Η επιμονή των ευρωπαίων και του ΔΝΤ για τη νομοθέτηση προληπτικών μέτρων από την ελληνική κυβέρνηση, καταδεικνύει το μεγάλο έλλειμμα εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ των δύο πλευρών. Οι διαρκείς αμφιταλαντεύσεις, οι μόνιμες καθυστερήσεις και η διγλωσσία που αποτελούν το μόνιμο μοτίβο της κυβερνητικής πολιτικής, όχι απλώς δυσκολεύει τη συνεννόηση, αλλά οδηγεί μονίμως στην επιβολή πολύ σκληρότερων μέτρων, από αυτά που πράγματι χρειάζονται και από αυτά που αντέχουν η κοινωνία και η οικονομία.
Μέσα σε αυτό το διαβρωτικό κλίμα φτάσαμε και στο προσύμφωνο του Eurogroup που επιβάλλει, παρά τα όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση, μια σειρά μέτρων που βαφτίζονται διαρθρωτικές αλλαγές για να μπορέσουν να τα πλασάρουν στην κοινή γνώμη. Οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης πήγαν περίπατο και από εκεί που δήλωναν κατηγορηματικά ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει την προληπτική νομοθέτηση τώρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έφτασε στο άλλο άκρο υποστηρίζοντας ότι η ..,.προνομοθέτηση είναι συνηθισμένη πρακτική. Επιπλέον η απαίτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος παραπέμπεται και αυτή στις καλένδες και οποιαδήποτε συζήτηση θα γίνει μετά τις γερμανικές εκλογές.
Το άνοιγμα του δρόμου για επιστροφή της τρόικας, ώστε να διαμορφωθεί το οριστικό πλαίσιο της συμφωνίας είναι ένα βήμα για να μην βρεθούμε πάλι μπροστά σε τοίχο, αλλά τα εμπόδια παραμένουν. Δεν είναι τυχαίο ότι το επισημαίνει συνεχώς ο κ.Ντάισεμπλουμ και άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Και βέβαια υπάρχει πάντα ο κ.Σόϊμπλε που επανέλαβε και χτες ότι η δουλειά είναι δύσκολη και ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να αφορούν το φορολογικό, το συνταξιοδοτικό και τα εργασιακά.
Τρεις πυλώνες μέτρων, που παρά τα όσα υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη και διάφοροι προπαγανδιστές θα έχουν επιπτώσεις στην τσέπη των ελλήνων.: Ακόμα κι αν επιτευχθεί γρήγορα μια συμφωνία σε αυτά τα μέτωπα, που δεν φαίνεται και ως η πιθανότερη εκδοχή,θα χρειαστεί χρόνος και συνέπεια για να αποκατασταθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης τόσο στην οικονομία, όσο και στις σχέσεις με τους δανειστές.
Αν συνυπολογίσουμε μάλιστα και το κλίμα συνωμοσιολογίας και δαιμονοποίησης των πάντων που επικρατεί σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, καθώς και την παντελή έλλειψη συνεννόησης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης με όσα έχουν προηγηθεί, η επάνοδος στην ομαλότητα δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση.
