Σωρεία ποινικών διώξεων σε υπόθεση χρηματοδότησης αναπτυξιακού έργου στην Ιορδανία άσκησε –σύμφωνα με πληροφορίες –η Εισαγγελία Διαφθοράς, με επικεφαλής την κυρία Ελένη Ράικου, ύστερα από σχετικό πόρισμα της Γενικής Επιθεωρήτριας Δημόσιας Διοίκησης κυρίας Μαρίας Παπασπύρου. Η υπόθεση βρίσκεται ήδη στα χέρια του ανακριτή με κατηγορούμενους από το φάσμα του ίδιου του προγράμματος δύο υπουργείων –του υπουργείου Παιδείας και του υπουργείου Εξωτερικών –καθώς και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στην προκαταρκτική έρευνα που διενεργήθηκε οι επίκουροι εισαγγελείς Διαφθοράς, κυρία Αγγελική Τριανταφύλλου και κ. Ιωάννης Σέβης, διαπίστωσαν ότι η χρηματοδότηση του προγράμματος γινόταν με όρους παραλόγου και αναιτιολόγητα υπέρογκα ποσά, χωρίς να τηρούνται καν στοιχειώδεις προϋποθέσεις του έργου. Αποτέλεσμα ήταν να ασκήσουν διώξεις για απιστία σχετική με την υπηρεσία, υπό την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου. Οι διώξεις βαρύνουν την επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος, όλα τα μέλη της Επιτροπής Διαχείρισης του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Ερευνας του Μετσόβιου, τα μέλη της Επιτροπής Πιστοποίησης και Αξιολόγησης του ΥΠΕΞ, αλλά και τον εισηγητή και τα μέλη της Επιτροπής Προαξιολόγησης Προγραμμάτων Αναπτυξιακής Συνεργασίας 2007 του υπουργείου Παιδείας.
Η άκρη του νήματος εκτείνεται ως το 2007, οπότε η Γενική Διεύθυνση Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών δημοσιοποίησε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την υποβολή προγραμμάτων αναπτυξιακής συνεργασίας. Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκε το ΕΜΠ, με πρόγραμμα υπό τον τίτλο «Ανάπτυξη και εφαρμογή πρότυπου συστήματος επεξεργασίας υφάλμυρου νερού σε μικρές κοινότητες της Ιορδανίας». Στην ουσία, το ΕΜΠ πρότεινε ένα καινοτόμο και ενεργειακά ανεξάρτητο σύστημα, με φωτοβολταϊκά, που θα μπορούσε να παράγει πόσιμο νερό από την επεξεργασία του υφάλμυρου. Το σύστημα θα εγκαθίστατο στην περιοχή Αζράκ της Ιορδανίας, με τη δυναμικότητα της μονάδας να καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες 2.000 –3.000 ατόμων.
Το ιστορικό
Το 2007, η Επιτροπή Προαξιολόγησης Προγραμμάτων Αναπτυξιακής Συνεργασίας του υπουργείου Παιδείας αποφασίζει μεταξύ άλλων να προτείνει το εν λόγω πρόγραμμα. Εναν χρόνο αργότερα, η εννεαμελής Επιτροπή Πιστοποίησης και Αξιολόγησης του υπουργείου Εξωτερικών θα επιλέξει να το χρηματοδοτήσει με ποσό ύψους 700.000 ευρώ, το οποίο και αντιστοιχεί κατά 75% στον αρχικό προϋπολογισμό του έργου από την ΥΔΑΣ.
«Τα παράλογα αρχίζουν ακριβώς στο σημείο αυτό» σημειώνει πηγή που γνωρίζει την υπόθεση. «Το σύστημα δεν φαίνεται να είναι το πλέον κατάλληλο καθώς προϋποθέτει την ύπαρξη υδάτινου δυναμικού στο οποίο οφείλεται το 81% της ενεργειακής του απόδοσης, όταν τέτοιο δυναμικό δεν υπήρχε στον τόπο εγκατάστασης στην Ιορδανία∙ δεν υπήρχε καν το προς επεξεργασία νερό. Από την άλλη πλευρά, ο προϋπολογισμός ήταν αδικαιολόγητα υψηλός ενώ στην εξέλιξη του έργου έγινε ριζικός ανασχεδιασμός του συστήματος ο οποίος μετέβαλε καθοριστικά και την ανάλυση του κόστους του. Η προμήθεια, δε, ενός υβριδικού συστήματος που κρίθηκε αναγκαίο έγινε με κόστος υπέρογκο. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι το κόστος της μονάδας ενέργειας με χρήση φωτοβολταϊκών είχε εκτιμηθεί στην πρόταση του Μετσόβιου στις 105.000 ευρώ (σ.σ.: σύμφωνα με τη σχετική βιβλιογραφία, το πραγματικό κόστος κινείται στις 32.000 ευρώ) ενώ η επιλεγείσα λύση κόστισε 340.000 ευρώ, υπερτριπλάσια δηλαδή της προϋπολογισθείσας και υπερδεκαπλάσια της πραγματικής αξίας των φωτοβολταϊκών. Και όλα αυτά χωρίς να προβάλλεται κάποια αιτιολόγηση, εντελώς αυθαίρετα δηλαδή».
15 σπίτια
Ο ίδιος άνθρωπος προσθέτει στα παρατράγουδα και την αλλαγή χωροθέτησης του συστήματος από την περιοχή Αζράκ στη Ruwaished, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία έγκριση από τις ελληνικές αρχές, φέρ’ ειπείν την ελληνική πρεσβεία στο Αμμάν ή το υπουργείο Εξωτερικών. Ενα έργο που χρηματοδοτήθηκε με 700.000 ευρώ κατασκευάσθηκε τελικά για να εξυπηρετήσει έναν οικισμό 15 σπιτιών και περίπου 100 κατοίκων… Αριθμούς αδιαμφισβήτητους καθώς τους προσυπέγραψαν οι ίδιες οι Αρχές της Ιορδανίας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