Για πολλά χρόνια ο Κιμ Γιονγκ Ναμ θεωρούνταν πιθανός διάδοχος του πατέρα του, Κιμ Γιονγκ Ιλ, στα ηνία της Βόρειας Κορέας. Παρότι ποτέ δεν έγινε πλήρως αποδεκτός από την οικογένειά του, οι πιθανότητες να αναλάβει την ηγεσία του πλέον μυστικοπαθούς καθεστώτος στον κόσμο εξανεμίστηκαν το 2001, όταν προσπάθησε να περάσει με πλαστό διαβατήριο στην Ιαπωνία για να «επισκεφθεί την Ντίσνεϊλαντ του Τόκιο», όπως ο ίδιος υποστήριξε. Την περασμένη εβδομάδα ο 45χρονος ετεροθαλής αδελφός του, Κιμ Γιονγκ Ουν, βρήκε φρικτό θάνατο σε μια χολιγουντιανής έμπνευσης δολοφονική επίθεση στο αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία. Ο Γιονγκ Ναμ άφησε την τελευταία του πνοή καθώς μεταφερόταν στο νοσοκομείο, ενώ οι μαλαισιανές Αρχές προχώρησαν σε τουλάχιστον τρεις συλλήψεις υπόπτων για τη δολοφονία του. Αν οι αναφορές που θέλουν το καθεστώς της Βόρειας Κορέας να βρίσκεται πίσω από τον θάνατο του Γιονγκ Ναμ επιβεβαιωθούν, θα πρόκειται για τη σημαντικότερη εκτέλεση υπό τον Κιμ Γιονγκ Ουν μετά τη δολοφονία του θείου του και μέχρι τότε υπ’ αριθμόν 2 της κυβέρνησης, Τσανγκ Σονγκ Ταέκ, το 2013.
Λέγεται ότι ο Γιονγκ Ναμ, ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, παραγκωνίστηκε από την πανίσχυρη μητριά του, ερωμένη του Κιμ Γιονγκ Ιλ και μητέρα του Κιμ Γιονγκ Ουν, Κο Γιονγκ Χούι, και φοβούμενος ότι ο αδελφός του θα προσπαθούσε να τον δολοφονήσει ζούσε κατατρεγμένος μεταξύ Μόσχας, Γενεύης, Παρισιού, Πεκίνου και Μακάο. Ο Γιονγκ Ναμ θα πετούσε από την Κουάλα Λουμπούρ στο Μακάο, όταν δέχθηκε επίθεση –όπως πιστεύεται –με δηλητηριώδεις βελόνες ή ένεση από δύο γυναίκες, οι οποίες στη συνέχεια διέφυγαν με ταξί.
Ως καρπός του παράνομου έρωτα του Κιμ Γιονγκ Ιλ με τη διάσημη –και παντρεμένη –ηθοποιό Σονγκ Χίε Ριμ, ο Γιονγκ Ναμ για πολλά χρόνια ζούσε κλεισμένος στο παλάτι του πατέρα του, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αλλά και τα μάτια του παππού του και τότε ηγέτη της χώρας Κιμ Ιλ Σουνγκ. Αργότερα ο Γιονγκ Ναμ πήγε για σπουδές στη Ρωσία και στην Ελβετία, πριν επιστρέψει στην Πιονγκγιάνγκ στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η επαφή του με τον δυτικό κόσμο τον έκανε να επιθυμεί την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στη Βόρεια Κορέα –μάλιστα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο πατέρας του τον είχε απειλήσει ότι θα τον έστελνε σε ένα από τα στρατόπεδα πολιτικών κρατουμένων της χώρας.
