Η δίκαιη, γενναία και ορθολογική απόφαση της Κυρίας Προέδρου των Πρωτοδικών να διατάξει την αποδέσμευση του σχετικού λογαριασμού του ΔΟΛ προκειμένου να λειτουργήσει η επιχείρηση και να καταβληθεί η μισθοδοσία στους εργαζόμενους τιμά την ελληνική Δικαιοσύνη. Ευτυχώς. Ευτυχώς λειτουργούν ακόμη οι θεσμοί. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη δημοκρατία. Αυτή η απόφαση της Κυρίας Προέδρου μας κάνει όλους αισιόδοξους μέσα στη γενικότερη, θλιβερή έκπτωσή μας.
Ωστόσο το πρόβλημα εξακολουθεί και υπάρχει όσον αφορά τον ΔΟΛ αλλά και όλον τον ελληνικό τύπο. Ειδικότερα για τον ΔΟΛ χρειάζονται να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα από τους υπεύθυνους ώστε κάποια στιγμή ο ταλανιζόμενος Οργανισμός να αναρρώσει, να ορθοποδήσει και να καταστεί κύριος του εαυτού του. Να είναι υγιής, να παραμείνει ενάρετος και γενναίος. Cui bono?, όπως θα έλεγαν οι νομομαθείς. Υπέρ του συμφέροντος τίνος; Βεβαίως υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων και, κατά συνέπεια, της επιχείρησης της ίδιας. Αυτό άλλωστε αναφέρει ρητά η απόφαση.
Ομως το ουσιωδέστατο, το ανεκτίμητο, εντέλει, κέρδος που προκύπτει από αυτήν την απόφαση αφορά τις δεκάδες χιλιάδες ανώνυμους, φανατικούς αναγνώστες του «Βήματος» και των «Νέων». Αφορά εντέλει την ίδια τη δημοκρατία. Στέκεται ως ανάχωμα υπέρ της ελευθερίας του τύπου. Αποθαρρύνει τις φανερές προθέσεις πολλών να καλύψουν το εκδοτικό κενό που θα άφηνε ο ΔΟΛ με έντυπα άθλια και σκοτεινά. Αλλωστε πολλοί και μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου και έξω από αυτό χάρηκαν με τη διαφαινόμενη πτώση του ΔΟΛ. Νόμισαν, μέσα στην αφροσύνη τους, πως θα μπορούσαν να ξεγελάσουν και να απατήσουν ρίχνοντας στην αγορά τα έντυπά τους. Λάθος λογαριασμός. Λογάριασαν χωρίς την ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη.
