Την εμπλοκή των δύο πρώην πρωθυπουργών, του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή, οι οποίοι θα αναλάβουν τον συντονισμό του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης με τη συνδρομή του Λουκά Παπαδήμου ως τεχνοκράτη πρώην πρωθυπουργού, προτείνει ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος. Ο πρώην υπουργός εκτιμά ότι η χώρα δεν βρίσκεται σε κρίση αλλά σε παρακμή, και γι’ αυτό θα πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ευθύνης τετραετούς θητείας. Προκειμένου να συμμετάσχει ενεργά και η κοινωνία στο εγχείρημα, προτείνει να αναλάβουν πρωτοβουλία ο Γιώργος Καμίνης και ο Γιάννης Μπουτάρης, ως εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, και να φτιάξουν το ελληνικό κουαρτέτο με εκπροσώπους των επαγγελματικών, παραγωγικών και κοινωνικών φορέων, προκειμένου να επιβάλουν στο πολιτικό σύστημα τη συνεννόηση και τη συνεργασία. Ο κ. Κοντογιαννόπουλος χαρακτήρισε την πρότασή του, την οποία παρουσίασε στο Μέγαρο Μουσικής, «ρεαλιστική ουτοπία», πιστεύει όμως ότι αν δεν γίνει μια μεγάλη υπέρβαση η χώρα θα βρεθεί σε αδιέξοδο και παρακμή.
Στην πρόσφατη εκδήλωση που κάνατε στο Μέγαρο Μουσικής μιλήσατε για την ανάγκη να υπάρξει ένα νέο ΕΑΜ. Τι ακριβώς προτείνετε;
«Προτείνω την άμεση συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου κατά της παρακμής. Ενα κοινό μέτωπο με δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς που διαπνέονται από τις αρχές και τις αξίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και πιστεύουν ότι η εθνική μας ασφάλεια, το κοινοβουλευτικό καθεστώς, η οικονομική μας επιβίωση και ανάπτυξη στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης και γεωπολιτικών ανακατατάξεων και απειλών διασφαλίζονται μόνο με την παραμονή μας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας που οι Ελληνες με θυσίες καταφέραμε να πετύχουμε. Χωρίς να ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό κεκτημένο οφείλεται κατ’ εξοχήν στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στον Κώστα Σημίτη που συμπλήρωσε τον εθνικό στόχο του πρώτου εντάσσοντας την Ελλάδα στην ΟΝΕ και την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αντίθετα, τυχόν επιστροφή μας στην εθνική απομόνωση και στο εθνικό νόμισμα, όπως προπαγανδίζουν οι ανιστόρητοι ηγέτες της Ακροδεξιάς, της κομμουνιστικής Αριστεράς και μερίδας της σημερινής αριστεροδεξιάς συγκυβέρνησης, οδηγεί σε εθνική καταστροφή μεγαλύτερη εκείνης του 1922. Γιατί οδηγεί ένα νέο «οίκαδε»».
Πώς πιστεύετε ότι θα μπορούσε να συγκροτηθεί αυτό το κοινό μέτωπο;
«Η πρότασή μου συντίθεται από τρεις συνιστώσες: Πρώτον, κοινή κάθοδο όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων στις προσεχείς εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Η πλειοψηφία που θα προκύψει θα εκλέξει τον Πρωθυπουργό. Με βάση τα δημοσκοπικά δεδομένα θα προέρχεται από τη ΝΔ. Οι λοιπές δυνάμεις που θα συμπράξουν θα εκλέξουν έναν αντιπρόεδρο. Ετσι θα διαμορφωθεί de facto ένας δεύτερος πόλος εξουσίας, που σήμερα αδυνατεί να συγκροτηθεί».
Δηλαδή τα κόμματα θα υποστείλουν τις σημαίες τους; Θα διαλυθούν;
«Τα σημερινά κόμματα, χρεοκοπημένα ιδεολογικά, ηθικά και οικονομικά, θεμελιωμένα πάνω σε πελατειακά δίκτυα και μηχανισμούς νομής εξουσίας, οφείλουν να οδηγηθούν σε ευθανασία. Αυτοδιάλυση και επανίδρυση, ως κόμματα αρχών, αξιών και προγραμματικών θέσεων που θα απευθύνονται σε πολίτες και όχι σε πελάτες. Ενα λυτρωτικό Big Bang, μια «δημιουργική καταστροφή» του σημερινού πολιτικού συστήματος, αποτελεί ώριμο αίτημα της κοινωνίας και προϋπόθεση για ένα εθνικό «restart»».
Και ποιος θα φτιάξει το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης;
«Το σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης θα περιλαμβάνει βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις, από το Σύνταγμα, το πολιτικό σύστημα και τη δημόσια διοίκηση μέχρι και την Παιδεία, την Υγεία και το κοινωνικό κράτος. Ενα μεταρρυθμιστικό «τσουνάμι» που θα ξεριζώσει όλες τις παθογένειες, κομματισμό, κομματοκρατία, διαφθορά, αναξιοκρατία, που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και την παρακμή. Η σύνταξη του σχεδίου προτείνω να ανατεθεί στους δύο πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή, με τη συνδρομή του Λουκά Παπαδήμου ως τεχνοκράτη πρώην πρωθυπουργού. Η κυβερνητική θητεία των πρώην πρωθυπουργών ανήκει στην κρίση της Ιστορίας. Σήμερα οφείλουν να δώσουν το μήνυμα της εθνικής συνεννόησης και συνεργασίας. Η μακροχρόνια κυβερνητική θητεία τους εγγυάται τη γνώση των προβλημάτων και τη θεραπεία των αιτίων που τα κατέστησαν άλυτα. Εχοντας διανύσει τον κύκλο τους στην ενεργό πολιτική, η προσφορά τους στον σχεδιασμό της Νέας Μεταπολίτευσης είναι ανεκτίμητη και γι’ αυτό επιβεβλημένη».
