Το Υπουργείο Παιδείας έχει αρχίσει διάλογο για τη δημιουργία ενιαίου χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ένας διάλογος, όμως, πρέπει να κινείται σε ένα πλαίσιο με στόχο να οδηγεί στα μέσα για την επίτευξη κάποιου καθορισμένου σκοπού. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις θα έχει χαοτικό χαρακτήρα και θα επιτείνει την ήδη υπάρχουσα σύγχυση…
Ποιος πρέπει να είναι ο σκοπός;
Η προετοιμασία μιας εκπαιδευμένης πατρίδας στην οποία οι πολίτες της θα αξιοποιούν με έξυπνο τρόπο τη γνώση.
Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός πρέπει πρώτα να υπάρχει η προετοιμασία του μορφωμένου πολίτη, γεγονός που προϋποθέτει μια καλά οργανωμένη και λειτουργούσα μέση εκπαίδευση (ΜΕ).
Η ΜΕ είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τι περιμένουμε από την τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Να εκπαιδεύει ανθρώπινο δυναμικό που να αφομοιώνει και να χρησιμοποιεί τη γνώση και μαζί να προετοιμάζει εκείνους που θα παράγουν νέα γνώση, τους ερευνητές.
Ποιες είναι οι ανάγκες της χώρας και σε ποιους τομείς;
Όσον αφορά τις κλασικές σπουδές η χώρα μας έχει τις προϋποθέσεις και πρέπει να καταστεί διεθνές κέντρο με ιδιαίτερη έμφαση την αρχαιολογία και τη φιλοσοφία.
Οι σπουδές στα άλλα αντικείμενα της γνώσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και τις ιδιαίτερες ανάγκες της χώρας (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διατροφή, διαχείριση πολιτισμού,…).
Ο φοιτητικός πληθυσμός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας είναι λίαν υπερβολικός με συνέπεια την υποβάθμισήτης λόγω αδυναμίας επαρκούς εκπαίδευσής του.
Τι πρέπει να κάνουμε;
Να περιορίσουμε τον αριθμό των εκπαιδευομένων και να ενισχύσουμε σε ανθρώπινο δυναμικό και υποδομές τα ΑΕΙ. Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από υψηλού επιπέδου επιστήμονες και από καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό με δεξιότητες.
Τι συμβαίνει σήμερα;
Πληθωρισμός παντού, σε προπτυχιακούς φοιτητές, σε τμήματα στα ΤΕΙ, σε μεταπτυχιακά προγράμματα και φυσικά σε ανεργία.
Μήπως η άκριτη αναβάθμιση έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση;
Στην πατρίδα μας βρίσκεις εύκολα κάποιον με μεταπτυχιακό δίπλωμα και δύσκολα κάποιον που μπορεί να στρίψει μια βίδα…
Αν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προβληματίζεται σοβαρά για την ανώτατη εκπαίδευση και το ρόλο της στην πορεία της χώρας, οφείλει να θεωρήσει τα συστατικά της υπάρχουσας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ως υλικά οικοδόμησης του μελλοντικού χώρου της γνώσης. Όλα τα υλικά δεν χρειάζονται, η αξιολόγησή τους και οι εμπειρίες άλλων κοινωνιών μπορούν να βοηθήσουν στην αξιοποίησή εκείνων των υλικών που απαιτούνται για την προσέγγιση του σκοπού, που δεν είναι άλλος από την ένταξη της κοινωνίας μας στις «έμπειρες» της Ε.Ε.
Η προσπάθεια που έχει ήδη αρχίσει θυμίζει «το απόψε αυτοσχεδιάζουμε» και είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς ότι αυτή μπορεί να οδηγήσει κάπου εκτός από το ανακατωμένο σήμερα… την ενιαία αλάνα της εκπαίδευσης…
Είναι τόσο δύσκολο να σκεφτεί με βάση τη λογική η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας;
