TΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ Πρωτάθλημα Στίβου, στο Βελιγράδι, ως πρόγευση της κορυφαίας παγκόσμιας διοργάνωσης στο Λονδίνο (στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου) σε λίγες περιπτώσεις έδωσε δείγματα επιδόσεων που ασφαλώς θα καταγραφούν στη βρετανική πρωτεύουσα. Ωστόσο (πέραν από κάποιες αισθητές αδυναμίες των διοργανωτών) μας οδηγεί σε ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις για τα δρώμενα στον ευρωπαϊκό Στίβο. Φυσικά έλειψαν, όπως κατά κανόνα συμβαίνει, πολλά μεγάλα ονόματα ήδη καταξιωμένα και κατ’ αναλογία και αθλητές και αθλήτριες χαμηλότερου βεληνεκούς, ως τώρα, που στο Λονδίνο θα πλησιάσουν ή και θα πατήσουν την κορυφή.
ΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ όσον αφορά την εθνική αντιπροσώπευση των πενήντα χωρών της Ευρώπης εστιάζεται σε τέσσερα-πέντε σημεία ευνόητου ενδιαφέροντος. Στην πρώτη σειρά η αγωνιστική πληρότητα και λάμψη του Στίβου της Πολωνίας –παραδοσιακής και δεδομένης ισχύος –με την πρώτη θέση στη συγκομιδή μεταλλίων και τις 7 πρωτιές. Ηταν άριστα προετοιμασμένη αποστολή. Ενα άλλο στοιχείο αφορά τη διασπορά των μεταλλίων και ιδιαίτερα των χρυσών. Ενδεκα χώρες από τις 25 που κατέκτησαν μετάλλια μοιράστηκαν τα 26 χρυσά. Εδώ διαπιστώθηκε μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δύο πρώτες θέσεις (Πολωνία 7 και Βρετανία 5) και τις άλλες 9, με μόνο 2 χώρες των 2 χρυσών και 10 του ενός. Θα λέγαμε ευχάριστη διαπίστωση, εκπλήξεις του τύπου του Αλβανού στο μήκος.
Ο ΛΟΓΟΣ στα Βαλκάνια όπου με εξαίρεση την Ελλάδα και τη Σερβία εξαφάνιση και ισχνότητα χαρακτηρίζουν σχεδόν όλες τις άλλες βαλκανικές χώρες (πιο ηχηρή η απουσία Ρουμανίας και Βουλγαρίας) ενώ το «κόλπο» της Τουρκίας με την αγορά έτοιμων Αφρικανών αποδείχθηκε δαπανηρότατο φιάσκο. Σημειολογικά να καταγραφεί η διεύρυνση –δεόντως επιτυχής –σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης (για τη Βρετανία, τη Γαλλία και κάποιες άλλες η παρουσία της Μαύρης Φυλής έχει μεγάλες –παραδοσιακά θα λέγαμε –διαστάσεις).
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ και παγιωμένη η διαπίστωση ότι στην πρώτη μεταολυμπιακή χρονιά και στην έναρξή της υπήρχαν ηχηρές απουσίες ενώ ξεπετιούνται οι εκπρόσωποι της νέας γενιάς. Στο Βελιγράδι είδαμε πολλούς και πολλές αθλητές και αθλήτριες που βραχυπρόθεσμα –τουτέστιν μέχρι τους Ολυμπιακούς του 2020 στο Τόκιο –θα καρποφορήσουν και θα φτάσουν στην κορυφή. Από ελληνικής πλευράς ας ελπίσουμε ότι Στεφανίδη και Φιλιππίδης θα κρατηθούν στη ράχη του κύματος του Χρόνου και εκτός από τους Καραλή (επί κοντώ) και Τέντογλου (μήκος) θα έχουμε τη χαρά θετικής εκπροσώπησης και με άλλα νέα πρόσωπα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