Η χώρα όμως πρέπει να έχει και κυβέρνηση.
«Η εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης θα ανατεθεί σε κυβέρνηση εθνικής και όχι κομματικής ευθύνης. Ενα ολιγομελές, επιτελικό, κυβερνητικό σχήμα, μείγμα έμπειρων και άφθαρτων πολιτικών, καταξιωμένων τεχνοκρατών και πετυχημένων μάνατζερ της πραγματικής οικονομίας. Στην ουσία προτείνω επάνοδο στο κλίμα εθνικής ενότητας του 1974, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, αλλά τετραετούς και όχι τρίμηνης διάρκειας».
Τότε είχε προηγηθεί μια εθνική ήττα με την τραγωδία της Κύπρου.
«Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα είναι χειρότερη. Τότε αντιμετωπίζαμε κυρίως πρόβλημα Δημοκρατίας και τις συνέπειες της προδοσίας της δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην Κύπρο. Σήμερα η χώρα δεν αντιμετωπίζει μόνο μια πρωτοφανή σε ένταση και διάρκεια οικονομική κρίση. Εμφανίζει όλα τα συμπτώματα της παρακμής. Τότε υπήρχε η ελπίδα ότι η χούντα θα πέσει. Σήμερα η κοινωνία δεν ελπίζει. Βρίσκεται βυθισμένη στην αβεβαιότητα, την ανασφάλεια, την απαισιοδοξία, παγιδευμένη μέσα σε ένα ασήκωτο δίχτυ λαϊκισμού. Η πρόσφατη δήλωση του Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του ESM, ότι «η Ελλάδα αποτελεί ειδική περίπτωση, πουθενά η έκταση των προβλημάτων δεν ήταν τόσο μεγάλη και η κρατική διοίκηση τόσο αδύναμη», αποτυπώνει την πραγματικότητα. Η Ελλάδα σήμερα είναι ένα αποτυχημένο κράτος (failed state). Με θεσμούς διαβρωμένους από την κομματοκρατία, τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Την κύρια ευθύνη φέρει το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Και τα κόμματα που κυβέρνησαν και εκείνα που αντιπολιτεύονταν. Αντιστέκονταν στις μεταρρυθμίσεις και πλειοδοτούσαν στις παθογένειες».
Ο Μητσοτάκης, το «τυρί» της εξουσίας και η «φάκα» των προβλημάτων
Σε ποιους απευθύνεται η πρότασή σας, πρόσωπα ή φορείς που θα μπορούσαν να αναλάβουν πρωτοβουλία για τη σωτηρία της χώρας;
«Απευθύνομαι πρωτίστως στους πολιτικούς ηγέτες. Ειδικότερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη που βρίσκεται στο κατώφλι της εξουσίας. Οφείλει να αντιληφθεί ότι τα προβλήματα τον υπερβαίνουν. Ιδιαίτερα όταν το κόμμα που ηγείται δεν έχει διακριθεί τα τελευταία χρόνια για τις μεταρρυθμιστικές του επιδόσεις. Να πάψει να βλέπει το «τυρί» της εξουσίας αλλά τη «φάκα» των προβλημάτων. Ασφαλώς, θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Οχι όμως μιας κομματικής κυβέρνησης θνησιγενούς, όπως όλες οι προηγούμενες. Αλλά μιας κυβέρνησης εθνικής ευθύνης όπως την περιέγραψα. Κατά δεύτερο λόγο απευθύνομαι στους κοινωνικούς φορείς. Τις επιστημονικές, επαγγελματικές ενώσεις και επιμελητήρια, τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Και καλώ τους δύο δημάρχους Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τον Γιώργο Καμίνη και τον Γιάννη Μπουτάρη, ως εκφραστές της ακομμάτιστης Τοπικής Αυτοδιοίκησης να αναλάβουν πρωτοβουλία και να συγκροτήσουν μαζί με τους επαγγελματικούς, παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς το ελληνικό κουαρτέτο που θα επιβάλει στο πολιτικό σύστημα τη συνεννόηση και τη συνεργασία. Αναφέρομαι στο παράδειγμα του κουαρτέτου του εθνικού διαλόγου στην Τυνησία που το 2015 έλαβε το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης. Γιατί υποχρέωνε τα αντιμαχόμενα κόμματα να συνεργαστούν με αποτέλεσμα να εγκαθιδρυθεί στην Τυνησία ένα νέο κοινοβουλευτικό καθεστώς και όχι ο ισλαμικός χειμώνας. Τέλος, απευθύνομαι στους πολίτες και στους νέους που σήμερα απέχουν από το πολιτικό γίγνεσθαι. Ο πρόεδρος Ομπάμα με τη συγκλονιστική ομιλία του στην Αθήνα έδειξε τον δρόμο. Υπέδειξε στους πολίτες να γίνουν αυτοί η δύναμη της Αλλαγής. Γιατί η αλλαγή έρχεται όταν εμπλακούν και την απαιτήσουν οι απλοί άνθρωποι. Γιατί η μεγαλύτερη δύναμη σε μια δημοκρατία είναι η δύναμη του πολίτη. Και με την ιδιότητα αυτή απευθύνομαι στις «ελίτ» και την κοινωνία».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