Ηταν μετά το 2001 και αφού έπεσε σε δυσμένεια που ο Γιονγκ Ναμ άρχισε να επικρίνει δημοσίως το καθεστώς. Μετά τον θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ και την ανάληψη της εξουσίας από τον Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Γιονγκ Ναμ χαρακτηρίστηκε από τα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης ο σημαντικότερος επικριτής της βορειοκορεατικής κυβέρνησης –ο ίδιος φέρεται να είχε δηλώσει ότι το καθεστώς θα κατέρρεε χωρίς μεταρρυθμίσεις, ότι ο αδελφός του δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια μαριονέτα και ότι ήταν αντίθετος στη «δυναστική διαδοχή». Ο Γιονγκ Ναμ είχε αποτελέσει στόχο του καθεστώτος και στο παρελθόν, παρότι είχε ξεκαθαρίσει πως δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική.
«Ο Τραμπ μπορεί να επιλέξει. Μπορεί να επιλέξει να συνεχίσει την προσέγγιση του Ομπάμα, δηλαδή σταδιακά να ρίξει το βάρος της διαχείρισης στην Κίνα και στις επιχειρήσεις της, που θα προσπαθήσουν να πιέσουν τη Βόρεια Κορέα οικονομικά. Μπορεί να επιλέξει μια στρατιωτικά προσανατολισμένη προσέγγιση, όπως το να καταρρίψει κάποιον πύραυλο, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ επικίνδυνο. Ή μπορεί να επιλέξει μια νέα στρατηγική διαπραγμάτευσης, επιδιώκοντας το πάγωμα της πυραυλικής και πυρηνικής ανάπτυξης και δοκιμών, με αντάλλαγμα τη χαλάρωση των κυρώσεων, χωρίς να απαιτήσει πλήρη αποπυρηνικοποίηση. Ή έναν συνδυασμό αυτών» είπε στο «Βήμα» ο Μάικλ Ο’ Χάνλον, συνεργάτης του ινστιτούτου Brookings και ειδικός στην αμερικανική αμυντική στρατηγική.
«Η Βόρεια Κορέα εξαρτάται απόλυτα από την Κίνα και το Πεκίνο καθυστερεί στην πλήρη υιοθέτηση των κυρώσεων, προστατεύοντας την Πιονγκγιάνγκ. Επίσης η Κίνα έχει αντιταχθεί στην ανάπτυξη του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας THAAD στη Νότια Κορέα. Παράλληλα, αν οι ΗΠΑ υιοθετήσουν μέτρα που θα βλάψουν τις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα, τα πράγματα θα δυσκολέψουν περισσότερο, αφού η κινεζική κυβέρνηση θα αρνηθεί να συνδράμει στο ζήτημα της Βόρειας Κορέας» προσέθεσε ο καθηγητής Χάγκαρντ. Και κατέληξε: «Η αμερικανική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κατάσταση χαοτική. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να το θέσουμε σωστά. Η παραίτηση του Μάικλ Φλιν δεν προκαλεί προβλήματα μόνο στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας αλλά αντανακλά και τις δυσλειτουργίες στον ίδιο τον Λευκό Οίκο. Οποιαδήποτε κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο για να αναπτύξει τις πολιτικές της, αλλά η κυβέρνηση Τραμπ κινείται αργά και θέσεις-κλειδιά που αφορούν την Κορέα παραμένουν κενές».
Απαραίτητη για τις ΗΠΑ η συνεργασία της Κίνας
Ο μέσου βεληνεκούς βαλλιστικός πύραυλος που εκτόξευσε η Βόρεια Κορέα προς τη Θάλασσα της Ιαπωνίας την περασμένη εβδομάδα θεωρήθηκε από πολλούς αναλυτές το πρώτο μεγάλο τεστ για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ. Παρότι η επιτυχής –όπως χαρακτηρίστηκε από το βορειοκορεατικό καθεστώς –πυραυλική δοκιμή συνέπεσε με την επίσκεψη του ιάπωνα πρωθυπουργού Σίνζο Αμπε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Τραμπ στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε δεν αναφέρθηκε άμεσα στη Βόρεια Κορέα αλλά διαβεβαίωσε την Ιαπωνία ότι μπορεί να βασίζεται στην υποστήριξη της κυβέρνησής του έναντι των απειλών που δέχεται. Η μετρημένη, για κάποιους επιφυλακτική, αρχική αντίδραση του αμερικανού προέδρου έρχεται σε αντίθεση με προγενέστερες δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες δεσμευόταν να υιοθετήσει μια πιο σκληρή στάση έναντι της Πιονγιάνγκ.
