Ο κ. Τσίπρας τα ‘χει παντελώς χαμένα. Τη μία ημέρα εξαγγέλλει «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα», την άλλη γίνεται σαφές ότι τα νέα μέτρα θα ξεπεράσουν τα 3,6 δισ. ευρώ! Τη μία λέει ότι για κάθε ευρώ νέου μέτρου θα υπάρξει και ανάλογο αντιστάθμισμα με μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Την άλλη γίνεται σαφές ότι τα αντισταθμιστικά θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον υπάρξει υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3,5% του ΑΕΠ για το 2018. Τη μία πανηγυρίζει ότι τέλειωσε η λιτότητα και έρχεται η ανάπτυξη, την άλλη η ΕΛΣΤΑΤ ανακοινώνει ότι η χώρα βρίσκεται σε ύφεση και με ρεκόρ αύξησης της ανεργίας! Τη μία υπόσχεται ότι η αξιολόγηση θα τελειώσει ως τα Χριστούγεννα, την άλλη παραδέχεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία πριν από τον Απρίλιο!
Γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός το ‘χει ρίξει στην… παλαβή, με επικοινωνιακές μπαλοθιές προς κάθε κατεύθυνση. Τη μία προτείνει Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα εξοπλιστικά της περιόδου Παπαντωνίου, την άλλη συγκαλεί την Επιτροπή Συνταγματικής Αναθεώρησης για το… 2025. Την τρίτη εξαγγέλλει Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα σκάνδαλα στην Υγεία και την προηγουμένη ανακοινώνει με χάρτες και ταρατατζούμ το σχέδιο ανάπλασης της Αθήνας –το ίδιο που παρουσιάζεται εις μάτην τα τελευταία 20 χρόνια. Τη μία ποντάρει στην αναμπουμπούλα που θα φέρει στην Ευρωπαϊκή Ενωση η ενδεχόμενη πρωτιά των ολλανδών ακροδεξιών του Βίλντερς, την άλλη τάσσεται κατά της Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων. Τη μία τονίζει ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2019, την άλλη αφήνει να διαρρεύσει ότι θα καλέσει την αντιπολίτευση να ψηφίσει με 180 ψήφους τα μέτρα, αλλιώς θα πάει αμέσως σε κάλπες.
Πώς να προχωρήσει μπροστά όμως μια χώρα όταν ο πρωθυπουργός της και όλη η ηγετική κυβερνητική ομάδα δείχνουν να έχουν τρικυμία εν κρανίω; Πώς να πεισθούν οι δανειστές ότι υπάρχουν σχέδιο, πρόγραμμα και βούληση για συμφωνία με τους εταίρους όταν ο κ. Τσίπρας άλλα λέει το πρωί και άλλα το βράδυ; Και όταν κανείς τους δεν έχει ξεχάσει τα δραματικά τερτίπια του 2015, με την αποχώρηση Τσίπρα από τις διαπραγματεύσεις και την αναγγελία δημοψηφίσματος για εσωτερικούς και μόνο λόγους.
Δυστυχώς, οι παλινωδίες και η αναποφασιστικότητα Τσίπρα έχουν κουράσει εχθρούς και φίλους, ενώ η καθυστέρηση κάνει βαρύτερη τη «λυπητερή» για τους πολίτες και διαλύει κάθε αξιοπιστία της χώρας. Και η επιστροφή στην κανονικότητα και στην ανάπτυξη συνεχώς απομακρύνεται.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
