«Και όμως υπάρχει χαρά», έτσι έχει ονομάσει την παράσταση που άρχισε την Παρασκευή 21 Απριλίου και θα επαναληφθεί την ερχόμενη Παρασκευή 28 του μηνός στη δημοφιλή μουσική σκηνή Passport Κεραμεικός Upstairs η Πέννυ Μπαλτατζή. Δεν γίνεται να μη σκεφτείς ότι τον ισχυρισμό του τίτλου τον επιβεβαιώνει η ίδια άμα τη εμφανίσει: όμορφη, εύθυμη, σπινθηροβόλα.
«Προσπαθώ να παίξω με το φως και το σκοτάδι, δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο» εξηγεί η ίδια σχετικά με την επιλογή της να ποντάρει στην ύπαρξη της χαράς σε μια εποχή που μοιάζει να μην τη χωράει, «ακόμη και στην πιο μεγάλη κατήφεια, την πιο ζοφερή κατάσταση, αν λίγο ξεσκονίσεις την ψυχή σου θα δεις και την καλή πλευρά. Αξίζει να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε και να μη σκεφτόμαστε συνεχώς ό,τι δεν έχουμε αποκτήσει, γιατί έτσι ξεχνάμε να ζήσουμε, αφήνουμε τις στιγμές να περνάνε χωρίς να τους δίνουμε νόημα. Πιστεύω πως ερχόμαστε από το φως και επιστρέφουμε στο φως, δεν γίνεται στο ενδιάμεσο διάστημα, σε αυτό που λέμε ζωή, να αφήνουμε το σκοτάδι να νικήσει. Πιστεύω πολύ στη δύναμη που έχουμε, κάνοντας το καλό, να επικοινωνούμε και να παρασυρόμαστε ο ένας από τον άλλον. Θέλει δύναμη να χαμογελάς, δεν είναι εύκολο, όμως πρέπει να είμαστε ανοιχτοί».
Στο Passport Κεραμεικός Upstairs η νεαρή τραγουδίστρια παίζει κομμάτια από τους «Penny & the Swingin’ Cats», το σχήμα με το οποίο τη γνωρίσαμε. Παρουσιάζει όμως και πέντε νέα τραγούδια από το προσωπικό άλμπουμ της που θα κυκλοφορήσει κατά πάσα πιθανότητα το ερχόμενο φθινόπωρο (το «Στην Τρούμπα την Καστέλλα» ήδη ακούγεται στα ραδιόφωνα). «Τραγουδάμε λαϊκά κομμάτια, διασκευάζουμε το «Μ’ αρέσεις» που ξέρουμε από τις αδελφές Καλουτά, το «Θα ‘θελα να ‘μουνα εκείνη που αγαπάς» που έχει πει η Μαίρη Λω, το «Χθες το βράδυ» της Στέλλας Γκρέκα, αλλά και πιο πρόσφατα, όπως το «Ξανά Μανά» της Αννας Βίσση, που είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι, ανάλαφρο, ωστόσο χωρίς καθόλου ρηχό στίχο –τα περνάει τα μηνύματά του».
Οσοι την αγάπησαν από τις σουίνγκ περιπέτειες των «Penny and the Swingin’ Cats» ας μη φοβηθούν την επόμενη φάση στην οποία έχει περάσει: «Εχει παραμείνει ίδια η διάθεσή μου, η ψυχή μου, όπως αναλλοίωτες παραμένουν η αγάπη και η όρεξή μου για αυτό που κάνω. Ο κόσμος που παρακολουθεί την πορεία μου ξέρει ότι μου αρέσει να πειραματίζομαι, ότι αγαπώ την καλή μουσική και ότι δεν θέλω να οριοθετώ τον εαυτό μου, ούτε τη δημιουργικότητά μου. Οι Swingin’ Cats ήταν ένα πρότζεκτ που αγάπησα πολύ και ευνοήθηκε από την εποχή, όμως με περιόρισε κάπως, ακόμη και το όνομά του δεν με άφηνε να ξεφύγω πολύ, με καθοδηγούσε. Ηθελα να δώσω κι άλλα πράγματα, καινούργια και αυτά μόνο μπορεί να περιμένει το κοινό από μένα».
Πέρα από πολύ καλή τραγουδίστρια, η Πέννυ Μπαλτατζή είναι και ταλαντούχα τραγουδοποιός. Μέχρι στιγμής έχει ηχογραφήσει, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα, δικά της κομμάτια. Δεν θα ήθελε να πει τραγούδια άλλων; «Μέχρι τώρα δεν έχει έρθει στα χέρια μου υλικό που να θέλω να το υπηρετήσω. Θα ήθελα πολύ να ερμηνεύσω και τραγούδια άλλων δημιουργών, η βασική μου ιδιότητα δεν είναι, ούτως ή άλλως, αυτή της τραγουδοποιού, τραγουδίστρια είμαι και γράφω μουσική, όμως η ενασχόλησή μου με τον στίχο προέκυψε σχεδόν από ανάγκη». Συμφωνεί με την άποψη πως δεν βγαίνουν καλά τραγούδια σήμερα; «Βγαίνουν πολλά καλά τραγούδια. Κρίση υπάρχει και στον τομέα μας, όπως σε όλους τους τομείς, όμως νομίζω πως το βασικό πρόβλημα στη μουσική είναι ότι βομβαρδιζόμαστε από τόση πληροφορία που στο τέλος μπερδευόμαστε – έτσι πώς να ξεχωρίσει κάτι, πώς να καταλάβουμε την αξία του; Να πω όμως και κάτι ευχάριστο, νομίζω ότι υπάρχουν σήμερα τόσο καλοί νέοι μουσικοί, ειδικά της νεότερης γενιάς. Παιδιά που τα ακούς να παίζουν και χαίρεται η ψυχή σου».
HeliosPlus
