Άννα-Μαρία Μπιλίδα – Παναγιώτης Λάμπουρας:Το μέλλον είναι εδώ

Είναι νέοι, ωραίοι και καλλίφωνοι, η Άννα-Μαρία Μπιλίδα και ο Παναγιώτης Λάμπουρας,και θα τραγουδήσουν μαζί, γιαμία βραδιά, στη μουσική σκηνή Σφίγγατην Πέμπτη 16Μαρτίου σε ένα πρόγραμμα βασισμένο σε τραγούδια που αγαπούνκαι αγαπάμε: το ούτι συναντά τα χρώματατου βιολιού, οΧατζιδάκις την Εντίθ Πιαφ και o Αττίκ κλείνει το μάτι στους Beatles.

Η Άννα-Μαρία Μπιλίδα ξεχώρισε με τη φωνή της στον μουσικό τηλεοπτικό διαγωνισμό του Ant1 The Voice, κερδίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις από κοινό και κριτική επιτροπή, φτάνοντας ως τον προημιτελικό. Συνέχισε με πολύ σημαντικές καλλιτεχνικές συνεργασίες, όπως αυτή στο πλευρό του Μιχάλη Χατζηγιάννη, ο οποίος πίστεψε στη δυναμική της φωνής της, περνώντας μαζί ένα χρόνο επιτυχημένης μουσικής διαδρομής. Το 2016 κυκλοφόρησε η πρώτη της διασκευή του τραγουδιού «Από μέσα πεθαμένος» του Αττίκ. Το τραγούδι αυτό ξεχώρισε στην πλατφόρμα του Μελωδία 99,2 «Ακούμε μπροστά». .

Ο Παναγιώτης Λάμπουρας αναδείχθηκε στους 4ους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού τραγουδιού της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση με το τραγούδι του «Ο βράχος» (σε δική του μουσική και δικούς του στίχους) το οποίο πρόσφατα κυκλοφόρησε σε CD από την Ariona SA. Το 2015 ύστερα από ανάθεση μελοποίησε και παρουσίασε δυο ποιήματα του Ιωάννη Πολέμη και του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου στην κεντρική σκηνή της Στέγης. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στο κλασικό βιολί και ύστερα από μια διετή φοίτηση στο εξωτερικό αναδεικνύει μουσικές που τον εκφράζουν παρουσιάζοντας προγράμματα με κεντρικό άξονα τη φωνή του αλλά και το βιολί.

Η μουσική συνάντησή τους θα ολοκληρωθεί με την παρουσία της Βίκυς Καρατζόγλου – μιας ζεστής φωνής που μας συστήθηκε με την «Περηφάνια» και έγινε ευρέως γνωστή με τη ραδιοφωνική επιτυχία «Όνειρο» – σε ντουέτα-έκπληξη.

«Η γνωριμία μας έγινε τυχαία όταν βρεθήκαμε ο ένας στο live του άλλου. Λίγο καιρό μετά βγήκαμε για καφέ και καταλήξαμε να συζητάμε πως θα ήταν να κάνουμε μια συναυλίααπό κοινού. Χωρίς καλάκαλάνα καταλάβουμε πώς περνούσε η ώρα, διαλέγαμε τραγούδια, φτιάχναμε διασκευές και ακούγαμε μουσικές. Σκεφτήκαμε ότι οι διαφορετικές μουσικές μας καταβολές και τα διάφορα ακούσματα που έχουμε, θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα ενδιαφέρον υλικό. Τέλος, συνειδητοποιήσαμε ότι οι φωνές μας «δένουν» κι αυτό είναι και το πιο σημαντικό για μια τέτοια κίνηση-συνεργασία».

Α.Μ.: «Δεν είναι μόνο ένα το τραγούδι που μου αρέσειν’ ακούωαπό τον Παναγιώτη. Σίγουρα έχω δύο αγαπημένα, τον «Βράχο», που έχει γράψει ο ίδιος, και το «Χίλια περιστέρια» του Ζαμπέτα, το οποίο και ερμηνεύει μοναδικά».

Π.Λ.: «Προσπερνώντας το γεγονός ότι δεν μου έκανε τοχατίρινα βάλει στο πρόγραμματο «Θα διώξω τα σύννεφα» που το λέει καταπληκτικά,θα πρέπει να πω ότι πάντα απολαμβάνω να την ακούω να λέει το «Από μέσα πεθαμένος» τουΑττίκκαι το «Μια αγάπη μικρή» που έχει τραγουδήσει πρώτη η Τάνια Τσανακλίδου».

