Και όμως, δεν κινείται
Μόνο ο καιρός αλλάζει σε αυτόν τον τόπο. Εκεί που η άνοιξη παρήλαυνε ανθοστόλιστη και πασίχαρης, ο στρατηγός χειμώνας έστειλε τις οπισθοφυλακές του κατεπάνω της, σε βίαιη και αιφνιδιαστική επίθεση, να την καθυστερήσει, να προλάβει να ρημάξει λίγο ακόμα, να αρπάξει και άλλα λάφυρα.
Φούντωσαν πάλι οι τσιμινιέρες των καλοριφέρ, έτρεχαν οι διαχειριστές των πολυκατοικιών να μετρήσουν τα αποθέματα πετρελαίου –αλλά στο άριστα κλιματισμένο «Χίλτον», εκεί στα executives suites, lounges, rooms (στα καλύτερα, με θέα την Ακρόπολη), χαμπάρι δεν πήραν για τις αλλαγές· συνέχισαν όπως και πριν, όπως πριν από εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Διαπραγματεύονται.
–Σε λίγο θα ξεχάσουν με τι ασχολούνται· «μα, τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ;» θα λένε οι τεχνοκράτες, «τι θέλουν πάλι αυτοί;», θα αναρωτιούνται οι υπουργοί.
Εχεις δίκιο, Μπούφε μου –τουλάχιστον αν οι τροϊκανοί πηγαινοέρχονταν στα υπουργεία, όπως την εποχή των μνημονίων, θα καταλάβαιναν πως αλλάζουν οι εποχές, ότι περνούν οι μήνες και τα χρόνια· θα οργάνωνε και καμιά αυθόρμητη διαδήλωση εναντίον τους το ΚΚΕ, θα θυμούνταν με τι ασχολούνται.
–Αλλά πέρασε η εποχή των τρισκατάρατων μνημονίων και ήρθε η ευτυχής εποχή των γλυκών κερασιών που κανείς δεν θέλει να περάσει.
–Αρκεί να κρατάς μικρά καλάθια για τα κεράσια, Μπούφε μου.
Και έτσι οι διαπραγματεύσεις συνεχώς συνεχίζονται. Οπως συνεχίζει και ο πρόεδρος Προκόπης Παυλόπουλο να γυρίζει από χωριό σε χωριό, από κώμη σε κώμη, από συνέδριο και συνέδριο και να δίνει στην ανθρωπότητα μαθήματα επί παντός του επιστητού και άλλων τινών –που τώρα τα περιγελούν πολλοί, αλλά έτσι γινόταν και με τα μαθήματα του Σωκράτη, του Χριστού και του Βούδα.
«Προκόπης Παυλόπουλος» –δεν είναι πολιτικός, δεν είναι άνθρωπος, δεν είναι πρόεδρος· είναι ιδέα. Σαρτζετάκης και Χριστόδουλος σε μία συσκευασία. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τα τριάντα χρόνια που μας χωρίζουν από τον πρώτο και τα είκοσι που μας χωρίζουν από τον δεύτερο –μα πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τρελοί που υποστηρίζουν ότι η γη κινείται;
- Αλλο σταθερό σημείο αναφοράς του ελληνισμού που αποδεικνύει πως τίποτα δεν κινείται είναι τα υπουργικά συμβούλια, ημερολόγιό μου. Είναι σαν τις λιτανείες: παράγουν αποτελέσματα απλώς και μόνο επειδή γίνονται –η συμμετοχή τόσων χρυσοστόλιστων δεσποτάδων στις λιτανείες και τόσων λαοπρόβλητων υπουργών στα συμβούλια κινητοποιούν πανίσχυρες κοσμικές δυνάμεις.
Αρκεί να γίνει λιτανεία και είναι σίγουρο πως θα έρθει βροχή, αρκεί να γίνει υπουργικό συμβούλιο και είναι σίγουρο πως θα έρθει η ανάπτυξη –για τούτο είναι άνευ σημασίας το ότι ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ -1,2% ύφεση μία μόλις ώρα μετά την ψαλμωδία του πρωθυπουργού: «Μετά από επτά χρόνια σχεδόν καταστροφικής ύφεσης, η χώρα έχει επιστρέψει ήδη σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης» –και το ομαδικό «εν σοφία πρόσχωμεν» των υπουργών που ακολούθησε.
