Η τελευταία ταινία του Εντουαρντ Νόρτον που είδαμε στις αίθουσες ήταν πέρυσι, η «Κρυφή ομορφιά», μια δραματική κομεντί φαντασίας στην οποία ο αγαπητός στο κοινό αμερικανός ηθοποιός προσπαθεί να βοηθήσει τον φίλο και αφεντικό του Γουίλ Σμιθ να ξεπεράσει την κατάθλιψη και να προχωρήσει μπροστά. Πριν από αυτή την ταινία και με την εξαίρεση των κινουμένων σχεδίων «Πάρτι με λουκάνικα», όπου απλώς έδωσε τη φωνή του, ο 47χρονος Βοστωνέζος είχε παίξει στο «Birdman», ταινία του 2014. Το επόμενο σχέδιό του, «Isle of dogs», είναι επίσης μια ταινία κινουμένων σχεδίων στην οποία δίνει τη φωνή του. Θα τη δούμε το 2018.
Το ταλέντο του είναι ακαταμάχητο, όμως η αλήθεια είναι ότι ο Εντουαρντ Νόρτον δεν εμφανίζεται συχνά στον κινηματογράφο, γεγονός που κάποιοι, όπως ο κινηματογραφικός ιστότοπος www.looper.com, αποδίδουν στον δύσκολο χαρακτήρα του. Δεν είναι αβάσιμη σκέψη. Κοιτάζοντας για λίγο το ιστορικό αρκετών ταινιών στις οποίες ο Νόρτον έχει δουλέψει θα δούμε πως το ταλέντο του να πονοκεφαλιάζει συνεργάτες του είναι εξίσου μεγάλο με το υποκριτικό του.
Ενα παράδειγμα είναι ο «Κόκκινος δράκος» (2002), η τρίτη ταινία στην οποία ο Αντονι Χόπκινς υποδύεται τον δολοφόνο κατ’ εξακολούθηση Χάνιμπαλ Λέκτορ, που του χάρισε το Οσκαρ στη «Σιωπή των αμνών».
Στην πραγματικότητα η ταινία του Μπρετ Ράτνερ είναι ριμέικ μιας του Μάικλ Μαν ονόματι «Ανθρωποκυνηγός» που γυρίστηκε το 1985. Ο Νόρτον υποδύεται τον profiler του FBI Γουίλ Γκρέαμ, ο οποίος απευθύνεται στον Λέκτορ (που έχει ο ίδιος συλλάβει) προκειμένου να τον βοηθήσει στη σύλληψη ενός άλλου δολοφόνου. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Νόρτον άλλαξε ο ίδιος τους διαλόγους του και απαίτησε να χρησιμοποιηθούν οι αλλαγές. Ο Ράτνερ και οι παραγωγοί δεν ήταν καθόλου σύμφωνοι με την ιδέα και ακολούθησε μεγάλη αναταραχή.
Ακόμα χειρότερη αποδείχθηκε η κατάσταση στον «Απίθανο Χαλκ» του Λουί Λετεριέ όπου ο Νόρτον υποδύεται τον ήρωα του τίτλου που στηρίζεται στο κόμικ της Marvel. O Νόρτον υπέγραψε να παίξει με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσε να κάνει αλλαγές στο σενάριο του Ζακ Πεν αν το έκρινε απαραίτητο. Και όντως αυτό έγινε. Τελικά ο Λετεριέ χρησιμοποίησε το κείμενο τόσο του Νόρτον όσο και του Πεν, και το αποτέλεσμα ήταν ένα μπέρδεμα από το οποίο δεν έβγαζες άκρη. Η Marvel δεν μπορούσε να πιστέψει το χάος που προέκυψε από το τελικό μοντάζ και έτσι ο Νόρτον δεν ξανακλήθηκε για τον ρόλο του Hulk όταν ο υπερφυσικός πράσινος γίγαντας εμφανίστηκε στην ταινία «The Avengers» (ο ρόλος δόθηκε στον Μαρκ Ράφαλο). Οταν ρωτήθηκε για αυτή την απόφασή της, η Marvel έβγαλε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι θέλησε να συνεργαστεί με «έναν ηθοποιό στον οποίο να ενσωματώνονται το πνεύμα δημιουργίας και συνεργασίας των υπόλοιπων συναδέλφων του στην ταινία».
Το γράψιμο φαίνεται ότι είναι απωθημένο του Νόρτον, ο οποίος έχει έρθει στα μαχαίρια ακόμα και με την Ενωση Συγγραφέων (Writers Guild). Την αφορμή έδωσε η εμπλοκή του στο σενάριο της βιογραφικής ταινίας «Frida» (2002) για τη ζωγράφο Φρίντα Κάλο, στην οποία πρωταγωνιστούσε η τότε σύντροφός του Σάλμα Χάγεκ και ο ίδιος ο Νόρτον είχε τον ρόλο του δισεκατομμυριούχου Νόρμαν Ροκφέλερ. Υστερα από έκκληση της Χάγεκ ο Νόρτον έγραψε από την αρχή το σενάριο αλλά δεν μπόρεσε να το πιστωθεί τυπικά στους τίτλους διότι δεν το επέτρεψε η Ενωση Συγγραφέων στην οποία δεν ήταν μέλος. «Εγραψα όλο το σενάριο της «Φρίντα», αλλά η Ενωση με πέταξε» δήλωσε αργότερα ο ηθοποιός.
Η μεγαλύτερη όμως διαμάχη του Εντουαρντ Νόρτον σε σχέση με ταινία έγινε για το φιλμ που τον οδήγησε για δεύτερη φορά στα Οσκαρ, το «American History X». Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Νόρτον συγκρουόταν διαρκώς με τον σκηνοθέτη Τόνι Κέι, χωρίς όμως να έχει γίνει κάτι το πραγματικά σοβαρό. Οι διαφωνίες τους αφορούσαν τους διαλόγους και τα κίνητρα των ηρώων. Το πρόβλημα ανέκυψε αργότερα, όταν ο Νόρτον είδε την ταινία και δεν μπορούσε με τίποτε να δεχθεί ότι ο χρόνος της ήταν 95 λεπτά. Κατηγόρησε τον Κέι ότι έκοψε πολλές σκηνές του και ότι κατέστρεψε την ταινία. Το στούντιο παραγωγής του «American History X» έκανε το χατίρι στον Νόρτον επιτρέποντάς του να κάνει εκείνος το μοντάζ της ταινίας και, πράγματι, η εκδοχή του Νόρτον είναι εκείνη που παίχθηκε στις αίθουσες και στα φεστιβάλ. Ο Τόνι Κέι εξοργίστηκε και έκανε μήνυση στο στούντιο ζητώντας 200 εκατ. δολάρια αποζημίωση και την αφαίρεση του ονόματός του από τους τίτλους της ταινίας. Δεν έγινε τίποτε από τα δύο.
HeliosPlus
