Με το «καλημέρα» της νέας προεκλογικής εκστρατείας που ξεκίνησε στη Γαλλία για τον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών, η Μαρίν Λεπέν αποφάσισε να αλλάξει τακτική.
Πήρε «άδεια» από το Εθνικό Μέτωπο, ώστε να παρουσιαστεί στο εκλογικό σώμα ως υπερκομματική. Το ανακοίνωσε αιφνιδίως σε συνέντευξη που παραχώρησε το France 2.
«Πλησιάζουμε σε μια αποφασιστική στιγμή. Πάντα θεωρούσα ότι ο πρόεδρος είναι ο πρόεδρος όλων των Γάλλων και ότι πρέπει να συνενώνει όλους τους Γάλλους. Αυτό είναι μια πεποίθησή μου, αλλά είναι απαραίτητο να περάσουμε από λόγια στις πράξεις. Για αυτό αποχωρώ από την προεδρία του Εθνικού Μετώπου» δήλωσε.
Η πρώτη αλήθεια: Η Λεπέν με την ιδιότητα της αρχηγού του Εθνικού Μετώπου κέρδισε στον πρώτο γύρο 7,6 εκατομμύρια ψήφους, το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει πετύχει ποτέ το κόμμα. Περίπου 2,8 εκατομμύρια περισσότερους από τον πατέρα της, Ζαν Μαρί, το 2002. Τότε ο Ζαν Μαρί Λεπέν πέταξε έξω από τον β’ γύρο τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπέν και αναμετρήθηκε στον β’ γύρο με τον νυν πρόεδρο Ζακ Σιράκ.
Η δεύτερη αλήθεια: Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, που τουλάχιστον στον α’ γύρο έπεσαν μέσα, το έδαφος που έχει να καλύψει σε δύο εβδομάδες είναι τεράστιο. Κινείται στο 38% με τον Εμανουέλ Μακρόν να είναι πάνω από το 60%. Ο Ζακ Σιράκ βέβαια το 2002 κέρδισε τον Ζαν Μαρί Λεπέν στον β’ γύρο με 82,2%. Aλλά τότε ήταν άλλη εποχή. Ιδίως για τη γαλλική δεξιά.
Σε κάθε περίπτωση, η απόσταση για την Μαρίν Λεπέν είναι μεγάλη. Και έχει απέναντί της το σύνολο του πολιτικού κόσμου που ψήφισε ήδη Μακρόν. Εξαίρεση ο Μελανσόν, ο οποίος απλώς δήλωσε ότι δεν στηρίζει κανέναν…
Η στρατηγική της, όπως επισημαίνουν οι πολιτικοί παρατηρητές στη Γαλλία, είναι να παρουσιάσει τον εαυτό της ως την πραγματική επιλογή για την Γαλλία που μάχεται κατά της «άγριας παγκοσμιοποίησης». Εκείνη αγαπά τη Γαλλία, ο αντίπαλός της δεν την αγαπά.
Ελπίζει σε ψηφοφόρους της δεξιάς, δανειζόμενη ατάκες που χρησιμοποίησε ο Φρανσουά Φιγιόν στην προεκλογική εκστρατεία κατά του Μακρόν: δεν είναι παρά ο «προστατευόμενος» του Ολάντ, οπότε γιατί ένας ψηφοφόρος της δεξιάς που δεν ψήφισε ποτέ τον σοσιαλιστή Ολάντ να ψηφίσει τον υπουργό Οικονομικών του;
Και αν το πολιτικό κατεστημένο που οι Γάλλοι έβγαλαν από την πόρτα στον πρώτο γύρο των εκλογών είναι τώρα στο πλευρό του Μακρόν, γιατί ο ψηφοφόρος του β’ γύρου να το φέρει πίσω από το παράθυρο;
Αυτά θα είναι τα επιχειρήματά της. Και αυτά θα πει στον Μακρόν και τους τηλεθεατές στο ντιμπέιτ που θα γίνει στις 3 Μαΐου.
Δύο κόσμοι αντίθετοι στη μάχη
Κατά τα άλλα, άβυσσος χωρίζει το πρόγραμμα των δύο υποψηφίων για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Ο 39χρονος Μακρόν υπόσχεται να τηρήσει τη δέσμευση που ισχύει για όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης για έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ, ευέλικτη εβδομάδα εργασίας σε επίπεδο ωραρίου (πάνω από 35 ώρες για τους νεότερους και κάτω από 35 ώρες για τους μεγαλύτερους), όπως και κατάργηση 120 χιλιάδων θέσεων εργασίας στο Δημόσιο.
Έχει επίσης ταχθεί υπέρ της μείωσης των φόρων, αλλά και «α λα καρτ» συνταξιοδότησης, ανάλογα με τα χρόνια εργασίας.
Θέλει μια ανοικτή κοινωνία, δεν συμμερίζεται τις απόψεις για αφαίρεση της ιθαγένειας από τους καταδικασθέντες για τρομοκρατικές επιθέσεις, ενώ εκτιμά ότι η παρουσία προσφύγων θα ενισχύσει μακροπρόθεσμα την οικονομία.
Εκφράζει ακόμα σοβαρές επιφυλάξεις για τη διατήρηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, σημειώνοντας ότι προκύπτουν και ζητήματα ατομικών ελευθεριών.
Η 48χρονη Μαρίν Λεπέν είναι γνωστή για τις θέσεις που έχει στο θέμα της μετανάστευσης, των αλλοδαπών που ζουν στη Γαλλία και του Ισλάμ.
Στην οικονομία είναι πιο κοντά στις ιδέες του προστατευτισμού που προωθεί στις ΗΠΑ ο Τραμπ: έχει μιλήσει για την επιβολή φόρου 3% στις εισαγωγές, με στόχο τα χρήματα αυτά να δοθούν σε εργαζόμενους που λαμβάνουν κάτω από 1.500 ευρώ μηνιαίως.
Δεσμεύεται να διατηρήσει το 35ωρο και να κατεβάσει το όριο συνταξιοδότησης στα 60 έτη.
Επίσης, έχει δηλώσει ότι θέλει να εθνικοποιήσει τις εταιρείες που διαχειρίζονται τους αυτοκινητοδρόμους, να αυξήσει τα κονδύλια για τις Ένοπλες Δυνάμεις, την έρευνα και τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Θέλει επίσης να γίνει δημοψήφισμα για την ΕΕ με στόχο την έξοδο, ενώ για την ίδια η Ζώνη Σένγκεν είναι «κόκκινο πανί» και πρέπει να μην δεσμεύει τη Γαλλία: κοινώς η χώρα θα κλείσει τα σύνορά της και οι έλεγχοι θα είναι πλέον αυστηροί.
Όσο για τη ρήξη με την ΕΕ, θεωρεί ως αντίβαρο τη βελτίωση των σχέσεων και την προσέγγιση με τη Ρωσία του Πούτιν.
Σκληρή στα θέματα μετανάστευσης με περιορισμό της εισόδου νέων, άμεση απέλαση όσων έχουν καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα, μη πρόσβαση των παράνομων σε υπηρεσίες Υγείας και αφαίρεση ιθαγένειας σε όσους έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειας.