–Βεβαίως! Υπό την έποψιν της αιωνιότητος, τι σημασία έχει ένα τρίμηνο με λάθος στοιχεία; ‘Η έστω και μια επταετία ταλαιπωρίας;
Σωστό –σημασία έχει η «αντοχή της πραγματικής οικονομίας» όπως επισήμανε με θαυμασμό και ο Αλέξης Τσίπρας –το ότι παρά τα όσα μας έχει κάνει, είμαστε ακόμη ζωντανοί. Μπορεί και να μας περνάει για ηλίθιους: αντέχουν τα πάντα αυτοί, σκέφτεται· βάρα τους και άλλο.
Οι πολιτικοί ευημερούν, οι αριθμοί πάσχουν
Και έτσι, μας έδωσε αμέσως μετά το υπουργικό συμβούλιο την παράσταση της επιτροπής για την αναθεώρηση του Συντάγματος –μία ακόμη επιτροπή με πανεπιστημιακούς και διανοουμένους, για να νομίζουν και αυτοί, που τόσο δούλεψαν για να του χαρίσουν την πρωθυπουργία, πως κάποιοι είναι.
–Είπε όμως κάτι σοφό ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στην Επιτροπή, που τον υποδέχθηκε με τα καλά της, αγραβάτωτη: «η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους πολίτες».
–Πράγματι, Μπούφε: δεν ξέρω να καταλύθηκαν δημοκρατίες από πολίτες. Πολιτικοί τις καταλύουν –ή στρατιωτικοί που θέλουν να γίνουν πολιτικοί· ήτοι, οι δημοκρατίες, από τους πολιτικούς κινδυνεύουν και από κανέναν άλλον.
–Αποκλείεται να εννοούσε κάτι τέτοιο ο Τσίπρας…
Και βέβαια δεν εννοούσε κάτι τέτοιο: το «να εκχωρούνται σημαντικά κομμάτια της πολιτικής σε τεχνοκράτες και να απομονώνονται από τη λαϊκή κυριαρχία» εξήγησε ότι εννοούσε –τεχνοκράτες σαν αυτούς τους ηλίθιους που δεν σκέπτονται sub specie aeternitatis και δηλώνουν πως είμαστε σε ύφεση την ώρα που στο υπουργικό συμβούλιο ψάλλεται δοξολογία υπέρ της ανάπτυξης. Είμαστε η χώρα όπου οι πολιτικοί ευημερούν και οι αριθμοί πάσχουν, ημερολόγιό μου.
–Τελικά λιτανεία ήταν ή δοξολογία; Πρέπει να αποφασίσεις…
–Εδώ δεν ξέρει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ αν η ΕΡΤ είναι τριτοκοσμική ή όχι και άλλα λέει τη μία άλλα την άλλη, ελέγχεις εμένα για αντιφάσεις, Μπούφε;
Ο έρμος Νίκος Ξυδάκης που δεν κατάφερε να στεριώσει πουθενά, ούτε ως αναπληρωτής υπουργός, απηύδησε να βλέπει την αντίπαλό του στη Β’ Αθηνών Ελένη Αυλωνίτη να αλωνίζει τα κανάλια και να μαζεύει σταυρουδάκια και διεκδίκησε το δεκαπεντάλεπτο της δημοσιότητας που δικαιούται και αυτός.
–Εχουν κάτι κοινό Παυλόπουλος και Ξυδάκης, νομίζω.
–Σαν τι;
–Κάτι που φέρνει σε επαρχιώτη θεολόγο γυμνασιάρχη της δεκαετίας του 1960, νομίζω.
Και πού να ξέρω εγώ πώς ήσαν οι γυμνασιάρχες της δεκαετίας του ’60, ημερολόγιό μου; Σίγουρα κάτι βαθύ, σκοτεινό και συντηρητικό υπάρχει κάτω από το μακιγιάζ φιλελεύθερης αστικότητας που βάζουν κάθε πρωί για να δείχνει η επιδερμίδα τους φρέσκια.
