Αυτή την στιγμή, δημιουργείται, κατά την γνώμη μου, μια τεχνητή ευφορία από το πρωθυπουργικό κατά κύριο λόγο περιβάλλον. Σύμφωνα λοιπόν με το κυβερνητικό στρατόπεδο, οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν συμφωνήσει σε όσα μέτρα (και αντίμετρα) χρειάζονται έτσι ώστε να κλείσει η καταραμένη αξιολόγηση και να επιστρέψουμε επιτέλους, το συντομότερο δυνατόν, στην κανονικότητα.
Μακάρι να έχουν έτσι τα πράγματα αλλά, ως άπιστος Θωμάς, πολύ το αμφιβάλλω.
Εάν είναι όπως τα παρουσιάζουν οι κυβερνώντες, για ποιο λόγο χρειάζεται να επιστρέψουν στην Αθήνα οι ανόητοι (όπως έχουν χαρακτηρισθεί στο παρελθόν) τεχνοκράτες; Και πόσο χρονικό διάστημα θα χρειασθεί έτσι ώστε, τα συγκεκριμένα μέτρα, που θα στενοχωρήσουν (εκ του ασφαλούς μετά το Πάσχα) τον ελληνικό λαό, να ληφθούν, πόσω μάλλον να ενεργοποιηθούν;
Επιπλέον, δεν αποτελεί άγραφο κανόνα ότι όταν καταλήγουν δύο (αντιμαχόμενες) πλευρές σε συμφωνία, αυτή ενεργοποιείται άμεσα έτσι ώστε να μην υπάρχουν τα καλούμενα παρατράγουδα τα οποία θα ρισκάρουν τον εκτροχιασμό της; Εάν λοιπόν ο παραπάνω άγραφος κανόνας έχει βάση, για ποιο λόγο δεν βρίσκονται ήδη οι της Τρόικα στην Ελλάδα; Δεν είναι πιο πιθανό ότι όταν αυτοί επιστρέψουν, μετά το Πάσχα, στην Αθήνα τότε η όλη διαπραγμάτευση θα ξεκινήσει, με ότι αυτό συνεπάγεται, πάλι από την αρχή;
Ακόμα χειρότερα: Μήπως έχει λάβει χώρα εκτενής ανασχηματισμός έτσι ώστε να απαλλαγεί η κυβέρνηση από τα Δραχμοφρουρικά βαρίδια με στόχο την προώθηση της όποιας συμφωνίας; Για να το διατυπώσω με μεγαλύτερη σαφήνεια: Έχει αλλάξει κατάτι η σύνθεση αλλά και η αριστερή ιδεοληψία της σημερινής κυβέρνησης έτσι ώστε να ελπίζουμε, με βάσιμο τρόπο, ότι η όποια συμφωνία θα κλείσει αυτή τη φορά;
Συγγνώμη που εκφράζω ανεξέλεγκτο σκεπτικισμό αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι τίποτα δεν έχει ακόμα κλείσει οπότε δυστυχώς θα οδηγηθούμε, με ότι αυτό συνεπάγεται, στο ορόσημο της 20ης Ιουλίου οπότε θα κληθούμε να πληρώσουμε 3,9 δις Ευρώ στην ΕΚΤ… Μακάρι να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις μου…
