Αξιοπρόσεκτες επισημάνσεις για ορθοφρονούντες

Την περασμένη Κυριακή η στήλη μου απουσίασε λόγω ασθενείας. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που ασθενώ, αλλά είναι η πρώτη φορά που δεν δημοσιεύθηκε άρθρο μου τα σαράντα τόσα χρόνια στα οποία αρθρογραφώ στο αγαπητό «Βήμα». Θέλησα να εξηγήσω τον λόγο της απουσίας ακριβώς επειδή καθημερινά πια κρίνεται η τύχη του ΔΟΛ και επιθυμούσα να μη νομισθεί ότι ανήκω σε εκείνους που αποφάσισαν να μη συνεχίσουν από αυτές τις επάλξεις. Μολονότι εξακολουθώ να είμαι στο νοσοκομείο αξιοποιώ μικρό ανθολόγιο αξιοπρόσεκτων επισημάνσεων από σοβαρούς σχολιαστές της επικαιρότητας που είχα αποθησαυρίσει. Τις παραθέτω:

– «Θα αποτελούσε αφροσύνη εάν σε αυτήν τη φάση παρασυρόταν η Ελλάς από τη ρητορική των Βρυξελλών ή κάποιων ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε βάρος της Τουρκίας. Ουδείς από τους ηθικολογούντες της σήμερον πρόκειται να συνδράμει τη χώρα μας σε περίοδο κρίσεως με την Τουρκία. Προς εξομάλυνση των ευρωτουρκικών σχέσεων πρέπει να ενεργήσει η Ελλάς με όσες δυνάμεις διαθέτει και όχι για τη δαιμονοποίηση του κ. Ερντογάν». Κ. Ιορδανίδης («Καθημερινή»)

Μπορεί να αναστατώνεται η εθνική μας ευαισθησία, όμως, αν δεν προσέξουμε, μια νέα Κύπρος ή, ακόμα χειρότερα, μια νέα μικρασιατική καταστροφή μάς περιμένει.

-«Το σαράκι του λαϊκισμού έχει μπει για τα καλά στις «φλέβες» και της Νέας Δημοκρατίας, που θα έπρεπε κανονικά να παίζει τον ρόλο του κεντροδεξιού ευρωπαϊκού κόμματος και μόνο. Θα χρειασθεί μεγάλη αυτοπεποίθηση και δύναμη ο πρόεδρός της για να δαμάσει το κομμάτι που λειτουργεί σαν το… παλαιό ΠαΣοΚ. Πρέπει όμως να το επιχειρήσει, γιατί η χώρα δεν θα πάει πολύ μακριά εάν στην εξουσία εναλλάσσονται δύο λαϊκιστικά κόμματα, που δεν έχουν άλλο σχέδιο πλην της είσπραξης των δόσεων και της ικανοποίησης της πελατείας τους». Αλέξης Παπαχελάς («Καθημερινή», 21.8.2016)

Ομελέτα δεν γίνεται αν δεν σπάσεις αβγά, λέει η αλάνθαστη λαϊκή σοφία.

-«Εκείνος ο ιμάμης στη Γαλλία που παρουσίασε φωτογραφίες καλογριών να τσαλαβουτούν στη θάλασσα με τα ράσα τους, για να αποδείξει ότι τάχα η απαγόρευση του μπουρκίνι (ολόσωμο μαγιό των μουσουλμανίδων) είναι μεροληπτική, έδειξε στην πραγματικότητα πειστικότερα από οποιονδήποτε οπαδό της απαγόρευσης γιατί το ρούχο αυτό έχει αποκρουστικούς συμβολισμούς. Παραλληλίζοντας τις γυναίκες της πίστης του με καλόγριες αποκάλυψε την ουσία του ζητήματος. Οι μουσουλμάνες οφείλουν να συμπεριφέρονται καλογερικά (…) Το μήνυμα που στέλνει το μπουρκίνι, το χιτζάμπ, το νικάμπ είναι: Είμαστε ολότελα διαφορετικοί από εσάς, δεν αναγνωρίζουμε τις αξίες της ανοιχτής, φιλελεύθερης κοινωνίας σας, θα τις επικαλούμαστε όμως για να σας αναγκάσουμε να υποκλιθείτε στις δικές μας». Δημοσθένης Κούρτοβικ («Τα Νέα», 27.8.2016)

Βαρυσήμαντη διαπίστωση, την οποία όμως δεν συμμερίζεται ο προοδευτικός κόσμος, καθώς ως υπέρμαχος των κοσμικών αξιών και των ατομικών ελευθεριών υπεραμύνθηκε της ελεύθερης χρήσης του μπουρκίνι, συντασσόμενος ταυτόχρονα με την κατάργηση της προσευχής και των χριστιανικών θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία μας. Επόμενο βήμα η ελεύθερη διδασκαλία στα σχολεία του κορανίου και του κομμουνιστικού μανιφέστου, των δύο σύγχρονων βιβλίων των κυρίαρχων θρησκειών.

Με τις ευχές φίλων και μη συμπαθούντων προσδοκώ ότι την επόμενη Κυριακή θα συνεχίσω και πάλι κανονικά.