–Εννοώ την κοινή πεποίθησή τους πως η γη δεν κινείται…
Και ποιος νοιάζεται αν κινείται η γη, Μπούφε μου; Ποιος νοιάζεται αν αλλάζουν οι εποχές, αν ο χειμώνας στήνει ενέδρες στην άνοιξη; Σημασία έχει πως οι πολιτικοί δεν κινούνται. Και πράγματι, Ξυδάκης και Παυλόπουλος είναι οι ενσαρκώσεις της ακινησίας. Της διανοητικής νωθρότητας αυτών που νομίζουν πως κόσμος είναι ό,τι συμβαίνει μέσα τους και όχι ό,τι συμβαίνει γύρω τους.
Το λένε και «βαθιές πεποιθήσεις» αυτό –βαθιές σαν το πηγάδι που πέφτουμε μέσα του επτά χρόνια τώρα.
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr
diodorus@tovima.gr
Χρειάζονται, διάβασα,10 εργαζόμενοι για να θρέψουν έναν συνταξιούχο·άρα, δεν χρειάζονται καν μάγισσες και χαρτορίχτρες να μας πουν σε πόσα τέρμιναδιαβαίνουμε «μεγάλη πόρτα»…
ΣΤΑΥΡΟΣ, «ΑΣΗΜΩΣΕ!»
nnn
«Τριτοκοσµική» η ΕΡΤ; Λάθος, κ. Ξυδάκη: «τριτοεκατοστιαία» είναι, αφού µόνο 3% την παρακολουθούν, παρά το ότι όλοι υποχρεωτικά την πληρώνουµε.
ΧΑΡ. ΓΙΑΝ., ΓΛΥΦΑΔΑ
nnn
Η πρώτη φορά Αριστερά διετία µού φάνηκε ένας ολόκληρος αιώνας. Αυταπάτη βέβαια, αλλά αυταπάτη εξοµολογούµενη, ουκ έστιν αµαρτία.
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ
nnn
Ενιωσα στις γραμμές σου, που περιγράφεις τη στιγμή που μάζευες τα πράγματά σου από το γραφείο, πόσο και πώς ο άνθρωπος ξεπερνά με την ψυχή, και όχι με το μυαλό, το παρόν του.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΕΚ ΚΑΤΑΚΩΛΟΥ
ΕΚ ΚΑΤΑΚΩΛΟΥ
nnn
Εχει δίκιο ο πρωθυπουργός που επικρίνει τον Μητσοτάκη για τις προβλέψεις του στο ποδόσφαιρο. Αν δεν το κάνει αυτός, που δεν έχει πέσει έξω σε καμία πρόβλεψη, υπολογισμό και προγραμματισμό, τότε ποιος;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ, @ΥΑΗΟΟ.GR
nnn
Οποιος αµφιβάλλει ότι Τσίπρας και Καµµένος είναι ικανοί να µπλέξουν τη χώρα σε πολεµική περιπέτεια µόνο και µόνο για να µείνουν στην εξουσία, να σηκώσει το χέρι.
ΖΕΥΞΙΟΣ, ΠΑΤΡΑ
nnn
Είχα φαγούρα στα µάτια µου πριν από µερικές µέρες. Τα έτριβα, τα έτριβα, καµιά ανακούφιση –«έχει δίκιο ο Φλαµπουράρης, η ανάπτυξη που έρχεται είναι», είπα. Με τα πολλά όµως, πήγα και στον οφθαλµίατρο: επιπεφυκίτιδα! Πάει η ανάπτυξη. Δεν φτάνει αυτό, τόσες µέρες χωρίς θεραπεία, κόλλησα και τη γυναίκα µου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΞ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
nnn
Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια, ο βοριάς της ΕΛΣΤΑΤ θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια.
Γ. Κ., @ΟΤΕΝΕΤ.GR
nnn
«Αυταπάτες» οι δυσκολίες της κρίσης, «οφθαλμαπάτες» τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ –τα σύνθετα της λέξης «απάτη», τέλος. Οπότε να μιλάμε πια στα ίσια για απάτες;
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
nnn
Νίκος Ξυδάκης: γαργάρατα…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
