Ψάρι και συμπάθεια

«Μου είναι πολύ συμπαθής η υπουργός Τουρισμού Ελενα Κουντουρά. Αλλά, βρε παιδί μου, τι κάρμα που είχε αυτό το κορίτσι…» μου έλεγε η Μέρσυ. «Τι εννοείς;» τη ρώτησα. «Ε, να. Από τον Serge Lutens στον Πάνο Καμμένο δεν το λες και το καλύτερο που μπορεί να σου τύχει» μου απάντησε. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο «μάγος» Lutens ήταν επί σειρά ετών καλλιτεχνικός διευθυντής της γιαπωνέζικης εταιρείας καλλυντικών Shiseido και υπεύθυνος για μερικές από τις πιο εντυπωσιακές διαφημιστικές της καμπάνιες. Εδώ και αρκετό καιρό είναι δημιουργός μερικών από τα πιο αποκλειστικά αρώματα στον κόσμο. «Εντάξει, από το μακιγιάζ Καμπούκι, στο πολιτικό Καμπούκι» της είπα.

«Ανάστατα είναι τα κούγκαρ της Αθήνας. Το αναπτερωμένο ηθικό τους για το γεγονός ότι επανήλθαν στη μόδα μετά τη νίκη του Εμανουέλ Μακρόν, στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, βυθίστηκε στα Τάρταρα μετά την ανακοίνωση για περαιτέρω περικοπές συντάξεων, που θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη γενικότερη κοινωνική τους παρουσία» μου έλεγε η Μέρσυ. Απορώ γιατί αυτό το κορίτσι είναι φίλη μου και δεν είναι λογίστρια της Βελκουλέσκου.

«Το στυλ δεν έχει ηλικία» μου είπε ενθουσιασμένη η Αέλια στο τηλέφωνο. «Ναι, αλλά εγώ κι εσύ έχουμε» την έκοψα. Κρατούσε στα χέρια της το τελευταίο τεύχος της αμερικανικής Vogue. «Δεν διάβασες τους ύμνους που γράφει το αγαπημένο μου περιοδικό για τη διαφήμιση της Λορίν Χάτον;» με ρώτησε. «Δεν διαβάζω, με διαβάζουν» της απάντησα. Μου εξήγησε ότι η Λορίν πρωταγωνιστεί στη νέα καμπάνια εσωρούχων του Calvin Klein. Της ευχήθηκα στα 73 της να πρωταγωνιστεί στην καμπάνια της Migato. Μου έκλεισε το τηλέφωνο.

Ακούγοντας την Αέλια μού ήρθε στον νου το δίλημμα που αντιμετωπίζω αυτόν τον καιρό. Θέλω να κλείσω εισιτήρια για τη φθινοπωρινή εβδομάδα Μόδας και δεν ξέρω ποια πόλη να επιλέξω. Το Παρίσι; Το Μιλάνο; Τη Νέα Υόρκη; O 79χρονος Λορέντσο Ρίβα, ένας από τους πιο αγαπημένους ιταλούς σχεδιαστές, ιδιαίτερα γνωστός για τα περίφημα νυφικά του, δεν έχει ακόμη ανακοινώσει σε ποια από αυτές τις πόλεις θα κάνει το comeback του με τη νέα του «χρυσή» κολεξιόν. Δεν ξέρετε πόσο είχα στενοχωρηθεί πριν από δύο χρόνια στο άκουσμα της είδησης ότι η φίρμα του οδηγείται σε πτώχευση. Ο ίδιος πάντως δεν το βάζει κάτω! Οι πληροφορίες μου λένε ότι θα παρουσιάσει υπέρκομψες δημιουργίες υψηλής ραπτικής και νυφικά, φυσικά. Οι τιμές τους; Από 15.000 έως 20.000 ευρώ. Λογικό ποσό, αν σκεφτεί κανείς πως αγοράζοντας ένα «κομμάτι» μπαίνεις στη λίστα των λαμπερών γυναικών που έχει ντύσει ο Ρίβα. Ανάμεσά τους η Βίρνα Λίζι, η Γουίτνι Χιούστον, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, η Πενέλοπε Κρους, η Τζέρι Χολ και η Κιάρα Μαστρογιάνι.

Εσπασα το κεφάλι μου να βρω τι μου θυμίζει το όνομα Λούκα Μελίλι. Τελικά τα κατάφερα: ήταν ο οργανωτής του μυθικού γάμου δύο ινδών φίλων μου στον Αγιο Μαυρίκιο. Με είχε εντυπωσιάσει τόσο, που θεώρησα αυτονόητη την επιλογή του από το ζεύγος Τραμπ για το λαμπερό γκαλά που ετοιμάζονται να δώσουν στην Ταορμίνα στις 26 και 27 Μαΐου, στο πλαίσιο της G7. Ο 39χρονος Σικελός ανήκει στους διασημότερους οργανωτές κοσμικών events και έχει ως σήμερα συνεργαστεί με «βαριά» ονόματα όπως ο Μπιλ Γκέιτς και με πολλούς λαμπερούς αστέρες του Χόλιγουντ. Οι πληροφορίες μου λένε ότι οι εορταστικές βραδιές των Τραμπ στην Ταορμίνα θα είναι δύο: η πρώτη θα έχει έντονο μεσογειακό «άρωμα», η δεύτερη θα είναι ένα υψηλής αισθητικής gala. «Σε ποια από τις δύο θα εκραγεί η Μελάνια;» με ρώτησε η Μέρσυ. «Ρώτα τον Κιμ» της απάντησα.

«Ποιο είναι το νόημα της ζωής τελικά;» ρώτησα τη Μέρσυ σε φιλοσοφική διάθεση. «Ενα χτένισμα από τον Τρύφωνα Σαμαρά» μου απάντησε. «Και ποια είναι η επιτομή της μιζέριας στη ζωή;» ξαναρώτησα. «Να παρακολουθείς την καριέρα της Ιζαμπέλας Σασλόγλου, Σίβυλλα» μου είπε. «Οταν κοιτάξεις πολύ την άβυσσο, η άβυσσος θα σε κοιτάξει κι αυτή» κατέληξε η Μέρσυ καθώς έβγαζε μια selfie.

Diamonds are for Λίτσα

Δεν ξέρω αν σας το έχω ξαναπεί, αλλά είμαι φανατική βιβλιόφιλη. Εφέτος λοιπόν θέλησα να γιορτάσω την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου συνδυάζοντας το τερπνό μετά του ωφελίμου. Με ποιον τρόπο; Κάνοντας ένα ταξίδι σε κάποιο από τα πολυτελή ξενοδοχεία όπου οι αγαπημένοι μου συγγραφείς έγραψαν μερικές από τις ωραιότερες σελίδες τους. Δεν ήξερα όμως ποιο να διαλέξω. Το Brown’s του Λονδίνου όπου ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ έγραψε το περίφημο «Bιβλίο της Ζούγκλας» και η Αγκαθα Κρίστι το «Ξενοδοχείο Μπέρτραμ;». Μήπως το L’Hotel στο Παρίσι όπου πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ο Οσκαρ Ουάιλντ; Εκεί που ήμουν σχεδόν έτοιμη να κάνω κράτηση στο Wonderland House του Μπράιτον για να ζήσω από κοντά την ατμόσφαιρα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων», μου ήρθε στο μυαλό το Balmoral στο Εδιμβούργο όπου η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ έγραψε το τέλος του Χάρι Πότερ και, φυσικά, το Grand Hotel του Μιλάνου όπου πέρα από σπουδαίους συγγραφείς από τα σαλόνια του πέρασαν λαμπερές προσωπικότητες της μουσικής (ο Βέρντι, η Κάλλας, ο Καρούζο), του κινηματογράφου (ο Βισκόντι) και του θεάτρου (ο Τζόρτζιο Στρέλερ). Τελικά, έμεινα στην Αθήνα ακούγοντας Λίτσα Διαμάντη.