ισοπεδωτικά χαλάζια και τον «λίβα που καίει τα σπαρτά»…
Θα ηχήσουν και πάλι τα νταούλια του Αλέξη, αλλά χωρίς χορούς κυκλωτερούς αλλά μόνον με τον καταθλιπτικό αντίλαλο μιας marche funèble, δηλαδή στον Σοπενικό ρυθμό του επικήδειου εμβατηρίου, γιατί όχι και στο Μεγαλοπαρασκευϊάτικο adagio του Albinoni.
Κατά τα άλλα, τσιμουδιά για τα πάνω από 85 δις Ευρώ, με τα οποία ζημιώθηκε η πατρίδα μας, στα λιγότερο από δύο χρόνια του Συριζανελικού λίβα, με τ’ αμέτρητα άσκοπα ταξίδια στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ…
Το μόνο που έμεινε από αυτές τις πολυδάπανες και αναποτελεσματικές μετακινήσεις, με τα ταγάρια, τα πιργάλια και τους τορβάδες στους ώμους, που εξισώθηκαν με το δρομολόγιο Αμπελόκηποι-Πατήσια, το μοναδικό λοιπόν «κέρδος» ήταν το τζιοκόντιο και κατ’ άλλους Σαρδόνιο ή κατεψυγμένο χαμόγελο του κ. Γιώργου Σταθάκη, ο οποίος επί δύο χρόνια και σε αμέτρητες δηλώσεις του τελείωνε με το ντροπιαστικό επιμύθιο «Την άλλη εβδομάδα βαδίζουμε προς το κλείσιμο της συμφωνίας».
Όσο για τον χαρίεντα σε γκριμάτσες, σε σφιχτά χαμόγελα και ανήσυχες βόλτες στα fora της ΕΕ, Ευκλείδη Τσακαλώτο, τι να πει κανείς. Ο άνθρωπος, έστω και με πολλές καθυστερήσεις, το αντιλήφθηκε ότι οι από καθέδρας φοβέρες προς τους συναδέλφους του των κάτω εδράνων της Βουλής, με αυτό το σπασμένο αγγλοσαξωνικό accent, κάθε άλλο παρά εξόργιζαν την αντιπολίτευση του δημοκρατικού τόξου. Με περίσσευμα καρδιάς και οι βουλευτές και ο ταπεινός γράφων τον κατέταξαν στις παραπολιτικές γραφικότητες… Και προσωπικά είμαι βέβαιος, ότι ο άδολος αυτός υπουργός και συμφοιτητής του κυρίου Στουρνάρα, νομοτελειακά θα διαχωρίσει τη θέση του από τις αντιδημοκρατικές και φιλομαδουριανές γερασμένες και ξοφλημένες σειρήνες…
Το θέμα μας όμως είναι τι τεύξεται η επιούσα, τι θα γίνει με το αύριο. Χωρίς κασσανδρικές δυσοίωνες μαντείες, θα φάμε «μια από τα ίδια»… Κατασκευή και νέων «εχθρών» και μάλιστα σε ρυθμό, που θα αιφνιδιάσει τον Σουλτάνο «Ερντογάν τον Μικρό». Το μαγαζί των «Κρέτσου-Ν.Παππά και Σία» θ’ αρχίσει και πάλι, ή ήδη άρχισε να βγάζει λαγούς με πετραχείλια από τα αντισυστημικά ημίψηλα των αγραβάτωτων. Νέα παζάρια, νέες αλχημείες με φυγόδικους του ποινικού δικαίου, για νέα κυβερνητικά κανάλια που θ’ απαξίωνε να τα δει και ο «αυτοκράτορας» της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονκ Ουν.
Το έργο θα έχει και συνέχεια: Νέες κόντρες με το Συμβούλιο της Επικρατείας και την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Νέα ναυάγια σε απόπειρες Μαδουροποίησης και Ερντογανοποίησης όχι μόνον στην ενημέρωση, αλλά και στις δομές του ίδιου του κράτους. Ο χορός καλά κρατεί. Ο ερίτιμος κύριος Γαβρόγλου με τον Νιτσεϊκό μύστακα προσλαμβάνει διαρκώς ως συμβούλους παραχαράκτες μιας ιστορίας που την ύμνησαν αμέτρητοι Γάλλοι, Αυστριακοί, Άγγλοι και υπερατλαντικοί φιλέλληνες. Όταν ο Ζακ Λάνγκ εισάγει υποχρεωτικά, στη διδακτέα ύλη των γαλλικών λυκείων τα Αρχαία Ελληνικά, ο ημέτερος υπουργός εξαπολύει τους έμπιστους συνεργάτες του, σε ανοίγματα προς τα αλυτρωτικά ανθελληνικά μορφώματα, που τα φοράμε ελέω «αντισυστημικών» πανεπιστημιακών κολάρο στον σβέρκο μας. Και ήδη οι αλεπούδες των βορείων συνόρων μας βγήκαν στο παζάρι και στα κοτέτσια. Όμως κότες δεν βρίσκουν και αλληλοτρώγονται. Καλή όρεξη και καλή χώνεψη!…
Τι να πει έπειτα κανείς για τη Συριζαϊκή Τριάδα Δημήτρη Παπαδημούλη, Κωνσταντίνας Κούνεβα και Στέλιου Κούλογλου, που τάχθηκαν με τη θλιβερή περιθωριακή μειοψηφία (35 αρνητικές ψήφοι έναντι της πλειοψηφίας των 450) του Ευρωκοινοβουλίου στο ψήφισμα για καταδίκη του φιλοδικτατορικού καθεστώτος και της γιαλαντζί «Μπολιβαριανής Επανάστασης» της Βενεζουέλας με τους 23 νεκρούς στα συλλαλητήρια, τα άδεια ράφια και τις παρακρατικές φονικές συμμορίες. Τι κρίμα, καλέ μου φίλε Στέλιο…
Υ.Γ. Κάποια αιωνίως ατάλαντα, αμαθή και χουλιγκανικά ανώνυμα τρολς της «Μεγάλης Σχολής» (Κουμουνδούρου), χωρίς να διαβάζουν τα άρθρα στις «γνώμες» εξαπολύουν οχετό από βρισιές υποκόσμου εναντίον των δημοκρατικών αρθρογράφων. Οι επώνυμοι δημοσιογράφοι δεν τους φοβούνται. Το έχουν αποδείξει. Τα τρολς εάν φοράνε παντελόνια, να πετάξουν τις μάσκες της Κουμουνδούρου και να ‘ρθουν ν’ αναμετρηθούν επωνύμως σε οποιαδήποτε δημόσια συνάντηση. Με αρουραίους των υπονόμων δεν κουβεντιάζουμε…
