Ο Σόιμπλε τραβάει το σκοινί αλλά δεν θέλει να το σπάσει

Η έλλειψη συμφωνίας στο EuroWorking Group δεν προκάλεσε έκπληξη στο Βερολίνο. «Είναι το αποτέλεσμα της σκληρής γραμμής του Σόιμπλε» λέει ο χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Κρίστιαν φον Στέτεν. Ο γερμανός υπουργός επιδιώκει το κλείσιμο της αξιολόγησης με τους δικούς του όρους, εκείνους δηλαδή που έχει συμφωνήσει με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι αναβολές και οι καθυστερήσεις αποτελούν μέρος ενός powergame που προφανώς αποδίδει. Με εξαίρεση το Εργασιακό, η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη ενδώσει σε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών.

Παρόμοια είναι η άποψη του εκπροσώπου των Πρασίνων στην Επιτροπή Προϋπολογισμού Σβεν-Κρίστιαν Κίντλερ. «Είμαστε μάρτυρες μιας εξέλιξης που βασίζεται στον συμβιβασμό ΔΝΤ – Βερολίνου» λέει. «Από αυτόν προκύπτει μια lose-lose κατάσταση για την Ελλάδα, μια διπλή απώλεια. Τακτικοί ελιγμοί, όπως η καθυστέρηση της επιστροφής των τεχνικών κλιμακίων των θεσμών στην Αθήνα, αποτελούν αναπόφευκτα σύνδρομα αυτής της εξέλιξης». Ο «βρώμικος» αυτός συμβιβασμός προσθέτει στηρίζεται από τη μια στην υποχώρηση του ΔΝΤ στο θέμα του χρέους για την περίοδο μέχρι τις γερμανικές εκλογές και από την άλλη στην αποδοχή εκ μέρους των ευρωπαϊκών θεσμών των αξιώσεων του ΔΝΤ για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους.

«Μοναξιά»: Αυτή η λέξη, σύμφωνα με τον ίδιο, χαρακτηρίζει όσο ποτέ άλλοτε την κατάσταση της ελληνικής κυβέρνησης. Και αυτή είναι επίσης, σύμφωνα με τον κ. Κίντλερ, που επιτρέπει στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να τραβάει το σκοινί, χωρίς ωστόσο να θέλει να το σπάσει. «Ο Σόιμπλε μπορεί να παίρνει κάθε τι από τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ξέρει ότι αυτός δεν θέλει να πάει σε εκλογές στις οποίες θα έχανε τα πάντα» προσθέτει.

«Δεν θέλουμε να γίνει η Ελλάδα αντικείμενο του προεκλογικού αγώνα» βεβαιώνει ο εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μίχαελ Στίμπγκεν. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι Σοσιαλδημοκράτες καθώς και τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, η Linke (Αριστερά) και οι Πράσινοι. Σύμφωνα με τον κ. Στίμπγκεν, υπάρχει μια άτυπη «συμφωνία σιωπής». «Μας φτάνει το Brexit στο οποίο καταναλώνουμε όλες τις δυνάμεις μας» λέει. Μια επιστροφή στη συζήτηση για την ελληνική κρίση, που θα συμπεριλάμβανε αναπότρεπτα το Grexit, θα δημιουργούσε την εντύπωση ότι η ευρωζώνη βρίσκεται υπό διάλυση.

Ταυτόχρονα θα αφύπνιζε τους οπαδούς του Grexit και μέσα στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα που βρίσκονται προς το παρόν σε χειμερία νάρκη. Ο αριθμός τους, σύμφωνα με υπολογισμούς, ανέρχεται ήδη σε 100 –σε σύνολο τριακοσίων.

Ομως άλλες οι βουλές των βουλευτών και άλλες οι βουλές του Κυρίου –ήτοι του κ. Σόιμπλε. Ο τελευταίος εμμένει στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα χωρίς να αποδέχεται όμως τους όρους του τελευταίου –το (άμεσο, ή έμμεσο) «κούρεμα» του χρέους. Χαρακτηριστικό γι’ αυτό είναι η απάντηση του υπουργείου Οικονομικών σε σχετικό ερώτημα του «Βήματος». Αυτή παραπέμπει στη δήλωση του Eurogroup του Μαΐου του 2016, στην οποία το ΔΝΤ συνομολογεί τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.

Επείγει η λύση του συνταξιοδοτικού

Μόνο ένας συνετός συμβιβασμός για το χρέος που μπορεί να τον αντέξουν όλοι έχει λογική, υποστηρίζει ο Εκχαρτ Ρέμπεργκ, εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών στην Επιτροπή Προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής.

Ολα δείχνουν ότι οι ελληνικές συντάξεις θα «πετσοκοπούν» εκ νέου. Αυτό, εκτός από το ότι θα εξαθλιώσει πολλούς συνταξιούχους, θα παραλύσει και την αγορά, δεδομένου ότι θα μειώσει επιπλέον την καταναλωτική δύναμή τους. Βλέπετε μια οικονομική λογική;
«Είμαι πεπεισμένος ότι το μη βιώσιμο ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα αποτελεί πρόβλημα που πρέπει επειγόντως να λυθεί. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, χωρίς τη ουσιαστική μεταρρύθμισή του δεν πρόκειται να εξυγιανθεί ποτέ. Το νέο συνταξιοδοτικό σύστημα πρέπει φυσικά να είναι δικαιότερο από το παλιό σε σχέση με τις διάφορες εισοδηματικές κατηγορίες».

Εχει νόημα η μείωση του αφορολογήτου στα 5.900 ευρώ τη στιγμή που τα εισοδήματα των περισσότερων Ελλήνων ανέρχονται σε 6.000 έως 7.000 ευρώ ετησίως;

«Και εδώ πρέπει να έχει κανείς μπροστά του τη μεγάλη εικόνα για να μπορέσει να κρίνει το θέμα. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το όριο του αφορολογήτου βρίσκεται στα 8.800 ευρώ. Αν συγκρίνει κανείς τις οικονομικές αποδόσεις των δύο χωρών, μου φαίνεται από πρώτη ματιά όχι πολύ χαμηλό ένα αφορολόγητο γύρω στα 6.000 ευρώ».
Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε η εφημερίδα «Handelsblatt», ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αντιτίθεται στο «πάγωμα» των επιτοκίων, στο πλαίσιο μιας ελάφρυνσης του χρέους. Τι λέτε εσείς γι’ αυτό;

«Οι υπολογισμοί του κ. Σόιμπλε έδειξαν πριν από όλα πόσο τεράστια είναι τα κόστη των συζητούμενων μέτρων. Αυτό αφορά και τα χρήματα των γερμανών φορολογουμένων. Κανείς δεν πρέπει να προσποιείται ότι μπορεί να αποφασίσει τέτοια μέτρα στο en passant, παρεμπιπτόντως. Η Ελλάδα τάχθηκε υπέρ του μεταρρυθμιστικού δρόμου εντός της ευρωζώνης. Ο δρόμος αυτός μπορεί όμως να διανυθεί μόνο επιμέρους εις βάρος των άλλων. Το ζητούμενο είναι λοιπόν ένας συνετός συμβιβασμός τον οποίο θα μπορούν να σηκώσουν όλοι».