Μπορεί η απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την ΕΕ να εμφανίστηκε αρχικά ως ένα μεγάλο πλήγμα για την Ενωμένη Ευρώπη, τώρα όμως που η διαδικασία αυτή ξεκίνησε, η εικόνα δείχνει να αλλάζει και η απόφαση αυτή να οδηγεί σε μια εκ των πραγμάτων νέα σύσφιγξη των σχέσεων των υπολοίπων χωρών, ώστε ενωμένες να αντιμετωπίσουν την κοινή απειλή για την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η θετική αυτή εξέλιξη έρχεται μάλιστα σε μια στιγμή που τα γνωστά τεράστια προβλήματα είχαν οδηγήσει πολλές χώρες στην εθνική περιχαράκωση και στο έλεος του λαϊκισμού και της ανόδου της Ακροδεξιάς. Για τον λόγο αυτόν είναι ιδιαίτερα σημαντική η διαβεβαίωση που έδωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, παρουσιάζοντας τις κατευθυντήριες γραμμές των Βρυξελλών για τις επικείμενες διαπραγματεύσεις, ότι «στις διαπραγματεύσεις αυτές η ΕΕ θα ενεργεί ενωμένη». Μάλιστα, σε ειδική Σύνοδο Κορυφής στις 29 Απριλίου οι εναπομείναντες 27 ηγέτες καλούνται να συμφωνήσουν πάνω στο κείμενο αυτό.
Πέρα όμως από το τι θα κάνουν οι 27, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ αποφάσισε να πραγματοποιήσει την πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό στο Παρίσι, μία ακριβώς ημέρα μετά την επίδοση της περιώνυμης επιστολής Μέι στον κ. Τουσκ. Μαζί με τον απερχόμενο πρόεδρο Ολάντ βρήκαν έτσι την ευκαιρία να υπογραμμίσουν πως είναι ανάγκη οι δύο χώρες, μετά την αποχώρηση της Βρετανίας, «να προχωρήσουν χέρι-χέρι για να οικοδομήσουν την Ευρώπη του μέλλοντος». Με τον γερμανό ομόλογό του να προσθέτει ότι «είτε το θέλουμε είτε όχι, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν να αναλάβουν μια ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη για να αντικρουστεί η άνοδος του εθνικισμού και του εξτρεμισμού στην Ευρώπη». Γεγονός που σημαίνει ότι η αναβίωση του ελληνογερμανικού άξονα, πάνω στον οποίο στηρίχθηκε όλα αυτά τα χρόνια το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, βρίσκεται και πάλι επί θύραις.
Ολα λοιπόν θα κριθούν στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις στη Γαλλία αυτόν τον μήνα και στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο, με την ελπίδα ότι θα εκλεγούν φιλοευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι θα έχουν ως στόχο να δώσουν μια νέα πνοή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, δείχνοντας έτσι και στους υπολοίπους το παράδειγμα που θα πρέπει να ακολουθήσουν. Και αυτό θα συμβεί αν εκλεγεί στη Γαλλία ο Εμανουέλ Μακρόν, καθώς φαίνεται να απομακρύνεται ο κίνδυνος εκλογής στον δεύτερο γύρο της Ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν και έχει πλέον αποκλεισθεί η πιθανότητα εκλογής του κεντροδεξιού Φρανσουά Φιγιόν, λόγω του σκανδάλου των εικονικών αμοιβών της συζύγου του. Ενώ στη Γερμανία, είτε με Μέρκελ είτε με Σουλτς, η φιλοευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι εξασφαλισμένη, με πιθανότερο σενάριο τη συγκρότηση και πάλι του μεγάλου συνασπισμού μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