Πώς σας φαίνεται το τοπίο της σύγχρονης ελληνικής μουσικής;

Π.Λ.: «Δύσκολο όπωςκαθετίστην εποχή που διανύουμε. Το οξύμωρο όμως στην κατάσταση που βιώνουμε είναι ότι ενώ ηγενιάμας αντιμετωπίζει τρομερές δυσκολίες, η τέχνη από μόνη της είναι οδηγός για τις πιο όμορφες συνθήκες. Το τοπίο δισκογραφικά είναι άσχημο, καλλιτεχνικά όμως είναι αισιόδοξο διότι υπάρχουν πάρα πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι».

Α.Μ.: «Υπάρχει μια αμηχανία στην ελληνική μουσική καιδυστυχώς η δισκογραφίαψυχορραγεί. Η γενιά μας όμωςκαλείται να δημιουργήσει μουσικά ρεύματα και να επινοήσει νέους τρόπους επικοινωνίας με το κοινό».

Α.Μ: «Είμαστεμια γενιά που βρέθηκε με πολλές δυνατότητες προβολής. Kαμιά φορά είναι λίγο τρομακτικό αυτό. Η ταχύτητα με την οποία μπορεί να μεταδοθεί κάτι διευκολύνει και δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες. Απλώς υπάρχει τόση πληροφορία μέσα σταsocialmediaόπου πολλές φορές «χάνονται» πολλά μουσικά διαμάντια. Άρα χρειάζεται ψάξιμο και υπομονή μέχρι να βρεις κάτι καλό».

Π.Λ.:«Από την πλευρά του ακροατή υπάρχει μια σύγχυση λόγω του μεγάλου όγκου της μουσικής πληροφορίας που λαμβάνει μέσω του internet. Από την άλλη ο ίδιος ο καλλιτέχνης με ελάχιστα μέσα μπορεί να εκθέσει τη δουλειά του όπως επίσης και να μορφωθεί άμεσα για ο,τι τον ενδιαφέρει και να ανατρέξει σε μια τεράστια μουσική εγκυκλοπαίδεια που υπάρχει στο διαδίκτυο».

Α.Μ.:«Ιδανικά να κάνω αυτό που αγαπώ πολύ. Να γράφωμουσικήκαι να τραγουδάω».

Π.Λ.:«Διαρκώς ανήσυχο με αυτό που κάνω. Να μπορώ να εξελίσσομαι και να εκφράζομαι μέσα από την τέχνη».

Α.Μ.:«Η Δήμητρα Γαλάνη, οΛέοναρντ Κοέν, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο ΔημήτρηςΜητροπάνος, ο Σταύρος Ξαρχάκος είναι μερικοί από τους καλλιτέχνες που με συγκινούν. Μιλάνε τη γλώσσα μου».

Π.Λ.: «Αυτοί που με συγκινούν προέρχονται από διάφορα μουσικά πεδία . Ο Σταύρος Ξαρχάκος, η Ελένη Βιτάλη, ο Ορφέας Περίδης, ο Χρόνης Αηδονίδης, η Φλέρυ Νταντωνάκη, η Τζόνι Μίτσελ, ο Νταφέρ Γιουσέφ…Και άλλοι πολλοί».

A.M.: «Προσωπικάτον έχω μεγάλη ανάγκη. Πολλές φορές περπατάω στην πόλη και ψάχνω με το βλέμμα να εντοπίσω ζευγάρια. Ο περισσότερος κόσμος περπατάει μόνος του και αν είναι ζευγάρι δεν κρατάει εύκολα ο ένας το χέρι του άλλου… Όταν δω όμως ανθρώπους αγκαλιασμένους νιώθω ευτυχία. Θα ήθελα κι άλλο έρωτα στην Αθήνα του 2017».

Π.Λ.:«Πρωταρχικό και δύσκολο (πάντα). Είμαι αθεράπευτα ρομαντικός και θαυμάζω αυτούς που τον «αντέχουν» και τον διατηρούν. Θέλω να γίνω ένας τέτοιος όταν μεγαλώσω!».

A.Μ.: «Επιτυχίαείναι η γεμάτη καρδιά. Επιτυχία είναι η διάρκεια στο χρόνο».

Π.Λ.:«Nα βρίσκεις τον εαυτό σου μέσα απ’ αυτό που κάνεις και να προσπαθείς πάντα να αποκτάς γνώση και ελευθέρια έκφρασης. Να έχεις ένα κοινό που σε καταλαβαίνει και να συνδέεται μαζί σου με τον ίδιο συγκινησιακό κώδικα».