«Ο Τραμπ μπορεί να επιλέξει. Μπορεί να επιλέξει να συνεχίσει την προσέγγιση του Ομπάμα, δηλαδή σταδιακά να ρίξει το βάρος της διαχείρισης στην Κίνα και στις επιχειρήσεις της, που θα προσπαθήσουν να πιέσουν τη Βόρεια Κορέα οικονομικά. Μπορεί να επιλέξει μια στρατιωτικά προσανατολισμένη προσέγγιση, όπως το να καταρρίψει κάποιον πύραυλο, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ επικίνδυνο. Ή μπορεί να επιλέξει μια νέα στρατηγική διαπραγμάτευσης, επιδιώκοντας το πάγωμα της πυραυλικής και πυρηνικής ανάπτυξης και δοκιμών, με αντάλλαγμα τη χαλάρωση των κυρώσεων, χωρίς να απαιτήσει πλήρη αποπυρηνικοποίηση. Ή έναν συνδυασμό αυτών» είπε στο «Βήμα» ο Μάικλ Ο’ Χάνλον, συνεργάτης του ινστιτούτου Brookings και ειδικός στην αμερικανική αμυντική στρατηγική.
Οπως αναφέρει δημοσίευμα του βρετανικού BBC, η Βόρεια Κορέα πιστεύεται ότι διαθέτει περισσότερους από 1.000 πυραύλους, συμπεριλαμβανομένων και μεσαίου βεληνεκούς που θα μπορούσαν να χτυπήσουν την Ιαπωνία ή και τις αμερικανικές βάσεις στην Οκινάουα. Πρόσφατα, το καθεστώς ανακοίνωσε ότι αναπτύσσει διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, που θα έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν στόχους στη Δύση. Σε συνδυασμό με προγενέστερες αναφορές ότι η Πιονγιάνγκ κατάφερε να αναπτύξει μικρού μεγέθους πυρηνικές κεφαλές, υπάρχουν φόβοι ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς στο μέλλον θα διαθέτει πυρηνικό όπλο μεγάλου βεληνεκούς. Για την αντιμετώπιση της Βόρειας Κορέας, «είναι απαραίτητη η συνεργασία της Κίνας, αφού το 90% των εμπορικών συναλλαγών της χώρας γίνεται με την Κίνα» μας είπε ο Στίβεν Χάγκαρντ, καθηγητής Σπουδών για την Κορέα και τον Ειρηνικό στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
«Η Βόρεια Κορέα εξαρτάται απόλυτα από την Κίνα και το Πεκίνο καθυστερεί στην πλήρη υιοθέτηση των κυρώσεων, προστατεύοντας την Πιονγκγιάνγκ. Επίσης η Κίνα έχει αντιταχθεί στην ανάπτυξη του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας THAAD στη Νότια Κορέα. Παράλληλα, αν οι ΗΠΑ υιοθετήσουν μέτρα που θα βλάψουν τις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα, τα πράγματα θα δυσκολέψουν περισσότερο, αφού η κινεζική κυβέρνηση θα αρνηθεί να συνδράμει στο ζήτημα της Βόρειας Κορέας» προσέθεσε ο καθηγητής Χάγκαρντ. Και κατέληξε: «Η αμερικανική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κατάσταση χαοτική. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να το θέσουμε σωστά. Η παραίτηση του Μάικλ Φλιν δεν προκαλεί προβλήματα μόνο στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας αλλά αντανακλά και τις δυσλειτουργίες στον ίδιο τον Λευκό Οίκο. Οποιαδήποτε κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο για να αναπτύξει τις πολιτικές της, αλλά η κυβέρνηση Τραμπ κινείται αργά και θέσεις-κλειδιά που αφορούν την Κορέα παραμένουν κενές».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
