Η αναθεώρηση του περιβόητου Obamacare σκοντάφτει, η αναθεώρηση του φορολογικού με τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης παραπαίει, η αύξηση των δαπανών για τις υποδομές καρκινοβατεί. Μία προς μία οι προεκλογικές υποσχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ αποδεικνύονται δύσκολο να εφαρμοστούν και οδεύουν άλλες προς αναβολή και άλλες προς εγκατάλειψη. Και όμως, η Γουόλ Στριτ «πετάει». Γιατί τόσο πολλοί μάνατζερ μεγάλων επιχειρήσεων και κυρίως τόσο πολλοί επενδυτές εκφράζουν ενισχύοντας τη νεοϋορκέζικη αγορά την εμπιστοσύνη τους στο μέλλον της αμερικανικής οικονομίας κατά την εποχή Τραμπ, που μόλις ξεκίνησε;
Στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να δώσει μιαν απάντηση ο Αντριου Ρος Σόρκιν των «New York Times». Ο συνεργάτης της εφημερίδας θεωρεί ότι το μεγάλο στοίχημα του κόσμου των επιχειρήσεων που σπέρνει την αισιοδοξία σε μάνατζερ και μετόχους είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο. Είναι, συγκεκριμένα, η υπόσχεση που έχει δώσει ο Ντόναλντ Τραμπ να παρέμβει στο πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων και της αγοράς προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσής του από τους πολλούς, κατά την άποψή του, περιορισμούς.
Υπάρχει, επίσης, ακόμη μια παράμετρος που τα ΜΜΕ και οι αναλυτές έχουν υποτιμήσει σημαντικά γράφει ο Σόρκιν: είναι τα πρόσωπα που έχει διορίσει ο Τραμπ σε νευραλγικές θέσεις. Οι άνθρωποι στους οποίους έχει εμπιστευθεί αξιώματα με σημαντική εξουσία και επιρροή που έχουν τη δυνατότητα να δώσουν μονομερώς στίγμα και κατεύθυνση στην επιχειρηματική Αμερική. Παρακάμπτοντας δηλαδή το Κογκρέσο.
Επιχειρηματική αριστοκρατία
«Ο πλέον ευκατάστατος Πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί ο ίδιος ένα νέο παράδειγμα. Και οι άνθρωποι που έχει επιλέξει για συνεργάτες του προέρχονται επίσης από τα υψηλότερα κλιμάκια του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας. Πρόκειται για ανθρώπους με ευθείες αναφορές στις έννοιες του κέρδους και της οικονομικής ανάπτυξης» γράφει ο αναλυτής των «ΝΥΤ».
«Ουδείς το διατυμπανίζει αλλά φαίνεται πως η επιχειρηματική αριστοκρατία που έχει εγκαταστήσει ο Τραμπ στα υψηλότερα κυβερνητικά αξιώματα είναι πιο σημαντική από τους νόμους και τους κανόνες που καταγράφονται στο χαρτί» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Σόρκιν. Και ο ίδιος ο Τραμπ δεν παύει να επαναλαμβάνει ότι «θα εξαφανίσουμε από προσώπου γης αυτές τις τρομερές νομοθετικές ρυθμίσεις που μας έχουν βάλει επάνω στα κεφάλια μας», όπως έκανε την περασμένη Τρίτη μιλώντας σε μια ομάδα διευθυνόντων συμβούλων εταιρειών όπως η Citigroup, η MasterCard και η JetBlue.
Το νομικό γραφείο Wachtell, Lipton, Rosen & Katz σε σημείωμα που έστειλε στους πελάτες του σημειώνει ότι ο διορισμός από τον Τραμπ των συγκεκριμένων ανθρώπων για να εποπτεύουν τον τραπεζικό τομέα θα έχει στον κλάδο μεγαλύτερες επιπτώσεις από όσες θα είχαν ενδεχόμενες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις! Δεν είναι όμως μόνο ο τραπεζικός τομέας που περιμένει «να του λύσουν τα χέρια» για να λειτουργήσει πιο ελεύθερα. Είναι και οι τομείς της ενέργειας (φροντίζει γι’ αυτό ο υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, μέχρι πρότινος επικεφαλής της Exxon Mobil), της υψηλής τεχνολογίας, των μέσων ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.
Το γραφείο ενθάρρυνε τον Τραμπ να διορίσει περισσότερους ανθρώπους με ελεύθερο πνεύμα, «στελέχη που θα ανατρέψουν τη φιλοσοφία ενός ασφυκτικά στενού ρυθμιστικού πλαισίου επιχειρηματικής δράσης που έχει στήσει η διακυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα». Εμπρός για τις φούσκες (και τις κρίσεις) του μέλλοντός μας δηλαδή…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
