Πέρα από τις συνεχιζόμενες προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ο νέος «Σουλτάνος» της Αγκυρας φαίνεται τώρα να τα έχει βάλει με όλον τον κόσμο στην προσπάθειά του να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα εθνικού παροξυσμού ώστε να μπορέσει να κερδίσει το περιώνυμο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου. Την στιγμή μάλιστα που όλες οι δημοσκοπήσεις (για όση αξία έχουν βέβαια) δείχνουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι αμφίρροπο. Η κατάσταση αυτή οδήγησε για πρώτη φορά το Συμβούλιο της Ευρώπης να προβεί στην προειδοποίηση ότι αν εγκριθούν οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, που προτείνονται στο δημοψήφισμα, η Τουρκία «θα διολισθήσει σε ένα αυταρχικό και προσωπολατρικό καθεστώς», με αποτέλεσμα να δημιουργείται τώρα το ερώτημα αν κάτω από τις συνθήκες αυτές μπορεί ακόμη η χώρα αυτή να παραμένει υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ολα δείχνουν πάντως ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ξεγράψει την προοπτική αυτή, ρίχνοντας τώρα το βάρος στη δηµιουργία µιας περιφερειακής ισλαµικής υπερδύναµης. Γι’ αυτό και δεν δίστασε να έλθει σε ανοικτή σύγκρουση, µε βαρύτατες µάλιστα κατηγορίες, όχι µόνο µε τη Γερµανία, την οποία κατηγόρησε (αγνοώντας προφανώς τις δικές του µεθόδους διακυβέρνησης) για ναζιστική νοοτροπία, αλλά και µε την Αυστρία και την Ολλανδία, οι οποίες έχουν απαγορεύσει σε τούρκους υπουργούς να πραγµατοποιήσουν στο έδαφός τους προεκλογικές συγκεντρώσεις. Το πρόβληµα όµως είναι ότι οι χώρες αυτές, λόγω του κρίσιµου ρόλου που παίζει η Τουρκία στο προσφυγικό ζήτηµα, αρνούνται να έλθουν σε µια απευθείας αντιπαράθεση µαζί της για να αποτρέψουν νέες ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές, που έχουν ως αποτέλεσµα τη στροφή των πολιτών προς τα ακροδεξιά εθνικολαϊκιστικά κόµµατα. Η Αγκυρα το γνωρίζει αυτό και γι’ αυτό αισθάνεται ισχυρή, πιστεύοντας ότι µε τις απειλές θα επιβάλει τελικά τις απόψεις της.
Πέρα όµως από την Ευρώπη διευρύνεται τώρα και το µέτωπο αντιπαράθεσης µε τις ΗΠΑ, αν και αρχικά είχε επικρατήσει η εντύπωση ότι Ερντογάν και Τραµπ θα µπορούσαν να τα βρουν. Αιτία είναι και πάλι το Κουρδικό, καθώς οι Τούρκοι αρνούνται τη συµµετοχή των Κούρδων της Συρίας (θεωρώντας τους ως τροµοκράτες) στην εκστρατεία για την ανακατάληψη της Ράκας από τους τζιχαντιστές. Οι Αµερικανοί όµως επιµένουν στη συµµετοχή τους λόγω της ισχυρής µαχητικής τους ικανότητας. Αυτό που η Τουρκία φοβάται είναι ότι αν οι Κούρδοι αφεθούν να δράσουν ελεύθερα, τότε θα πετύχουν να δηµιουργήσουν µια εκτεταµένη αυτόνοµη περιοχή, υπό τον έλεγχό τους, στα νότια σύνορά της. Εχασαν και τη στήριξη του παραιτηθέντος συµβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου στρατηγού Φλιν, ο οποίος βρίσκεται αντιµέτωπος µε τη Δικαιοσύνη για τα 500.000 δολάρια που είχε λάβει από την τουρκική κυβέρνηση για την προώθηση των συµφερόντων της στην Ουάσιγκτον. Και ο χορός καλά κρατεί!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
