Εν πρώτοις να ευχηθούμε στη νεοεμφανισθείσα εφημερίδα του κ. Μαρινάκη καλή και τίμια ενημέρωση για τους αναγνώστες της. Καθαρότητα δημοσιογραφικών προθέσεων και στόχων προς το συμφέρον της χειμαζόμενης πατρίδας. Ας είναι άγρυπνο το πνεύμα και καθαρά η καρδία των συντακτών. Ειλικρινώς επίσης ευχόμαστε καλή συνέχεια σε όσους αγαπητούς φίλους/φίλες, πρώην εργαζόμενους στον ΔΟΛ, αναγκάστηκαν να βρουν στέγη στο νέο έντυπο του κ. Μαρινάκη.
Αυτά όσον αφορά στην έλευση της νέας εφημερίδας. Όμως ο λόγος για τον οποίο συντάσσεται το παρόν σημείωμα είναι άλλος: η έκπληξή μου να δω δίπλα στο κυριακάτικο «Βήμα» να βρίσκεται μια άλλη εφημερίδα που έμοιαζε στην όψη, στις στήλες, στο γενικότερο format με το «Βήμα». Στην αρχή παραξενεύτηκα και σκέφτηκα πως αυτοί οι δόλιοι άνθρωποι του ΔΟΛ (όνομα και πράγμα) βρήκαν ένα τρόπο να εξαπατήσουν την αγαθή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τους τραπεζίτες. Να δεις, σκέφτηκα, που αυτοί οι δολεροί εμφάνισαν ένα έντυπο που να μοιάζει στην όψη με το αποδιοπομπαίο «Βήμα», έτσι ώστε αν αύριο-μεθαύριο αναστείλει την έκδοσή του το κανονικό «Βήμα» (θεός φυλάξοι), να υπάρχει στη θέση του ένα άλλο «Βήμα», το οποίο όμως δεν θα είναι το αληθινό «Βήμα». Έτσι θα βγάζουν πάλι μεροκάματο οι άνθρωποι.
Άνοιξα λοιπόν τη νέα εφημερίδα (τυλιγμένη σε προστατευτικό σελοφάν) και άρχισα να την ξεφυλλίζω. Αναγνώρισα (όπως είπα) μερικά πρόσωπα από το ορίτζιναλ «Βήμα», αναγνώρισα και τη γραφή τους. Όμως μετά τίποτε από όσα ήξερα. Καμία ομοιότης με το αληθινό «Βήμα». Μόνο η απατηλή μορφή. Μόνο το ξεπατικωμένο format, η κλεμμένη σελιδοποίηση, η τυπογραφική ομοιότητα. Κατά τα άλλα ένα κενό. Ένα πουκάμισο αδειανό μιας ανύπαρκτης Ελένης. Κι ο Πάρης-αναγνώστης, μ’ έναν ίσκιο θα πλαγιάζει…
