Εντύπωση προκάλεσε το ότι ο Ζαν-Λικ Μελανσόν είναι ο μοναδικός από τους χαμένους των μεγάλων κομμάτων (Φιγιόν και Αμόν) που δεν σύστησε στους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν Μακρόν στον β’ γύρο. Την Τρίτη το βράδυ εγκαινίασε μια ιντερνετική ψηφοφορία ανάμεσα στους 440.000 φίλους του κόμματός του που είχαν εγγραφεί προεκλογικά με ένα κλικ στην ιστοσελίδα του, jlm2017.fr. Αυτοί έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε τρεις επιλογές: ψήφο στον Μακρόν, λευκό ή αποχή.
«Το Βήμα» ζήτησε από τον Πασκάλ Κοσί, καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Sciences-Po στο Παρίσι και ειδικό στη γαλλική Αριστερά, να εξηγήσει γιατί ο Μελανσόν τηρεί τη στάση αυτή:

«Η στάση του Μελανσόν είναι εντελώς συνεπής. Είναι πολιτικά σωστή. Εχοντας λάβει σχεδόν το 20% των ψήφων, εκπροσωπεί την τέταρτη πολιτική δύναμη με ποσοστό σχεδόν παραπλήσιο με των υπόλοιπων τριών. Επιπλέον, παρουσιάζεται ως ο ηγέτης της Αριστεράς όσον αφορά την κοινωνική και πολιτική της παράδοση.

Ως εκ τούτου, πρέπει να αποφασίσει τη στάση του και στη συνέχεια να προετοιμάσει τις βουλευτικές εκλογές (σ.σ.: στις 11 και 18 Ιουνίου). Αρνούμενος να υποστηρίξει τον Μακρόν, άνθρωπο της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς, ο Μελανσόν πλασάρεται στην αντιπολίτευση του μελλοντικού προέδρου. Μπορεί συνεπώς να ελπίζει ότι τον Ιούνιο θα είναι ο εκπρόσωπος της κύριας αντιπολιτευτικής δύναμης της Αριστεράς. Μπορεί ακόμη και να περιθωριοποιήσει τον Μακρόν, ο οποίος δεν θα λάβει πλειοψηφία.

Από άποψη δόγματος και κοινωνικής εκπροσώπησης, ο Μελανσόν είναι επίσης συνεπής. Ο Μακρόν εκπροσωπεί την αστική μπουρζουαζία της Κεντροαριστεράς, η οποία μειοψηφεί (έλαβε λιγότερο από 25% στον α’ γύρο). Επομένως ο Μελανσόν δίνει ραντεβού με την ανασύνθεση της νεοκομμουνιστικής αντιφιλελεύθερης Αριστεράς.

Απέναντι στο Εθνικό Μέτωπο, δεν παίρνει κανένα ρίσκο. Το συγκεκριμένο κόμμα εδραίωσε το εκλογικό του σώμα από τον α’ γύρο. Τα προπύργιά του είναι στέρεα. Εκείνα του Μελανσόν βρίσκονται αλλού, στην περιφέρεια του Παρισιού, στα προάστια όπου ζουν πολλοί μη ευρωπαϊκής καταγωγής. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα ψηφίσουν Μακρόν και θα ψηφίσουν μόνο οριακά το Εθνικό Μέτωπο. Το ίδιο ισχύει για τα κομμουνιστικά προπύργια της Νοτιοδυτικής και Κεντρικής Γαλλίας. Βλέπουμε δύο εκλογικά σώματα απολύτως προσδιορισμένα σχολιάζει ο κ. Κοσί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